Dag 12 : Eerste volledige Pandadag op Kreta

We waren iets vroeger gaan slapen gisteren, maar nog niet vroeg genoeg, maar de inhaalbeweging is begonnen...

We nemen weer een verkwikkend ontbijt, deze morgen, en dan maken we ons klaar voor vertrek...

GPS mee-check- Papieren van de auto mee-check. We kunnen starten, onzen "bak" is gisteren volgetankt.

Roland, zo heet de "stem" van onzen Tomtom (we hebben het niet voor Hollands reutelende  trutten), nee, Roland is een "volbloed" Vlaming qua spraak, maar hij blijft verdomd stil, deze ochtend...

Efkes aan de kant, de instellingen aanpassen, en jawel, daar is ie : "Aan het einde van de weg, links, daarna naar rechts..."...

"Goeiemorgen, Roland, bedankt, Roland", en we zijn op weg...

Het gaat richting Vai, zowat 22 kilometer Oostwaarts. Vai is het enige "originele" palmbos in Europa... Het zijn dadelpalmen...

Ook hier op Kreta zijn de wegen degelijk...

Onderweg naar Vai komen we langs een klooster, het Toplou-klooster, en we maken er een tussenstop.

Het is een mooi klooster, mooie fresco's in de kerk, maar je mag er niet fotograferen.

Er wordt ook biologische wijn gemaakt, en vlak achter het klooster zien we dan ook enkele wijngaarden...

Er zijn vandaag een aantal bussen gepensioneerde Fransen op rondreis in deze regio, en dat maakt behoorlijk wat lawaai...

We rijden op ons gemak verder tot Vai, en daar staat inderdaad een pakske dadelpalmen opeen gepakt.

Het grootste gedeelte is afgesloten als "reservaat", maar van op het strand kan je de palmen bewonderen.

Er is hier accomodatie voor strandliggers, maar vandaag was een bewolkte dag, met kans op regen...

Het was dan ook drukkend warm.

Na een kort bezoek aan Vai reden we verder naar Itanos, 3 kilometer verder op, waar je de restanten van een Dorische nederzetting kan bezoeken.

Er was ook een mooi strandje, maar wegens bewolkt weer had dit vandaag niet veel succes.

Een lokale hond wou mijn vriendje worden, maar toen ik zijn steen, die hij telkens "apporteerde", een 20-tal keer had weggegooid, had ik het wel gehad...

Wij dus weer naar Panda, en die bracht ons langs kronkelende, stijgende en dalende weggetjes, doorheen pietluttige dorpjes, tot in Zakros.

Het was omstreeks half 2, en dus gingen we iets kleins eten...

Dachten we, ten minste...

In de lokale taberna bestelden we beide een pita plate...

De uitbater heeft mij waarschijnlijk snel ingeschat, en hij kwam aandraven met een "pita", een broodje dus, met daarop een kanjer van een soort hamburger...

Heel lekker vlees, pittig gekruid, maar een serieuze hoeveelheid, manmanman. 

Enfin, het heeft ons gesmaakt...

Nog een bolleke crème-glace van 't huis als desseir, en wijlen verder naar Kato Zakros.

Dit is een strandje, 8 kilometer bergaf vanaf Zakros, waar je, naast een hoop taberna's die vandaag grotendeels werkloos zijn wegens het weer, een opgraving of de restanten van een nederzetting uit de Minoïsche tijd kan gaan bezoeken...

Wij bezoeken die restanten dan ook, maar het is moeilijk zich een idee te vormen van de grootsheid van een dergelijke "nederzetting", als je nog enkel de fundamenten kan bekijken.

Daarna rijden we op 't gemakske aan terug naar Sitia, waar we rond 5 uur aan kwamen.

Efkes tot rust komen, en dan gaan we op wandel om onze was op te halen, en nog enkele zaken te kopen in de supermarkt.

De was waren ze nog aan het opplooien, maar we konden snel beschikken, dus we kunnen weer verder met onze kledij, en ook in de supermarkt vonden we snel ons gerief.

Op 't gemakske een gin-tonicske op ons terras, en daarna gaan we nog iets eten...

Geen voorgerecht of dergelijks deze avond, deze middag was 't al wel geweest...

Ik bestelde Giouvetsi, maar die was er niet meer, en dus werd het "Stifado" van rundsvlees, en Bettina nam een Papoutsaki, een ovengerecht met gehakt en aubergine...

We gingen deze avond eens eten in "Zorbas tavern", en 't was ook lekker.

Afsluiten deden we met een lekker gebakje en een raki...

Intussen was het beginnen weerlichten, en we hoorden het donderen in Kreta...

Er vielen ook dikke regendruppels uit de hemel, maar niet genoeg, vrees ik...

De dienster gisteren vertelde dat ook hier het voorjaar uitzonderlijk droog is geweest.

Toen we haar vertelden dat dat bij ons niet het geval is vroeg ze om wat regen, in ruil voor hun zon...

Wij hebben ze vandaag regen bezorgd, hopelijk kunnen wij binnen minder dan 2 weken Kretenzische zon meebrengen...

Vanaf morgen wordt er weer langere tijd zonnig weer voorspeld, hier...

Wij verplaatsen ons morgen voor de eerste keer binnen Kreta, en rijden met Panda naar de Zuidkust, waar we 4 nachten verblijven in de buurt van Makrygialos of zo iets...

De GPS weet het wel te vinden.

Ik wens jullie een goede nacht toe, voor ons hetzelfde, en morgen is er weer meer te lezen...