Dag 19 : Onze laatste dag met Panda op tour in Kreta...

23 mei 2023 - Agios Nikolaos, Griekenland

We hebben weer genoten van onze nachtrust, en evenzeer van ons zelf geprepareerd ontbijt.

We waren vrij vroeg wakker, en vandaag is niet zo maar een vakantiedag...Neenee, Bettina is jarig, hoera, hoera...

De weersvoorspellingen waren niet bijster goed, en onze "huisbaas", Manolis, deed er gisteren nog een schepje bovenop door te zeggen dat vandaag slechter zou zijn dan gisteren...

Gisteren was al bij al nog meegevallen, de stortregen in de vroege namiddag buiten beschouwing gelaten.

We zullen wel zien, vandaag, maar deze morgen deed de zon toch haar best om door de wolken te breken...

Ons doel vandaag was de Lassithi- hoogvlakte.

Deze hoogvlakte heeft een oppervlakte van ongeveer 25 vierkante kilometer, en ligt op een hoogte van ongeveer 800 meter.

Aangezien we vrij vroeg wakker waren, konden we ook vroeger vertrekken.

De weersvoorspellingen gaven aan dat het ongeveer rond de middag kon beginnen te  regenen.

We opteerden voor de kortste weg, ongeveer 35 kilometer vanaf ons logement.

Je kan ook eerst de hoofdweg naar Heraklion een stuk "nemen", om dan beginnen te klimmen, maar wij opteren voor de korte "pijn"...

Eerst ging het nog stilletjes naar boven, maar dan begon er weer een steilere beklimming, met vrij veel haarspeldbochten.

Er is weer weinig verkeer, dus ook weinig tegenliggers, en de weg is eigenlijk in goede staat...

De beklimming gaat vlot, en plots duikt weer een serieuze kudde schapen op, maar deze keer langs de weg...

Het blijft een leuk schouwspel die beestjes bezig te zien, en te horen, want hun bellen maken een enorm lawaai...

We blijven klimmen, rijden door enkele kleinere dorpjes, waar telkens één of meerdere taberna's op de toeristen zijn gericht.

De Lassithi- hoogvlakte is één van de meest bezochte plekken in Kreta.

We komen eindelijk "boven", maken een korte stop bij een uitzichtpunt, om de hoogvlakte te overschouwen.

Het is inderdaad een "vlakte", omringd door bergen, waarin massaal aan land-en tuinbouw wordt gedaan.

Er bevinden zich een aantal dorpjes op deze hoogvlakte, en we beginnen onze "rondrit".

We rijden de hoogvlakte binnen via het dorpje Mesa Lassithi.

Daarna rijden we richting Tzermiado, de "hoofdplaats" van de vlakte, waar ook de meeste winkels, restaurants en dergelijke zijn...

Daar geven we Panda eerst nog wat drinken, want onderweg waren we geen enkel naftstation tegen gekomen, en, ondanks het feit dat we hoogstwaarschijnlijk gemakkelijk terug in Agios Nikolaos zouden geraken, spelen we graag op zeker, en deze avond zouden we toch moeten bijtanken bij het binnen leveren van "onze" Panda...

Wij dus verder, eerst ons eerste klooster van de dag "aangedaan", het Moni Kroustalenias, dat kunnen we niet missen, en dan rijden we op ons gemak de "buitenrand" van het hoogplateau af.

Je ziet overal windmolentjes staan, sommigen worden intact gehouden, vermoedelijk ten behoeve van de toeristen voor de "kiekjes", maar velen staan er verroest, versleten en vervallen bij...

We maken vervolgens een eerste stop om iets te gaan drinken, eventueel iets te eten, maar het gebrek aan horecapersoneel is blijkbaar niet enkel in België een probleem, maar ook hier.

Na ruim 10 minuten hadden we nog niemand gezien, en wanneer ik naar het toilet ging zag ik één iemand die in de keuken eten aan het klaarmaken was...

Één iemand om én de bestellingen op te nemen en ze dan vervolgens nog af te werken? Dat komt niet goed...

Wij dus weer weg, we vinden wel iets anders.

Eerst nog een korte stop aan het tweede klooster, het Moni Vidiani, en iets verder op is er een soort overstromingsgebied, om de waterhuishouding op de hoogvlakte onder controle te houden.

Gebouwd met Europese steun, vermeldt een bord...

Een eenzame ooievaar waadt door het hoge gras, in de richting van het beekje, aan de overkant grazen schaapjes...

Even een fotostop en wij weer verder tot we in Metochi passeren.

Er is in dit dorpje ook een taberna, en er staan 2 auto's geparkeerd.

We wagen het er op...

Op het terras zit een koppel een koffie te drinken, en wij zetten ons onder het afdak, want we hebben reeds lichte regenval gehad en donkere wolken drijven de hoogvlakte binnen.

We zijn in de wolken, letterlijk...

De "barmoeder" verschijnt snel ten tonele, en vraagt : "Drink"? Wij antwoorden, "Drink and eat, if possible"...

Ze knikt, gaat terug naar binnen en verschijnt onmiddellijk terug met 2 menukaarten, in Grieks en Engels.

We zitten vlak bij de BBQ waarop enkele houtblokken branden en houtskool ligt te smeulen.

Ik bestel Saganaki, wat een kaasbereiding is, Bettina kiest voor stuffed tomatoes  als voorgerecht en ik neem een moussaka als hoofdgerecht, Bettina gaat voor het grilled chicken...

Daar mag een Mythosken bij, er is er één jarig, hoera, hoera...

Iets daarna komt een ouder vrouwtje naar buiten, met een schotel in haar ene hand, met daarin stukjes kipfilet, in de andere een stok om haar te ondersteunen bij het stappen.

Ze deponeert de lapjes kip op de BBQ-rooster en port het vuur aan...

Ze zijn aan Bettina haar hoofdgerecht begonnen...

De gebakken Saganaki en de gestoofde tomaten, gevuld met rijst, komen er vrij snel aan.

Het is weer verdomd lekker. De keuken hier is vrij eenvoudig, maar heel lekker...

De moussaka volgt ook al snel, de kipfilets laten wat langer op zich wachten, maar ook niet té lang...

Het heeft dus weer gesmaakt, en daarna vroeg ik nog een espresso, maar dat was er niet, dus maar een Greek koffie...Ook lekker, enkel de "draf" op de bodem van je tas laat je best daar...

Daarna kwam er nog een bordje zoetigheid op tafel, ik kan niet omschrijven wat het was, maar 't was lekker, en het druppelglaasje raki ontbreekt hier zelden of nooit.

Het was lekker eten in een doodgewone taberna, langs de straatkant, waar eenvoudige, lekkere lokale gerechten worden klaargestoomd  en da's leuk...

Bettina ging ook nog even op verkenning in het dorpje, ik slurpte intussen mijn koffie op...

 Daarna reden we weer verder, het begon te regenen, maar wij waren zeer blij dat de eerste noemenswaardige regen nu pas viel.

Het duurde niet zeer lang, trouwens die regen, en tegen dan waren we ook zo goed als rond.

Het Lassithiplateau is indrukwekkend als je het vanaf de "rand" ziet liggen, en leuk om er rond te rijden.

Er worden van alle gewassen gekweekt, en vermoedelijk wordt een groot gedeelte van de groenten voor Kreta, en mogelijk elders, hier geteeld.

Het is als het ware een wereld op zich, en 'k ben blij er geweest te zijn, en zeer zeker blij dat het weer veel beter was dan voorspeld...

We reden terug langs dezelfde weg, stopten even langs de weg voor enkele mooie panoramafoto's, maakten ook nog een korte stop in het dorpje Mesa Potamoi om er nog een pot honing aan te schaffen, die is onevenaarbaar in de Griekse yoghurt, en we daalden vervolgens rustig verder af.

Plots stond er een pick-up aan de verkeerde kant van de weg, én, jawel, daar waren ze weer...de schaapjes...

De weg zag er zwart en wit van...Wat een kudde, en wat een belgerinkel...

Ze bleven maar komen, en huppelden lustig onze Panda voorbij...

Dat was nog een plezant extraatje om onze uitstap af te sluiten.

Eens terug in Agios Nikolaos onze Panda leeg gemaakt, onze spullen in ons appartement gaan leggen, en dan de Panda gaan binnen brengen, iets verder op in de straat.

We hebben er die 8 dagen dankbaar gebruik van gemaakt, en we hebben er veel genot van gehad...

Alles was in orde...Daarna nog even op wandel in het kleine centrum van Agios Nikolaos, waar weer een cruiseschip ligt aangemeerd...

Het is er dus best druk.

We kopen er tickets voor een boottocht naar het voormalig leprozeneiland Spinalonga, morgen in de namiddag, en keren dan terug.

Nog even van het zwembad genoten, en dan van een Greek Salad genoten in ons appartement.

We hebben weer een mooie vakantiedag beleefd...

Morgen wordt een dagje echt de toerist uithangen, wat langer slapen, een wandelingetje, boottochtje, bezoek aan Spinalonga en terug...

Donderdag reizen we dan met bus naar Heraklion, Kreta's hoofdstad  waar we nog 2 nachten slapen, voor onze terugkeer op zaterdag...

Gegroet, allemaal, wij gaan nog wat  "vieren"...

Foto’s