Onze tweede dag in en rond Chiang Mai(vervolg)

Hallo, lieve kijkbuiskinderen, hier zijn we weer met “ons” vervolgverhaal.

Gisterenavond zijn we dus inderdaad nog op pad gegaan ten einde ons 10 000-stappenplan te halen én om iets te eten.

We wandelden tot aan de Old Town, want daar is één en ander te beleven en te eten en te drinken. Chiang Mai is een allegaartje qua eetgelegenheden, Burger King is er present in ’t centrum, maar daarnaast vind je er pizzeria, Italiaanse restaurants, Mexicaanse eethuizen, Indische restaurants, en, gelukkig voor ons, ook Thaise restaurants.

We zijn gewoon één van de hoofdstraten afgewandeld tot we aan een klein eethuisje passeerden waar een menuutje buiten stond en waar uit bleek dat het een “echt” Thai-restaurant was. Wij dus naar binnen en onze keuze gemaakt, ik bestelde een Massamancurry met rijst, Bettina hield het bij zoet-zure kip met gesmoorde groentjes.

Het bleek allebei zeer lekker te zijn, de champignons uit Bettina haar gerecht vonden al snel hun weg naar mijn bord, de rest verorberde ze zelf.

Ik bestelde daar deze keer een “Large Leo” bij, Bettina volhardt in de boosheid en hield het bij sodawater. “Large Leo”, is een grote fles plaatselijk bier van het merk “Leo”(van Leopard of luipaard), en een grote fles betekent hier blijkbaar 620 milliliter, en ’t heeft een alcoholgehalte van 5%. De “Leo” ligt mij beter dan de “Chang”, een ander lokaal biertje, da’k de eerste avond proefde, dat heb ik dus ook reeds geleerd.

Ze hebben hier allesziens zeer goeie koelingen, de drank is zeer goed gekoeld. Die totale grap heeft ons 377 Baht gekost, da’s zowat 10 euro, dus we kunnen nog wa blijven.

Daarna wandelden we terug naar ons hotel, maar, ramp-o-ramp, we hadden nog maar 9 800 stappen.

Dat kon niet zijn, maar,clever als ik ben, ik had een oplossing…

Tweehonderd meter voorbij ons hotel is een bar, “The cute girl” en de avond ervoor waren we er gepasseerd en de muziek klonk aangenaam en er zat tamelijk wat volk.

Dus, in het kader van ons 10 000-stappenplan wij daar naar toe, en een tafeltje en 2 stoelen lachten ons toe.

Het zat er vol jonge “locals” die het er blijkbaar naar hun zin hadden, en wij ook.

Goe muzieksken, en vlotte bediening door cute girls. Ikke nog ne “large Leo”, Bettina nog ne sodawater…

Benieuwd naar onze rekening : 90 baht voor die 2 drankjes, da’s 2,40 euro. We zullen dus nog wa kunnen blijven. De Moejnter is feitelijk een duur caféken hé, zeg, chans, dat ’t ook een “Cute girl” is.   

Daarna teruggewandeld naar ons hotel, we ronden de kaap van 10 000 stappen vlot, en sluiten een mooie uitstapdag af met een lekker etentje en een goed drankje : het vakantiegevoel is er nog.