Daguitstap Doi Inthanon National Park

Zaterdag 3 november 2018, dag 2 in Thailand…

Het was na middernacht voor dat het licht uit ging, en om 7 uur loopt de wekker af…

Zijn we op congé???

Geen enkel probleem, we zijn gewoon van te laat te gaan slapen in de wetenschap dat we vroeg moeten opstaan, én, bovendien, we zijn met congé…

Vandaag onze eerste uitstap, naar de watervallen en de hoogste berg van Thailand.

Na een verkwikkende douche gaan we ons eerste ontbijt nuttigen in ons hotel, alweer benieuwd.

Er staat een vrij ruim buffet klaar met fruit(ananas, bananen, papaya), croissants en toast, pannekoekjes, koffie, melk, appelsiensap, …, enzovoort, en voor de rest kan je de keuze maken uit eitjes, bereid naar je keuze, al dan niet met bacon, groentenmix, sausages, en ook de yoghurt moet je bestellen, kaas en hesp ook. Goed idee, anders moeten al die spullen gekoeld opgesteld worden.

Het smaakt, net als het hotel dik in orde naar onze goesting.

Tussen 8 en half negen zouden we worden opgepikt. Da’s altijd een beetje spannend, maar buiten ooit eens in Chili(en toen hadden we niet  vooraf betaald) zijn we er nooit slecht mee uitgespeeld.

Omstreeks 8 uur 20 komt ons busje opdagen en onze naam prijkt voorwaar op de lijst : we zijn welkom aan boord. Er staat ook een nog ouder koppel te wachten, Portugezen die in Macao wonen blijkbaar, die ook in ons hotel logeren, en die dezelfde uitstap hebben geboekt. Zij stappen ook in, en ’t busje zet zijn weg verder om in verschillende hotels onze 10 medereizigers op te pikken. ’t Is blijkbaar niet zo efficiënt georganiseerd, die pick-up, want we passeren meerdere malen kort bij ons hotel, en, na een telefoontje naar de begeleidster, blijken de Portugezen niet op onze tour thuis te horen.

Dus, weer naar ’t hotel, Portugezen er uit, en een ander koppel, een Rus met een Filippijnse vriendin, er in, en weer verder…We pikken nog een Pools meisje op, die, achteraf uit Krakau blijkt te zijn, en aangegenaam gezelschap is, een Kiwi uit Auckland, 2 Amerikanen, een Fransman uit Picardië en ten slotte een koppel Duitsers uit omgeving München met hun zoontje. Wijlen dus de pist in, ’t is negen uur gepasseerd.

Het verkeer is druk, maar niet zo hectisch als dikwijls bij ons, maar we zijn op pad en na enige tijd verlaten we de stad en maken nog een korte stop om water af te laten en water in flessen in te doen.

De tourcompanie heeft evenwel water voorzien voor iederen, leuk…

We bollen ongeveer anderhalf uur, en maken dan een eerste stop aan waterval nummer 1, de Sirithan watervallen. Een klein wandelingetje vanaf het busje om bij  de mooie watervallen terecht te komen. De tropische vegetatie en de watervallen zelf maken het aangenaam.

Intussen maken we verder kennis met onze medereizigers, stuk voor stuk mensen op congé die relax een aangenaam babbeltje willen slaan als je dat ook wil.

We rijden verder naar een dorpje waar Karèn(zo spreek je het uit, je schrijft gewoon Karen)mensen wonen. Je hebt 4 soorten Karèn blijkbaar, waaronder de langnekKarèn, maar da’s voor later. Deze zijn witte Karèn, waarom weet ik niet, maar ik geloof de gids. ’t is al bij al een leuk dorpje, gelegen naast rijstvelden, met een kerkje, ze zijn blijkbaar katholiek, en een paar koffiehuisjes, koffieteelt is één van de belangrijkste bezigheden van het dorp, en een lokale weverij.

Bettina koopt een flashy-tasje, en daarna ga ik een koffietje drinken van de lokale kweek, Bettina past voor de koffie deze keer en maakt verder foto’s. Bij de koffie geraak ik aan de praat met de Kiwi van de bende, die de naam “Ian” meedraagt; Een toffe ket, zoals de meeste Nieuw-Zeelanders die ik al heb ontmoet, en dat zijn er intussen toch al wat, die een tiental jaar geleden op reis is gegaan, en die dat zo leuk vond, dat hij er zijn hoofdbezigheid heeft van gemaakt. Als zijn geld op is gaat hij  werken, en als er terug voorraad is voor de volgende reis, dan begint hij er aan. Da’s ook een manier van leven, maar hij vindt ons concept van elk jaar een langere reis, in afwisseling met een paar kortere reisjes ook niet mis, zegt hij.

Als je je maar amuseert, is onze gemeenschappelijk conclusie, en dat doen we…

Wij weer verder met ons busje, naar de Watchiratanwatervallen, die, net als de voorgaande, gelegen zijn in het Doi Inthanon Nationaal Park.

Deze watervallen zijn veel groter én mooier dan de voorgaande, en je kan ze van uit verschillende punten bekijken. Er vliegt wel een pak “waterstof” rond, want er dondert een massa water naar beneden.

Van op het hoogste punt zie je bovendien een prachtige regenboog. ’t Was zeker de moeite waard…

Op deze plaats lunchen we ook. De lunch zit in onze tour begrepen, en is zeer gevarieërd en verzorgd. Een groentensoepje en boontjes met daaronder pikante blokjes kip verwerkt, samen met gestoofde groentjes en rijst. Zeer lekker, en ongetwijfeld gezond ook.

Na de lunch rijden we verder, de berg op.

De Doi(= berg in ’t Thais blijkbaar) Inthanon is de hoogste berg van Thailand met naar ’t schijnt een hoogte van 2 565 meter. De natuur is er zeer prachtig, het tropisch regenwoud is er bewaard gebleven, en dat maakt het zeer aangenaam.

Op de top staat enkel een kleine pagoda, da’s dus niet indrukwekkend, en van daar uit heb je ook niet zo’n spectaculaire vergezichten.

We vertrekken er dan ook vrij snel, terug een stukje bergaf en stoppen aan een plaats waar één van de vorige koningen van Thailand twee pagodes liet bouwen, eentje voor hem, en eentje voor zijn vrouw.

Deze werden gebouwd op een plaats waar je wél hele mooie vergezichten hebt, die man wist te kiezen. Er zijn ook mooie parkjes met weelderige bloemen aangelegd, dus zeker wel een stop waard.

Er vliegen ook een pak tropische vogels rond wat het nog mooier maakt.

We vertoeven daar een serieuze tijd, ’t is er dan ook mooi en aangenaam(maar 17°, in plaats van de 32° van Chiang Mai) en keren dan toch terug richting Chiang Mai.

Ondertussen stoppen we nog aan het “Koninklijk project”,waar de voorlaatste Thaise koning bloemenkwekerijen liet bouwen, een massa serres, en waar een permanente tentoonstelling van bloemen en planten is gemaakt; Als het ware de koninklijke serres, Thaise versie. Het is wel zeer mooi gedaan en zeer kleurrijk.

Het was een mooie uitstap: aangenaam gezelschap, goeie chauffeur, goeie gids die wel nog werk heeft aan haar Engels, maar ’t kind deed haar best, goeie lunch, lekker weertje en we hebben weer ’t één en ’t ander bijgeleerd over dit leuke land.

Ik ben nu al overtuigd da’k hier geiren ben, ik heb op dag 2 in Thailand al voor 100% een vakantiegevoel, dus dat belooft…

Intussen onze tickets voor morgenavond voor het Khantokedinner die we deze morgen hadden besteld in ons hotel, betaald, en seffes nog eens op stap om 1° aan 10 000 stappen te komen én om iets te eten en te drinken in “Chiang Mai by night”.

De rest zal voor morgen wezen, dan maken we op eigen houtje een uitgestippelde stadswandeling in Chiang Mai langs de meeste bezienswaardighden, en daarna sluiten we af met een Khantokedinner.

Groeten uit het leuke Chiang Mai.