Limassol-Paphos-Polis-Latchi

Vandaag was het nog maar eens een reisdag.

De vorige dagen reisden we veel, en vandaag is dat niet anders, maar de volgende dagen doen we het rustiger aan.

Deze morgen om 7 uur 30 hadden we ons alarm gezet voor alle zekerheid, maar omstreeks 7 uur 10 waren we wakker, en we hebben ons dan niet meer gedraaid.

Na een verfrissing in de badkamer zijn we gaan ontbijten in ons hotel “Le village”. Het ontbijt was niet in de kamerprijs begrepen, het enige hotel van deze reis, maar we hebben het bij aankomst bijgeboekt, zonder probleem.

Het was een zeer verzorgd ontbijt, dus, we konden er tegen aan gaan.

Na het ontbijt nog even het toilet bezocht, en nadien met onze bagage op stap naar de bushalte voor de Intercitybus naar Paphos.

Deze halte was op minder dan 10 minuten wandelen van het hotel gelegen, en omstreeks 8 uur 45 waren we ter plaatse.

Een ouwe Griek met een pet, hij kon zo uit een scène van Zorba de Griek zijn weggelopen, vraagt : “Going to Paphos too, my friend?”. Ik knik bevestigend, en meteen weten we dat er een bus richting Paphos op komst is…Als een dergelijke  man het al niet zou weten, wie dan wel?

De bus vertrok pas om 9 uur, maar op een andere plaats, dus was ’t nog wel enige tijd afwachten.

Omstreeks 9 uur 15 verscheen er in de verte een groene bus, jawel, hij was er ...

Geen probleem deze keer om te betalen, we hadden voldoende “klein” geld om de 8 euro, die we voor ons beidjes verschuldigd waren, te voldoen.

Limassol en Paphos liggen zowat 65 kilometer van elkaar verwijderd, maar sedert ons laatste bezoek is er blijkbaar een nieuwe snelweg geopend, zodat we na een goed uurtje rijden toekomen in het Karavela-busstation.

Dat herkennen we onmiddellijk. De inrit is wat breder geworden en properder afgewerkt, waarschijnlijk omdat er naast een soort cultureel centrum is gebouwd (Paphos was enige jaren geleden culturele hoofdstad van Europa, vandaar waarschijnlijk die nieuwe snelweg en idem dito cultureel centrum).

Voor de rest is alles nog “bij het oude” gebleven, met de nadruk op “oude”.

Aan de cafetaria zit nog eenzelfde bende ouwe Grieken te keuvelen, koffie te drinken, spelletjes te spelen en lootjes van de koloniale loterij te “krassen”. Of het nog dezelfde mannen zijn van 5 jaar terug weet ik niet, maar toen zat er alleszins ook zo’n gezellige bende.

Wij gaan er ook een watertje drinken, in afwachting van onze bus naar Polis die pas om 11 uur vertrekt.

Omstreeks kwart voor 11 doet bus 645 zijn intrede in Karavela. De chauffeur lost eerst zijn dolle meute passagiers, en vervolgens gaat hij er een sigaretje of 2 doorlurken, alvorens zijn deur open te gooien voor zijn volgende bende passagiers, waaronder wij tweetjes.

Mijn “bushaltevriend-Griek” stapt ook op en knikt vriendelijk lachend naar ons…

11 uur en we zijn vertrokken voor een rit van ruim 30 kilometer naar de Noordkust.

Voorziene reistijd : 60 minuten. De bus houdt enkele keren halt om mensen te laten in- en uitstappen en in Stroumpi verlaat onze “vriend” ons ook. Wij reizen verder tot aan de terminus in Polis, waar we om 10 voor 12 arriveren.

Daar hebben we “verbinding” naar Latchi om 12 uur stipt, dus die halen we.

Eén voor twaalf verschijnt de bus ten tonele en een dikke minuut later zijn we al aan ’t bollen.

Een lange rit is het niet deze keer, Latchi ligt maar een goeie 5 kilometer van Polis.

Na een tiental minuten stappen we af in Latchi-”centrum”, als je al van een centrum kan spreken.

3 supermarktjes, appartementen, cafeetjes en restaurants, rond een vissershaventje gebouwd.

Ons hotel blijkt een kilometer verderop te liggen, dus wij op pad met onze bagage, maar een frisse bries zorgt er voor dat het een aangename wandeling is.

Na een goeie 10 minuten wandelen, ons 10.000 stappen per dag-programma loopt nog steeds, net als in Thailand/Laos, dus ’t is goed voor de zaak…, daagt hotel “Souli beach” voor ons op.

Een kleinschalig hotelletje, gelegen onmiddellijk aan zee, met een zwembad er bij.

Dat is wat we wilden, en da’s ook wat we hebben…

Onze komst was aangekondigd, efkes een handtekening, overhandiging van de kamersleutel, en we kunnen ons gaan installeren op de eerste verdieping, met zicht op zee…

Wauw, geweldig…

Ons boeltje uitgepakt, toch al een beetje, want hier pakken we 4 dagen congé payé (en vrijdag is ’t congégeld, ’t leven van een toerist kan toch mooi zijn, hé…).

Wat we allemaal gaan doen, weten we nog niet, waarschijnlijk een boottochtje naar de Blue Lagoon, de baden van Aphrodite bezoeken, wandelen, lekker eten, af en toe iets drinken,…,enzovoort.

Na dat installeren gaan we terug naar het “centrum” om wat inkopen te doen. Flesje gin en wat tonicskes voor ’s avonds op ons balkonsken (zoals nu bij het tokkelen), limoentjes voor er bij, ijsblokjes, zakje chips voor Bettina, en water om gewoon eens door te drinken.

Ondertussen informeren naar mogelijke boottochtjes en dat blijkt geen probleem te worden, meer boten dan toeristen immers, deze tijd van ‘t jaar…

Daarna terug naar ons hotel, en de gevraagde frigo draait al bij aankomst in onze kamer.

De gin en tonic uitgetest op ons balkon, en dat zal lukken en daarna ben ik ook het zwembad eens gaan testen, nadat ik een tweetal hoofdstukken uit “De onderpastoor” van Louis Van Dievel heb gelezen. Op ’t eerste zicht niet slecht geschreven (voor diegenen die niet op de hoogte zijn : dit boek verscheen onlangs en handelt over de gebeurtenissen eind jaren ’60, begin ’70, omtrent de gecontesteerde wijlen onderpastoor Gilbert Verhaegen die in Sint-Gillis-Dendermonde proost was van de KSA waar ik opgegroeid ben, en dat  boek heb ik mee als reisliteratuur).

Het zwembadwater was aan de frisse kant, maar zeker doenbaar, dus wordt herhaald de volgende dagen.

Deze avond zijn we in “ons” hotel blijven eten.

Ze bieden een soortement uitbreiding naar “half pension” uit voor 16 euro per persoon voor een 3 gangenmenuutje, en ’t was lekker eten én de keuzemogelijkheid is vrij uitgebreid.

We hebben het eens uitgetest en ’t is ons goed bevallen, zeker met een brandy als achterafje.

Trouwens, ‘k moet zeggen, in ’t algemeen zijn de mensen hier in ‘t hotel allen zeer vriendelijk, personeel én gasten (veel Engelsen-gepensioneerden).

Ik denk dat we het hier 4 dagen gaan uithouden…

Daarna nog efkes gaan wandelen om de spijsvertering te laten werken én om onze 10.000 stappen te halen(wat niet makkelijk is op een bus-reisdag), en daarna op ons terras beginnen tokkelen bij die gin en tonic, tot de batterij plat was en ik vloekend tot de constatatie kwam da’k een klein gedeelte tekst kwijt was, maar da’s intussen verholpen.

Ik sluit bij deze af, morgen geven ze hier weer schoon weer, zowat 21° en open hemel, en tegen zaterdag zou de temperatuur stijgen tot eerst 24° en de dagen nadien naar 27 à 28°, wat blijkbaar normaler is deze tijd van ’t jaar dan die 21° van nu (waar wij ook weinig probleem mee hebben).

Gegroet van uit Latchi, bij een klotsende zee en met vele sterretjes aan de hemel.