Un giorno in Palermo...

Vandaag is onze laatste dag op Siciliaanse bodem van deze reis, normaal gezien niet voor dit jaar.

Als alles normaal verloopt maken we in november, in het kader van ons project  2019 - verkenning van Middellandse Zee-eilanden, immers nog een combinatiereis Sicilië-Malta, waarbij de heenvlucht naar Comiso in het Zuidoosten van Sicilië gaat, om daar een dag of 6 te blijven, en dan varen we naar Malta, om dat eiland een eerste keer voor een 5-tal dagen te bezoeken en van daar terug te vliegen.

Da's voor later...

Weer vrij goed geslapen, al hing het matras wat over de bedbodem, zodat ik het gevoel had uit bed te vallen, en dat wil geen mens meemaken.

Vandaag gaan we hop-on-hop-offen, maar eerst gaan we ontbijten.

Het ontbijtbuffet mocht weer meer dan gezien worden.

Veel variatie op alle vlakken, en het heeft dus meer dan gesmaakt op het dakterras met zicht op de ferryhaven.

Er is deze nacht een ferry toegekomen, de Cristal. Normaal gezien was de Adriatico voorzien, maar we zijn intussen ingescheept op de Cristal, dus hopelijk zitten we op de juiste boot en zijn we morgenvroeg in Napoli...

In het hotel zit ook een hoop Vlamingen die blijkbaar met een 40-tal naar hier zijn afgezakt voor een oldtimer "giro di Sicilia".

Na het ontbijt gaan we onze bagage klaarmaken en rustig een douchke pakken.

Terwijl Bettina daar mee bezig is wandel ik al even tot aan de GNV-balie om te zien hoe de planning is.

Om 5 uur deze namiddag terugkomen, is het kort en bondige antwoord van de kloeke Siciliaanse baliebediende.

Als je ze zou gezien hebben, dan zou je, net als ik, je onmiddellijk uit de voeten gemaakt hebben.

Terug naar 't hotel, ook een goeie douche genomen, verblijftaks en daiquiri's van gisteren afgerekend, en dan onze bagage achterlaten in de daarvoor voorziene ruimte.

De baliebediende in ons hotel legt uit waar we de hop-on-hop-off-bus kunnen nemen kortst bij het hotel.

We mislopen even maar vinden het toch, kopen onze tickets en stappen iets later op de eerste bus, de rode lijn, die historisch Palermo doorkruist.

Palermo is echt een Italiaanse stad, met prachtige gebouwen en de huizen zijn verdiepingen hoog, mét blaffeturen en buitenhangende was, vrouwen die op het balkongsken aan het telefoneren zijn, blaffende honden.,..., enzovoort.

Op de hoek van vrijwel elke straat staat een groenten- en fruitkraam, auto's staan chaotisch geparkeerd, maar niemand blijkt daar problemen mee te hebben, Vespa's en andere motocycletten wringen zich er ook lustig tussen.

De helmen, als ze er al eentje dragen, zijn dikwijls Willempiemodellen, boven op het hoofd dan nog...

We rijden doorheen magnifieke straten, langs prachtige gebouwen en langs weelderig bebloemde parken en huizen.

Palermo heeft misschien een negatieve naam omwille van de maffia, maar in het dagdagelijkse leven merk je daar niets van.

Nee, dit is een zeer leuke stad, met mooie pleintjes en de daarbij horende terrasjes...

Het centrum is niet zo groot, en na een uur zit er de rode tour al op.

Aangezien Bettina gisteren al in het oude centrum heeft rondgekuierd en ik mijn knie al tamelijk heb gebruikt, gaan we over naar de blauwe lijn.

Deze gaat meer buiten de oude stad.

Het is ook een mooie rit, en als we die beëindigd hebben gaan we in bar Ariston onze welverdiende laatste Aperol Spritz op Siciliaanse bodem van deze reis nuttigen.

Prachtig barken én lekkere Spritz...

Het leven van nen toerist kan schoon zijn.

Teruggepikkeld naar het hotel, daar nog wat gerust in de balie in de koelte van de airco, het was hier vandaag 26°, maar in de zon was het zweten geblazen.

Huisdokter gebeld en daarna eerst naar ASZ-Aalst gebeld voor een afspraak voor een MRI-scan, maar daar kan het pas op 29 juni, in Dendermonde, zo blijkt nadien, "al" op 24 juni 's avonds.

Het is wat het is. Dokter Cauwenbergs, orthopedist, gemaild, en die heeft al geantwoord dat hij er volgende donderdag een infiltratiespuit zal in geven in die knie, in afwachting van de MRI-resultaten.

We halen onze bagage op, ik pikkel naar de haven, da's niet ver, maar de knie laat weten dat hij er is.

Enfin, vlot aan onze tickets geraakt, onze cabine was vooraf gereserveerd en betaald, dus geen probleem.

Efkes wachten voor we aan boord mochten, maar omstreeks kwart na 6 mochten we naar binnen.

Er is een lift die ons tot op dek 9 brengt, waar een vriendelijke man ons onze toegangsbadges van kajuit 9119 overhandigt.

De deur gaat open, weer een propere kajuit, dus we gaan een goeie nachtrust tegemoet, om morgenvroeg hopelijk in Napels gedropt te worden.

Eerst hier seffes nog iets eten, dan misschien een matchken Uno, en dan doken doen.

Alle flessen zijn uit, we zijn er compleet van af.

Laatste groeten uit Sicilië van deze reis...