Azoren, dag 11, dag 4 op Pico

Onze "activiteit" vandaag is één van de hoofdredenen waarom we het eiland Pico tijdens ons eerste bezoek aan de Azoren in de planning hebben opgenomen, namelijk een "whale-watch-trip".

De Azoren waren in het verleden bekend om zijn walvisvaarders, maar sinds de walvisvangst in de meeste landen, Noorwegen en Japan niet te na gesproken, sinds de jaren '60 van de vorige eeuw werd afgeschaft, is ook deze "industrie" verdwenen op de Azoren.

Er zijn nog oude "walvisfabrieken" te bespeuren en musea, maar voor de rest hebben ze er hier een andere "industrie" van gemaakt...

Nu ook niet dat je hier knettergekke toestanden beleeft van honderden bootjes die gelijk vertrekken op zoek naar walvissen, nee, integendeel...

Het aantal maatschappijen die deze tochten mogen aanbieden is beperkt, en het aantal deelnemers per boot ook.

Massatoerisme is tot op heden trouwens nog niet aan de orde op de Azoren...

Het eiland Pico, en meer bepaald het plaatsje Lajes do Pico,  is gekend voor deze boottochten.

Je kan trouwens ook van uit São Miguel en Faial dergelijke excursies boeken, doch succes is minder gegarandeerd...

Wij opteerden voor een uitstap van uit Lajes do Pico, en boekten bij Aqua Acores, omdat zij die boottocht zowel met een Zodiac, een rubberboot dus, als met een grotere boot aanbieden, en wij opteerden voor die "grotere" polyesterboot, waarop ook maar maximaal 12 mensen worden meegenomen, naast de schipper en de bioloog-gids...

Deze morgen konden we het rustig aandoen, aangezien de dolfijn- en walvistocht pas om 14 uur vertrekt in Lajes do Pico.

Toen we gingen ontbijten zat het hier in de hemel potdicht, en er viel weer gemiezer uit.

Je kon van het eiland Faial niemendal zien...

Potverdorie, da gaan z'ons toch nie lappen zeker?

Maar neen, 4 seasons in 1 day, en na een klein half uur ontwaardden we zowaar de contouren van Faial, en tegen dat we vertrokken naar Lajes kwam er al blauw in de lucht.

Wijlen weg met de Nissan Micra voor een rit van een kleine 35 kilometer.

De wegen hier langs de kust mogen een voorbeeld zijn voor onze Vlaamse wegenbouwers.

We passeren een aantal kustdorpjes en arriveren omstreeks half één in Lajes do Pico, parkeren ons vehikel en stappen richting haventje, waar een aantal touroperators voor dolfijn- en walvistours gevestigd zijn, maar we vinden Aqua Acores onmiddellijk.

Alles is vooraf online betaald,dus enkel aanmelden, en dan wandelden we nog even door de leuke straatjes van dit toffe en aantrekkelijke havenstadje.

We gaan een bakkerijtje binnen en bestellen een kleinigheid om te eten, want we hebben nog maar enkel ontbeten...

Ze hebben in dit bakkerijtje veel succes bij de toeristen, maar alles is dan ook verzorgd en lekker, en je wordt vriendelijk bediend voor een zeer schappelijke prijs...

Ik heb al wel eens anders mee gemaakt, en daarvoor moet je niet naar 't buitenland...

Tegen half 2 werden we verwacht aan het kantoortje van Aqua Acores.

Ze hebben zowel een Zodiac als de andere boot, en beide zijn "uitverkocht".

Er volgt een korte uitleg over welke zeezoogdieren we eventueel te zien kunnen krijgen en gaan dan iets voor 14 uur aan boord.

Wij zijn dus met 12 maar er is plaats genoeg op het bovendek...

We varen uit, en de schipper trekt onmiddellijk zijn "gas" open.

De Zodiac is nog wat sneller en neemt wat voorsprong, maar voordeel is dat, als zij "iets" hebben gezien, wij er maar naar toe moeten varen.

Een kudde gewone dolfijnen en kort-gevinde pilootwalvissen dartelen rustig rond in de Atlantische oceaan.

De laatst vermelde soort heeft de naam van een walvis, maar is eigenlijk ook een dolfijnensoort...

We varen na dit eerste schouwspel verder en na enige tijd blijft de Zodiac weer rondjes draaien, en dan zijn de Rosso'sdolfijnen en de flessenneusdolfijnen aan de beurt om hun kunst-en vliegwerk te presenteren.

De omgeving en sfeer is toch enigszins anders dan in het Dolfinarium...

Plots trekt "onze" schipper alle registers open, en na enige tijd merken we waarom :  een "sperm-whale" ofte potvis sproeit geregeld een fontein in de lucht en hij zwemt nog even aan het wateroppervlak, tot de gidse roept : be ready, he's going to dive...

De potvis rondt z'n rug en duikt onder water, waarbij hij met zijn staartvin op een wonderbaarlijke manier afscheid neemt...

Machtig...

We varen weer wat in het rond en dan komt er weer een tempoversnelling...

We zien in de verte een tweede potvis die rustig aan het sproeien is, maar hij verdwijnt onder water, zonder echt te duiken. Na enkele minuten komt zij weer een paar keer sproeien, maar dan verdwijnt zij weer...

We wachten nog even, maar dan geeft de schipper weer volle gas : er is een derde potvis gespot...

We hebben hem nog net vaarwel zien zwaaien met zijn staartvin...

Iets later trekt hij zijn registers weer open en we belanden midden in een "kudde" gevlekte dolfijnen...

We hebben daar een show gekregen van die diertjes, het is een kleinere dolfijnensoort, maar de sprongen die ze voor, achter, links en rechts van de boot maakten was een lust voor de ogen...

We kwamen ogen te kort, en er was bij wijlen acrobatiek mee gemoeid...

Een magnifieke afsluiter van deze supertoffe uitstap...

Ik was al zeer blij dat we de Azoren als bestemming hadden uitgekozen, maar dergelijke uitstappen blijven bij...

We waren reeds eerder in Nieuw-Zeeland en op Sri-Lanka op walvistocht geweest, maar dat was telkens met grotere schepen, en deze hier in Lajes do  Pico was voor mij toch de meest indrukwekkende...

We zijn op ons gemak terug gereden, hebben nog een kleinigheid gegeten en we maken onze bagage klaar.

Morgen reizen we immers verder naar Terceira.

Om 7 uur 45 vertrekt de ferry in Madalena, en we varen via het eiland São Jorge, waar de ferry een stop maakt, naar Terceira, waar we 3 nachten logeren in Praia do Vittoria...

Na een boottocht van ongeveer 6 uur zouden we daar in de vroege namiddag moeten arriveren..

Onze laatste groeten uit Pico...