Azoren, dag 12, Reisdag : van Pico naar Terceira

Kwart na 6 deze ochtend : de wekkers laten zich nog eens horen.

Vandaag is immers een reisdag. We verlaten Pico en reizen naar Terceira met de ferry.

Ik had de tickets bij Atlanticoline reeds vooraf geboekt, en gisteren hadden onze hoteluitbaters ze nog eens geprint, aangezien ik ze thuis was vergeten, maar geen probleem dus...

Diezelfde hoteluitbaters hadden geen goesting om deze morgen vroeg op te staan om ons naar de ferryterminal te brengen, en dus stelden ze voor dat we met "onze" Nissan Micra naar de terminal zouden rijden en het vehikel daar achter te laten, zodat zij het later konden ophalen...

Zo gebeurde ook...De bagage was grosso modo klaar sinds gisteren, een kattenwasje, en dan de Nissan in, voor een ritje van goeie 5 minuten tot de terminal in Madalena.

De Micra geparkeerd, sleutel in het handschoenbakje en wij met onze bagage de ferryterminal binnen.

We waren bij de eersten en konden onze bagage meteen inchecken, en tegen rond half acht meerde de ferry, die in Horta op Faial was vertrokken, aan...

Er moesten slechts 3 auto's aan boord,  en er waren ook niet superveel voetpassagiers.

Om kwart voor acht staken we van wal voor een eerste traject tot Calheta op São Jorge, na een dik uur varen.

Daar werd er een stop van een twintigtal minuten gemaakt om enkele auto's aan wal te laten, andere kwamen er dan weer bij, en hetzelfde gebeurde met passagiers.

We hadden onderweg een prachtig zicht gehad op de Pico de Pico, die bij momenten bijna volledig wolkenvrij was...

De reis verliep vlot, we zagen achtereenvolgens Faial, Pico en São Jorge voorbijschuiven en aan de einder verdwijnen, ontwaardden in de verte de omtrekken van Graciosa en ik meende zelfs São Miguel in de verte te kunnen zien.

Vanaf Calheta was het nog een 3-tal uur varen tot Praia da Vitoria op het eiland Terceira.

Deze uren gingen vlot voorbij : je tuurt naar de zee, naar de kleiner en groter wordende eilanden, plots is er "opschudding" omdat er dolfijnen zouden zijn komen langs zwemmen, maar daarvoor waren we niet snel genoeg ter plaatse, af en toe dommel je even in onder impuls van de zon die bij momenten van katoen gaf...

Soms gaat de scheepshoorn, maar dat was om voorbijvarende zeilers wakker te schudden of voor de lol, maar uiteindelijk weerklinkt deze weer om ons er van op de hoogte te brengen dat we aankomen in Terceira, er vliegen enkele vliegtuigen van Air Azores over...

20 voor 2 in de namiddag, met een ferry op de Azoren lukt perfect wat bij de NMBS na jaren trainen onmogelijk blijft...

Het ontscheping gaat vlot, de bagage is er ook geraakt, maar er staan slechts enkele taxi's en deze zijn rap ribbedebie..

We wachten even, maar het loopt leeg aan de haven, en er is geen taxi meer te bespeuren.

Leve "tinternet", en bij de tweede taximaatschappij krijg ik gehoor, en ze zouden iemand sturen.

Na een dikke 5 minuten komt er inderdaad een taxi-minuibusje opdraven en de dame/ chauffeur deponeert ons een tiental minuten later aan onze verblijfplaats voor de volgende 3 nachten, hotel Teresinha.

De incheck gaat vlot, hoewel de baliedame niet overloopt van enthousiasme...

Bagage naar onze kamer gedaan, en efkes relaxen en wat uitpakken...

Propere en ruime kamer, goed bed precies...

We zien wel...

We gaan het stadje verkennen. Weer veel koloniale gebouwen, tamelijk wat op en af, en aan de rand van de stad overschouwt de fallen madonna met de big boobies van Praia da Vitoria "haar" stad...

Er gaat een weg naar toe, en er is ook een calvarie via trappen.

Ik had het aan mijn zeel, Bettina wou vandaag al eens gaan kijken daar boven.

Al mijn fysiek vermogen bijeen geraapt en ik ben boven geraakt, via de trappen...

Van daaraf, aan de voeten van de bewuste madonna, de stad en omgeving gekeurd, en vervolgens via de weg terug op aarde neergedaald.

Van daar boven af had ik reeds 4 rode parasols herkend, en we deden daar een pitstop.

De halve liter Super Bock en de kuip sangria hebben deugd gedaan.

Één ding is zeker : op de Azoren krijgt ge waar uw geld, ze gaan u niet bedriegen...

De energie is bijgetankt, en we wandelden verder langs de mooie promenade, met uitzicht op het ruime en prachtige zandstrand, waar beachvolley werd gespeeld.

We gingen terug het stadje in, tot aan het leuke dorpsplein, maar de enige eet-en drinkgelegenheid die je daar aantreft is vandaag  gesloten .

We kuieren iets verder en passeren aan "O Pescador", en het ruikt er goed.

Het menu ziet er degelijk uit en we stappen binnen.

Er is nog plaats, bestellen een entree met lokale kaas en brood, en daarna een Cataplana "Pescador" voor 2 personen, met daarbij een fles droge witte wijn.

Het "entree" en de wijn verschijnen zeer snel op tafel, en de Cataplana laat eigenlijk ook niet lang op zich wachten...

Het is een overheerlijke vispan met daarin een mengeling van reuzengarnalen, garnalen, mosselen, verschillende vissoorten en inktvissen, gestoomde aardappelen en dat alles in een zalige saus.

Lekker dat dat was...

Daarna heb ik afgesloten met een espresso, dessert kon er niet meer bij, maar een aguardente, een lokale sterke drank/digestief à la grappa kon er bij ons allebei nog wel in...

Daarna nog een kort wandelingetje tot ons hotel, en we gaan onze eerst nacht op Terceira seffes inzetten...

Slaapwel...