Azoren 2022, Sao Miguel, dag 6, rondrit Nordeste

Voor vandaag hebben we weer een rondrit geboekt, deze keer bij Dream Azores tours, aangezien Pure Azores, waar we onze vorige uitstap naar het Westelijk deel mee "ondernamen", volgeboekt was voor heel de week.

Om 9 uur zouden we worden opgepikt, en zo gebeurde ook, precies op tijd...

Voorin zat reeds een wat ouder koppel, zo iets als wij of wat ouder, Portugezen uit Porto zou later blijken.

We pikten nog een Amerikaanse 30'er uit LA op, en reden dan richting Ribeira Grande, waar we onze 6de en laatste passagier zouden oppikken.

Ze was op tijd, een Russische dame die in Spanje woont.

Wij dus begonnen aan onze uitstap, opnieuw met regen...4 seasons in 1 day, laat ons hopen...

We rijden een korte tijd en ons eerste bezoek is voorzien in de Gorreana theefabriek.

Vóór ons bezoek aan de Azoren wist ik niet eens dat er in Europa thee wordt geproduceerd, ik dacht dat dat exclusief Aziatisch was, maar niet dus...

Op Sao Miguel schieten er nog 2 van de oorspronkelijk 16 theefabrieken over...

Gorreana is de grootste van beide, en leuk was dat de fabriek in volle bedrijvigheid was : van oogsten, over wassen en drogen tot en met verpakken...

Industriële archeologie "live"...Oeroude machines, aangedreven met riemen én mankracht, maar het werkt.

Eigenlijk de eerste keer dat ik het productieproces heb kunnen "meemaken", in Azië wel al plantages bezocht, maar de fabrieken waren nooit in bedrijvigheid.

Theeplantages hebben voor mij steeds iets exotisch, en ondertussen was het droge seizoen ook reeds begonnen...

Deel 1 was geslaagd, en wijlen weer het Mercedesbusken in voor episode 2...

We reden verder tot aan het Parque da Ribeira das Caldeiras, een vrij hoge waterval met daarrond een mooi park met alweer exotische begroeiing...

Het was er mooi, en we vervolgden onze weg naar de Miradouro Pico do Ferro, van waar je een prachtig uitzicht op het meer van Furnas, op Furnas zelf en de ruime krater waarin dit dorp zich bevindt...Op de achtergrond zag je tevens de oceaan liggen...

Het was overweldigend, en vervolgens daalden we af in de krater, tot in Furnas, waar we de mogelijkheid hadden de natuurlijke thermale baden te bezoeken, die zich in de botanische tuin bevinden.

Aangezien het water zowat 39° warm was, wat voor mij wat te veel is ( ik word daar rap ongezond van, van té hoge temperaturen) én we niet veel goesting hadden om ons om te kleden, hebben we geopteerd voor een wandeling van een kleine 3 kilometer doorheen de mooie botanische tuin...

Goed voor onze beweging, en op 't einde hadden we nog net de tijd voor een aperitiefje in 't zonnetje, seizoen 3 was gearriveerd...

Gonzalo, onze chauffeur, zou ons omstreeks kwart voor 2 oppikken voor ons late middagmaal.

Je moet eerst weten dat heel de Azoren ontstaan zijn uit vulkanen, en er is voortdurend vulkanische activiteit, en in de streek rond Furnas zijn er veel warmwaterbronnen, geisers, dampende aardspleten en dergelijke...

Furnas is in Sao Miguel gekend voor zijn Cozido, een stoofpot met wortelen, groene kool, chorizo, zwarte pens, kip en varkensvlees, dat wordt bereid in grote casserollen die in gaten in de grond worden gestopt, goed afgesloten, natuurlijk, en na een uur of 5 à 6 worden deze casserollen dan boven gehaald uit die gaten, en getransporteerd naar de restaurants in en om Furnas.

Voor ons was er gereserveerd bij Tony's(die de helft van Furnas bezit, precies...).

We hebben de cozido geproefd, je moet de plaatselijke kost een kans geven, en 't was zeker niet slecht, maar ik ga er zeker ook niet opnieuw achter op zoek, maar 't heeft gesmaakt...

Daarna was er nog een portie Azoorse ananas en een espressootje, en we konden er weer tegen...

Nadien weer 't busje in tot in Caldeira, waar je een hoop vulkanische activiteit kan "bewonderen" op een kleine oppervlakte : dampende aardspleten, waaruit naar rotte eieren stinkende zwaveldampen komen, stoomwolken, borrelende baden, waar het water kookt aan het aardoppervlak...Zeer speciaal, maar de reuk is niet zo aangenaam...

Daarna reden we verder naar Caldeira de Furnas, waar we die gaten in de grond konden aanschouwen waar die casserollen in worden geplaatst.

Toen we daar waren kwam er een camionette toe om een casserolle op te halen.

Op die "gaten" staat een naambord van het betrokken restaurant, de hete aarde wordt weggehaald met een schop, het deksel er af, en met 2 haken halen 2 mannen de casserolle, die klaar is, uit de put in de hete ondergrond, het gat weer dicht, de casserolle de camionette in, en weg er mee, in dit geval naar Tony's...

Dat hebben we dan ook weer eens meegemaakt...

Vervolgens weer 't busje in, het regenseizoen was weer aangebroken, en wijlen weg, naar Vila Franca di Campo.

We reden naar een uitzichtpunt boven de stad via een smalle, enorm steile weg.

Van boven af hadden we een prachtig uitzicht over de bananenplantages en ananasserres beneden, de stad en een indrukwekkende rots in de zee...

Intussen was de zon weer van de partij.

Er stond ook een mooi kerkje, met een kruisweg op weg er naar toe, maar we lieten deze kelk aan ons voorbij gaan, en lieten de beklimming voor wat ze was...

Het was er mooi, maar we reden weer verder op onze verkenningstocht doorheen dit mooie eilanddeel...

Onze laatste stopplaats voor vandaag was de Miradouro do Pisão, en aangezien het intussen weer was beginnen te zeveren kregen we van daar uit een pracht van een regenboog voorgeschoteld...

Het uitzicht over zee en over de kasten van huizen was leuk, en we begonnen aan onze terugweg naar Ponta Delgada...

Iedereen gedeponeerd waar het hoorde, en we kunnen tevreden terugblikken op een mooie, leuke en afgewisselde dag, zowel op het vlak van de bezienswaardigheden als van het weer, en chauffeur/gids en medereizigers zijn ook goed meegevallen.

Bij terugkeer in ons hotel ons reeds ingecheckt voor onze vlucht vrijdag, boardingpassen laten afdrukken aan de hotelbalie, en nadien nog gaan eten in het restaurant van ons hotel, dat enkel Aziatische keuken serveert...

Het was lekker, en seffes kruipen we onder het dekbed...

Morgen hebben we een "vrije" dag, we zien wel wat we doen tijdens onze laatste dag op Sao Miguel, alvorens vrijdag naar het eiland Pico te vliegen...

De groeten uit de Azoren...