Italiëreis dag 13, Veneto dag 5 : Castelfranco Veneto en Cascata del Silan

Vandaag was nog maar eens een dag zonder wekker, aangezien we gisteren te laat gaan slapen zijn.

Deze morgen was de zon weer duidelijk van de partij, geen wolkje aan de hemel, de voor-Alpen mooi verlicht...

We zouden vandaag een uitstapje in de buurt maken, met een wandeling naar een waterval en eventueel een bezoek aan een grot.

De wandeling naar de waterval vertrekt in San Michele, maar als er in België al 3 Sint-Gillissen bestaan, dan bestaan er in Italië nog een pak meer San Michele's...

Ik had er eentje gevonden op 13 kilometer van ons logement, en wij dus op weg naar deze bestemming.

Naar gelang we dit San Michele naderden wisten we meteen dat we niet de juiste bestemming hadden ingegeven : niets dan maisvelden, bedrijven en af en toe wijngaarden, weinig kans dat je daar een waterval gaat aantreffen.

Ok, de GPS her-instellen, of, een andere bestemming kiezen...

We zaten op de weg richting Castelfranco Veneto, dat we eerder wilden bezoeken, maar dat we toen "geskipt" hebben wegens te lang blijven hangen in Cittadella...

Dus, Castelfranco Veneto zou het worden...

De rit ging vlot, we kwamen er aan omstreeks half één, en er was parkeerruimte met hopen...

Tussen 13 en 15 uur hoef je in Italië vrijwel nergens parkeergeld te betalen, dus waren we met een halve € gesteld tot na 15 uur, en zo groot ziet het er hier ook niet uit...

Het stadje heeft als uitzicht een beetje een mengeling van Cittadella en Padova : de stad is volledig ommuurd met gemetste stadsmuren, zoals in Cittadella, met er rond een stadswal met daarrond allemaal beeldhouwwerken zoals op het Prato della valle in Padova...

Er staat prominent ook een standbeeld in het parkje achter de stadswal, dat Giorgione voorstelt, een belangrijk schilder die eind 15de eeuw werd geboren in Castelfranco, en die op 32-jarige leeftijd begin 16de eeuw overleed in Venetië.

We wandelden door één van de stadspoorten het oude stadscentrum binnen en maakten een wandeling door de smalle straatjes.

Het was hier allesbehalve druk, er liepen wat toeristen, maar 't was rustig.

De enorm grote kerk, naar verhouding tot de rest van de gebouwen, was gesloten.

Anders dan bij ons staat in Italië de klokkentoren meestal vrij van het kerkgebouw, en hier is dat niet anders...

Zoals gezegd is 't hier niet zo'n groot stadscentrum, en dus zijn we vrij rap rond, en we hebben hier dan maar onze lunch genomen.

Vlak bij de stadspoort was een restaurant, en er was plaats op het terras, dus namen we plaats...

Voor de eerste keer deze reis stonden er "cozze", mosseltjes, op het menu, en dus bestelden we allebei "cozze alla marinara", daarna ging Bettina voor parmiggiana di melanzane (aubergines met mozarella en tomaten), één van haar favorieten, die ze thuis ook af en toe klaarmaakt, en ik opteerde voor de vitello tonnato, ook één van mijn favorieten...

Het was allemaal superlekker klaar gemaakt, en met een half litertje prosecco er bij én bruiswater, ging dit alles vlot naar binnen, zonder achteraf "mijnen" doppio espresso te vergeten.

Nadien nog een beetje verder gewandeld doorheen dit kleine maar gezellige stadje, de stadswallen rond en dan terug naar de auto...

We zochten nog eens naar die watervallen, en gaven nu Valrovina in als bestemming, dat niet zo ver van Bassano del Grappa is gelegen.

Het was een eindje rijden, maar het was toch richting ons logement, en we hadden tijd.

De rit ging vlot, maar aan Bassano del Grappa moesten we rondrijden, want de "autobrug" over de Brenta is in herstelling, en de Ponte Vecchio is enkel voor voetgangers.

Na enkele kilometers geraakten we de Brenta over, en we begonnen aan een beklimming van de heuvels die Bassano del Grappa domineren...

Hier was het al wat waarschijnlijker dat we een waterval zouden aantreffen.

De uitzichten op de wijngaarden waren magnifiek, en ook van uit Valrovina, waar we de auto parkeerden bij de kerk, had je een prachtig zicht op het dal en de omliggende heuvels.

Er stond meteen een wegwijzer naar de Cascata del Silan (en dat heeft niets met wasverzachter te maken), en dus wij op pad.

Het was niet zo ver te wandelen, even buiten het dorp kwamen we onmiddellijk in een bos terecht, waar een mooi wandelpad was aangelegd.

Een eindje verderop moesten we rechts af, naar beneden langs een goed met keien aangelegd wandelpad.

Het was vrij makkelijk wandelen, en we bereikten vlot de mooie waterval.

Er waren nog wat andere wandelaars, maar zeker niet druk, opnieuw...

Na een drankpauze, het was weer warm genoeg vandaag, zo'n 28°, dus zorgde ons meegebracht spuitwater voor verkoeling, begonnen we aan de terugweg...

Nu was het weer bergop, maar het stijgingspercentage viel mee, en de afstand was ook niet zo groot...

We bereikten al snel de "dorpskern" van Valrovina, en trakteerden ons zelf op een Aperol Spritz van bij de lokale bar/pasticceria, waar we meteen ook ons dagelijks brood kochten...

Het was weer ne lekkere Spritz...

Aperol blijkt oorspronkelijk uit Padova afkomstig te zijn, "uitgevonden" in 1919 door ene Barbieri... Wij hebben het zowat 15 jaar geleden de eerste keer gedronken in Treviso, en sinds enkele jaren is de Aperol Spritz ook in onze contreien razend populair geworden...

Campari heeft intussen het bedrijf overgenomen, waarschijnlijk de reden via publiciteit dat deze lekkere longdrink met Aperol en prosecco, beide lekkere  specialiteiten uit de Venetoregio, zo sterk bekend is geraakt bij ons...

Wij zijn fan, maar dat kon je al vermoeden, wellicht...

Ik heb gisteren trouwens een Campari Spritz "getest"...Ook lekker, maar nog iets bitterder dan de Aperol Spritz...

Daarna zijn we terug gereden naar ons logement, maar we moesten opnieuw over de Brenta geraken, en da's na wat zoeken gelukt, en door dit zoekwerk kwamen we nog langs een oud klooster dat werd omgebouwd tot luxehotel, waar prachtige wijngaarden bij stonden en waar de mooie trossen blauwe druiven nog hingen te wachten op de pluk...

Ze zijn alleszins lekker zoet, de druiven...

Daarna nog even langs de winkel, en dan naar ons logement...

We hebben weer veel gezien, onze beweging gehad, lekker gegeten en gedronken, met andere woorden, we hebben een mooie vakantiedag "achter de rug"...

Op naar het volgende...

Ciao-baaikes-salukes...