Italiëreis dag 27 - Terug naar Lombardije...

We hebben vandaag onze wekker nog eens gezet, voor de zekerheid...

Het bleek niet nodig te zijn. Voor de wekker wakker, een wasbeurt, en een laatste ontbijt in La vecchia Cartiera in Colle di Val d'Elsa...

Het was hier prima, onze parkeerplaats in de ondergrondse garage en de toeristentaks betaald, de auto verder geladen, er was al een deel ingeladen vóór het ontbijt, en we konden vertrekken...

Om kwart na 8 waren we al de baan op...

We hadden immers 430 kilometer voor de boeg, en je weet nooit vooraf of je file gaat hebben of zo...

We moesten eerst richting Firenze, en op de baan daar naar toe passeerden we enkele plaatsnamen die ons bekend voorkwamen...

Enkele jaren geleden logeerden we in Badia a Passignano, een pietluttig klein dorpje, met een pracht van een klooster en enkele schitterende eetgelegenheden, en een magnifieke omgeving...

Mooie herinneringen, maar we rijden verder...

Iets voor Firenze gaan we dan de tolweg A1 op, richting Bologna...

Af en toe is er vertraagd verkeer wegens wegwerkzaamheden, maar het bolt goed...

We rijden door een massa tunneltjes en tunnels, de langste 8,7 kilometer lang, maar het blijft vlot gaan.

Tijdens onze heenreis hebben we ter hoogte van Bologna serieuze opstoppingen gehad, maar nu blijven we links langs Bologna, en het blijft goed gaan...

Ook bij Parma en Milaan geen noemenswaardige problemen, dus komen we op een degelijk uur bij het Comomeer aan.

We wilden stoppen om een kleinigheid te eten, maar velen hadden hetzelfde idee, en de parking stond overvol...

Dus reden we maar verder, richting Plesio, onze bestemming voor vandaag.

We logeren hier de 2 volgende nachten, vóór onze terugkeer naar ons vaderland...

Plesio ligt op ongeveer 600 meter boven de zeespiegel, maar het Comomeer zelf ligt op ongeveer 200 meter boven de zeespiegel.

We moeten vanaf Como nog ongeveer 40 kilometer langs het meer rijden, in totaal is de omtrek van het Comomeer 170 kilometer, de zichten zijn al prachtig, tot Menaggio...

De weg langs het meer is enorm kronkelend, en de passages in sommige dorpjes zijn soms zeer smal, maar we komen er vlot, maar het laatste stuk gaat langzamer, natuurlijk.

Van uit Menaggio moet onze Peugeot dan nog 400 meter klimmen, maar hij heeft al kunnen oefenen, dit verlof...

Het gaat goed, haarspeldbochten bij de vleet, en na enkele gehuchtjes te zijn gepasseerd komen we aan in Plesio, en daar is onzen Bernard even de kluts kwijt geraakt...

Google maps heeft ons het laatste stuk tot bij ons hotel La Sorgente gebracht...

We waren er iets voor 14 uur, en de check-in was vanaf 14 uur, dus prima geregeld.

Het restaurant was eigenlijk al gesloten, maar de pizzaoven stond nog heet, en dus wilde de kok nog wel een pizza klaar maken, andere gerechten niet...

Geen probleem voor ons, een pizza gaat er altijd in...

Een capricciosa voor mij, een peperoni voor Bettina...

Ze waren lekker, we konden er tegen...

Daarna onze kamer gaan inpalmen.

We hebben van hier boven van op ons balkonnetje een prachtig uitzicht over het Comomeer, allez een stuk er van...

Eerst op het gemak genoten van het magnifieke uitzicht, en dan zijn we nog even gaan wandelen in dit toffe dorpje, dat toch wel wat inwoners telt.

We gingen tot bij het 15de-eeuwse kerkje, genoten van de uitzichten, gingen in het ene winkeltje dat dit dorp telt nog een drankje halen voor vanavond, en zijn in de aangrenzende bar onze dagelijkse portie Aperol Spritz gaan halen...

We kregen er deze keer pistachenootjes bij te knabbelen.

Deze avond zijn we dan nog gaan eten in het restaurant van het hotel. Ik had rundvleessneetjes met een tomatensaus, met daarbij polenta gemengd met een lokale kaas, speciaal, maar lekker...

Bettina bestelde pasta allo scoglio, met zeevruchten, dus, en ook lekker.

Met een half litertje sprankelende witte wijn er bij gaat dat nóg vlotter naar binnen.

Een espresso voor mij om af te sluiten, Bettina laat haar eten wegzakken met een diepvries gekoelde limoncello...

We hebben een heel vlotte reisdag gehad, zijn hier terecht gekomen in een leuk hotelletje, met supervriendelijke uitbaters, en hebben een magnifiek uitzicht op het Comomeer.

Morgen is 't hier onze laatste dag verlof, en normaal gezien gaan we het Comomeer eens van dichterbij bekijken...

Het wordt alleszins zonder wekker wakker, ontbijt is tussen 8 en 10, en zo een aantal uren in de auto, dat merk je toch...

Al een beetje rust vooraf nemen voor onze terugkeer op vrijdag.

Ter informatie nog : Vandaag was er vrij veel bewolking, de zon kwam er pas af en toe door, en deze avond heeft het zelfs even geregend...

Buona notte...