Italiëreis dag 11, Veneto dag 3, Citadella en Marostica

Het is maandag, het weekend zit er op, en ook een toerist weet dat...

Na onze uitstap naar Padova gisteren, besloten we het vandaag wat rustiger aan te doen.

We namen deze voormiddag een halve dag verlof, en benutten deze onder andere om de was te doen.

Dit was voor gisterenavond gepland, maar één van onze medebewoners had hetzelfde idee...

Dus, wakker zonder wekker, rustig en lekker ontbijt, gedoucht, de was gaan insteken en uithalen, luchthavenparking reserveren voor onze novemberreis, wat lezen over de omgeving, planning bekijken...

Tegen de middag is 't meeste gedaan, en we gaan op stap : Citadella, Castelfranco Veneto, Marostica en Bassano del Grappa behoren tot de mogelijkheden...

We starten richting Castelfranco Veneto, maar onderweg daar naar toe passeren we Citadella, en 't is intussen rond één uur.

Dus parkeren we ons buiten de imposante stadsmuren, die omgeven zijn door stadswallen, en wandelen naar binnen langs één van de 4 stadspoorten...

Het is blijkbaar markt geweest, want de laatste marktkramers zijn nog aan het opruimen.

Het voorbije weekend zijn er voorzekers ook festiviteiten geweest, want een aantal stadswerkmannen zijn aan een Italiaans tempo stoelen en nadars aan het opruimen.

De nietsdoende toerist spreekt...

We nemen plaats op een terrasje en bestellen een steak tartaar voor mij, octopus voor Bettina, nadien allebei een macaroni-bereiding met zwaardvis en een tomatensaus...

Het was weer Italiaans lekker...

Daarna zijn we op wandel gegaan doorheen dit kleine maar mooie stadje.

Je kan boven op de stadswallen een wandeling van anderhalve kilometer maken, waarbij je een prachtig uitzicht hebt op het stadje, zijn indrukwekkend grote kerk naar verhouding, en de omgeving.

Het is vandaag meer bewolkt, maar 't blijft zweterig...

Gelukkig hebben we voldoende water mee...

Na deze rondgang op de wallen keren we terug bij de "vertrekpoort" en dalen de houten trappen af, langs een aantal poppen die middeleeuwse krijgers moeten voorstellen.

We kuieren op ons gemak doorheen de smalle straatjes, en komen langs een lokaal barretje...

Klein, maar leuk...Oudere mannen komen er te voet of met de fiets langs om er te keuvelen met soortgenoten, bij een glas wijn...Bier wordt hier zelden gedronken door "locals", te duur denk ik...

Wij laten een Aperol Spritz, die zijn oorsprong vindt in Veneto, tot ons komen.

De barhoudster levert ze af op het terras, en maakt in vrij goed Engels publiciteit voor "haar" regio...

Voor de prijs moesten we hier alleszins niet weg blijven, 3 € voor een Spritz, daar kunt ge't niet zelf voor maken.

We wandelden verder naar de auto, en beslisten nog naar Marostica te rijden, een klein half uurtje verderop...

Dit stadje staat omschreven als 't mooiste ommuurde stadje van Veneto.

Bij aankomst zag het er alleszins indrukwekkend uit : stadsmuren die indrukwekkend hoog boven de stad uitstaken...

Het was meteen uitgemaakt dat we die niet meer zouden gaan beklimmen.

Op de betaalparking waren we aan 't sukkelen en "godverren" bij de parkeerautomaat, toen plots "Oh, spreekt u Nederlands?" weerklonk...

Een Italiaan die al jaren in Nederland woont en werkt was "thuis" op vakantie en maakte ons wegwijs...

Wij dus op stap in dit inderdaad alweer prachtige stadje.

De benedenburcht is indrukwekkend, en ervoor ligt het stadsplein dat een groot schaakbord voorstelt.

Heden ten dage wordt elke 2 jaar een levend schaakspel gespeeld blijkbaar...

Verderop staan schaakbord met "stukken" van zowat een halve meter, waarmee mensen aan het schaken zijn.

Wij wandelen tot aan de "voet" van de bovenburen, waar 2 prachtige kerkjes te bezichtigen zijn.

De straatjes in het stadje zijn magnifiek geplaveid met in cement gelegde keien, met in het midden marmeren stroken.

Dit stadje was zeer zeker een ommetje waard, en vermoedelijk en hopelijk kunnen we dat de volgende dagen herhalen...

Op de terugweg onze halflege tank nog eens opgevuld, ook dat systeem met kaartbetaling verloopt anders dan bij ons, maar een behulpzame Italiaan hielp mij op weg, én 'k was niet de enige die er "problemen" mee had, blijkbaar.

Het was druk op de weg, het was vandaag ook voor de Italianen weer een eerste werkdag...

Vlak bij ons logement nog even het warenhuis binnen om wat drank, een meloen en prosciutto crudo als avondeten te kopen, en we kunnen weer verder.

Het was een rustige dag, maar 't was zeker weer een mooie vakantiedag...

Salute...