Italiëreis, een "binnenlandse" reisdag...Van Lombardije naar Veneto...

We zijn reeds ruim een week aan deze vakantie bezig.

Na onze week in Lombardije, bij het prachtige en rustige Iseomeer, gaan we vandaag "op reis"...

We verplaatsen ons de eerste keer binnen dit magnifieke land, en "verleggen" ons van de regio Lombardije naar de regio Veneto.

Deze morgen zijn we niet super vroeg opgestaan, veel bagage hoefde er niet gepakt te worden.

We moesten al onze spullen wel de trap af naar beneden dragen tot op straatniveau, en het was reeds 23° rond 9 uur, dus we stonden al snel in ons zweet.

De auto gaan halen op de parking, alles vlotjes ingeladen, en we konden "bollen"...

We reden naar de overkant van het meer, en volgden nog geruime tijd de "bovenkant" van het meer, hadden nog geregeld een prachtig uitzicht van bovenaf, maar we reden door verschillende tunnels van ruim 2 kilometer lang.

Die wegen aanleggen moet destijds toch een huzarenstukje zijn geweest.

We rijden nog eens langs de prachtig door de zon verlichte Franciacorta-wijngaarden, en naderen al snel Brescia, waar we de snelweg op gaan, en jawel, lap, file...

Het is zaterdag, de Italianen zijn met de auto op stap, en er rijden blijkbaar nog een pak toeristen richting Gardameer.

Het bleef evenwel permanent "bollen" en dus ging het vrij goed vooruit.

Bettina had een tussenstop gepland in Borghetto sul Mincio, en daar kan je naar toe via Peschiera de Garda, en daar was het dus ook nog eens file aan de peage.

Ik moet zeggen dat de peage in Frankrijk veel gemakkelijker is om je geld kwijt te raken.

In Italië zijn die systemen altijd verschillend, maar 't is gelukt...

Daarna nog een mooie rit doorheen dit deel van Italië, en in een dorp vóór Borghetto was één of andere festiviteit aan de gang, waarbij massa's, maar dan ook massa's mensen verkleed over straat liepen, verkleed in de gekste plunjes die je je kan voorstellen.

Er liepen hilarische figuren tussen...

We bereikten Borghetto vlot, en vonden een plekje op één van de 2 betaalparkings.

Het dorpje is ook erkend als zijnde één van de mooiste dorpjes van Italië, met reden, maar er was dan ook veel volk, hoewel het "doenbaar" was...

Het dorp is idyllisch gelegen aan de rivier de Mincio, je rijdt er binnen doorheen overblijfselen van de Viscontibrug, en het dorpje is gelegen op de oevers van de Mincio...

In de kerk was een trouwpartij aan de gang, we konden het "Ave Maria" aanhoren, maar ik vermoed dat Maria ooit al mooier is bezongen geweest...

We wandelden verder, maar eigenlijk is het dorp een dorpje...

Het was reeds middag gepasseerd, we hadden slechts licht ontbeten, en dus zijn we hier maar gaan lunchen, aan de oever van de Mincio.

Een pasta voor Bettina met aubergine en dergelijke, voor mij nog maar eens een pizza, deze keer met gerijpte Gorgonzola en Parmahesp.

We konden er weer tegen, en nadien keerden we terug naar de auto, om  onze weg verder te zetten, richting Veneto...

Dezelfde weg terug tot aan de autosnelweg, maar het ging veel vlotter om de snelweg  op te rijden.

Ook op de snelweg zelf was het veel minder druk...

We reden langs enorm uitgestrekte wijngaarden, met daartussen geregeld prachtige kerkjes of dorpjes die er boven uit staken.

De rit verliep vlot, en omstreeks half vier arriveerden we in Romano d'Ezzelino, onze verblijfplaats de volgende week in de regio Veneto.

De check-in was pas vanaf 16 uur, maar even met onze "huisbaas" gebeld om te verwittigen dat we gearriveerd waren, en een kwartiertje later stond die brave man daar...

Een korte rondleiding in ons gelijkvloers appartement, en we konden ons installeren.

Het appartement is er één van de 4 in een nieuwbouw, ruim, proper en goed uitgerust.

Het bevalt ons meteen.

We hebben onze boel uitgeladen, de frigo gevuld met hetgeen in onze frigobox was meegekomen, en dan zijn we naar een warenhuis in de buurt proviand gaan indoen voor de volgende week...

Nadien zijn we nog eens naar het "centrum" van Romano d'Ezzelino gereden, zowat 4 kilometer van onze verblijfplaats, en gelegen aan de voet van de Dolomieten of vooralpen.

De bergen domineren het dorp op een indrukwekkende manier.

Efkes rondgewandeld, en Bettina had voorwaar een terrasje gevonden...

Even gaan verkennen, het was een bar ingericht als een Duitse Bierstube, met een indrukwekkende barmoeder achter de toog, met op die indrukwekkende toog een al even indrukwekkende tap met maar liefst 8 kranen, alle aangesloten...

Er zaten 2 Belgische bieren bij, maar ook Guinness...

Guinness van 't vat, of dat nu in Ierland uit de kraan komt, op een zestigerfuif in de Torrestraat of op een huwelijksfestijn in Denderwindeke, dat smaakt altijd, ook hier in de Veneto, zijt maar zeker...

5 € voor een pint, daar kunt ge geen dorst voor lijden of met goesting blijven zitten, mijn gedacht...

Daarna zijn we terug naar ons logement gereden, hebben de koelkast bijgevuld met onze aankopen en iets kleins gegeten, en seffes gaan we onze eerste nacht in de regio Veneto doorbrengen, na een slaapmutsje.

Het weer blijft goed, seffes nog eens de voorspellingen checken, en morgen zien we wel waar we heen gaan...

Buona notte...