Iseomeer, dag 5 : dagje Bergamo

Vandaag zou onze eerste droge dag van deze Italiëreis worden, volgens de Italiaanse versie van Bram, Jacotte of Sabine...

Niet dat we al radeloos waren hoor, verre van, maar 't is altijd leuker als 't droog blijft...

En, jawel, we hebben het droog gehouden...

Deze morgen de eerste keer ons alarm gebruikt sinds onze aankomst in dit leuke land.

De vorige dagen bleven we ter plaatse, en dan is 't al eender wanneer we aan onze vakantiedag beginnen, aangezien we niet afhankelijk zijn van een uurregeling.

We hebben onze auto hier wel, maar trachten toch zoveel mogelijk gebruik te maken van het openbaar vervoer.

Vandaag zijn we dus met de bus op uitstap geweest naar Bergamo, dat zowat 40 kilometer hier vandaan ligt.

Ik dacht 30, maar 't zijn er dus wat meer, al zijn de Italiaanse wegwijzers qua kilometertelling soms grappig...Je ziet een wegwijzer staan "Bergamo 37", en misschien een kleine kilometer verder "Bergamo 40".

Eerst een ontbijtje genomen in Casa Mirella, en dan een korte wandeling "downhill" naar het "centrale plein" aan het meer waar de ferries afvaren en ook de lijnbussen passeren.

We komen langs een Tabacchi en ik vraag of hij bustickets verkoopt.

De tickets zijn meestal goedkoper als je ze vooraf koopt, hier moét je ze blijkbaar vooraf kopen, op de bus kan je niet meer betalen, op bussen die tussen de gemeenten in rijden...

De brave man zegt dat hij die niet verkoopt, maar wel zijn collega aan de "haven". Daar naar toe, die zegt dat hij er geen meer verkoopt, maar in de tabaccheria aan de overkant, op het plein wel. Daar vertelden ze mij dat ik bij zijn collega aan de haven moet zijn...Hallo!!! De toeristische dienst dan maar, en die verwijzen mij naar de bar/restaurant waar we de eerste dag gingen eten...Bingo!!! 4 tickets gekocht, ook al voor de terugreis.

Ondanks het over-en weer gecross waren we nog net op tijd voor de bus, die gelukkig 5 minuutjes vertraging had.

Er zijn er elk half uur, dus 't was geen ramp geweest mochten we te laat zijn geweest.

Het was nog steeds stevig bewolkt, maar 't was een aangename rit van ruim een uur, en iets voor elf uur werden we gedropt bij het treinstation van Bergamo.

Ik had gisteren al wat op tinternet zitten snuisterijen en wist dat we voor de bovenstad, de "Citta alta", bus 1 of 1a moesten nemen.

Bergamo bestaat uit de benedenstad, de "moderne" versie waar de meeste Bergamezen wonen en waar ook de kantoren zijn gevestigd en de hotels, en de "bovenstad", waar de oudere gebouwen staan.

In de benedenstad is weinig te zien, dus willen wij naar boven.

Je kan dit doen met de bus of met een funicular, een tandradbaan.

Bus 1 kwam net aan, en ik wist dat die zowel langs de funicular kwam, en ook zelf naar boven, naar de Citta alta, rijdt.

Wij dus opgestapt, tickets gekocht op de bus, hier kan dat dus wel met je creditcard, en op weg. We zouden wel zien wat we zouden doen, maar uiteindelijk bleven we zitten tot de terminal boven in de "oude" stad.

Ook dit gedeelte is niet enorm groot, maar dit gedeelte van Bergamo is zeker een bezoek waard.

Dit stadsdeel was helemaal ommuurd en het merendeel van die vestingen is nog te zien.

Van daar boven zagen we ook onder andere het stadion van Atalanta Bergamo, waar Charles De Ketelaere nu speelt, nadat zijn gat pijn deed van al dat bankzitten bij Milaan...

We  gingen de stadsmuren binnen langs één van de vroegere poorten, en begonnen onze kuiertocht.

De gebouwen zijn prachtig, maar er waren vrij veel toeristen op pad, zeker nu het droog was, en Bergamo klinkt ook bekend.

We namen dus eerder wat zijstraatjes van de winkelstraat, maar kwamen uiteindelijk uit bij de Piazza vecchia, het oude plein, zeg maar de "grote markt" van de bovenstad.

Zeer mooi plein, vele terrasjes vol etende en aperitievende toeristen, maar wij weerstonden aan de verleidingen en gingen de kathedraal bezoeken.

Ze sloot om 12 uur 30, maar we hadden nog een half uurtje, dus betaalden we ons toegangsgeld.

Het was zeer de moeite waard : de wand-, muur- en plafondschilderingen zijn ronduit fenomenaal.

Het "koor" van de kathedraal is in restauratie, maar een groot deel is al gerestaureerd, en het is magnifiek gedaan...

Al het houtwerk wordt stuk voor stuk opnieuw "vernist"... Je kon de vakmannen hun stiel zien uitoefenen, enorm fijn werk, maar prachtig.

Nadien gingen we verder op wandel en we zijn gaan eten in een restaurant van een coöperatieve, "Circolini" was de naam, dat voor het "ruime" publiek toegankelijk is.

Studenten en dergelijke dienen er op, het is gezellig zitten in de binnentuin, en alles verliep zeer vlot, en 't was lekker ook.

Ik had een pasta met funghi en pancetta, paddestoelen en een soort spek dus, Bettina had calamares met een tomatensaus, en nadien een salade caprese met tomaat, mozzarella, courgette, olijfjes en groene pesto, ik had Bocconcini di manzo besteld, en kreeg uiteindelijk een soort rundsstoofvlees met polenta.

Polenta is blijkbaar typisch voor deze regio...

Het was alleszins lekker, verzorgd, en een menu werd begeleid door een glas wijn, water en een koffie achteraf, en die grap kostte 15 € per persoon...

Niet te verbazen dat er veel volk zat...

Daarna gingen we nog verder op stap doorheen de straatjes, ontdekten leuke pleintjes en uitzichtpunten, en begonnen vervolgens op ons gemak te voet af te dalen naar de benedenstad, om daar uit te komen bij het busstation.

Onderweg hadden we een tweetal keer gepoogd nog iets te gaan drinken, maar ofwel was er geen plaats op het terras, of ze waren aan het sluiten.

Aan het busstation was ook niet echt iets aantrekkelijks qua bar, en "onze" bus kwam er al gauw aan.

De terugweg ging vlot, en na een dik uur stonden we weer in Lovere...

Daar hebben we de plaatselijke middenstand dan maar iets gegund, en den Aperol Spritz, vergezeld van meerdere "aperitivi" was welkom...

Op ons gemak terug het beklimminkje gedaan naar Casa Mirella, en van daar uit kijken we alweer terug op een toffe vakantiedag, en het feit dat we geen paraplu of regenjas moesten boven halen was een surplus...

Arrivederci..