Rethymnon - Heraklion over de Middellandse Zee richting Athene

24 mei 2019 - Iraklion, Griekenland

Nog maar eens een reisdag.

Vorige nacht al bij al goed geslapen.

Als ik niet steun op mijn rechterbeen is er weinig pijn.

Ik was dus benieuwd na een nacht rusten hoe die "nieuwe" pijn in de kuit van gisteren zou aanvoelen deze morgen...

Niet goed, en dus ben ik op tinternet op zoek gegaan naar een orthopedist of een dokter.

Ik vond al snel een soort medisch centrum nabij Rethimnon en contacteerde hen.

Een vriendelijke dame legde in deftig Engels uit dat de dokter eventueel kon langskomen of dat ik anders vanaf 9 uur kon langskomen.

Daarna "Mutas" getelefoneerd in België om er voor te zorgen dat de medische onkosten worden terugbetaald.

Zeer vriendelijke, vlotte en gedienstige mens die meteen een dossier opstartte.

Eerst ons enige ontbijt in Achilleon Palace genuttigd, en 't was weer lekker en gevarieerd...

Nadien onze bagage gaan klaarstomen, afspraak gemaakt in het hotel voor in geval ik niet tijdig terug geraakte in verband met de check-out om 12 uur, en daarna naar de vlakbij gelegen taxistand gepikkeld.

Die kerel vindt na enig talmen toch het adres terug en voert ons er heen.

Bij het binnenkomen herinnert de dame zich meteen mijn telefoontje....

Vanaf nu is het dus afwachten.

Er zitten een aantal mensen vóór mij, een zestal denk ik...

Dat gaat hier uren duren, denk ik direct.

Maar neen, er komt iemand uit het kabinet buiten en één van de wachtenden was blijkbaar begeleider.

Recht over mij zitten 2 Engelstaligen waarvan er eentje ofwel vanaf zijn brommer het asfalt heeft gekust ofwel afgelopen nacht lappen op zijn smoel heeft gehad, aan zijn bloedneus en gekloven wenkbrauw te zien, en ook dat is vrij snel verholpen.

Inmiddels pikkelt er een jonge gast heel eigenaardig door de groepspraktijk, en ik denk meteen : " misschien is die hier met één slecht been binnen gekomen en is dat het resultaat...".

Enfin, nadien ben ik al aan de beurt en hij tast aan mijn knie, voet, kuit en onderbeen en wringt en plooit er mee om te kunnen beoordelen waar het pijn doet en wat de mogelijke oorzaak is.

Hij denkt, dokter Tzaragarakis, dat het een serieuze ontsteking is en dat ik dus ontstekingsremmers moet nemen.

Dus, den overkant van de straat mijn gerief gaan halen en met de bus terug naar Rethimnon.

De reis onderbreken hoeft volgens hem niet, oef...

Wij dus naar ons hotel, uitgecheckt en terug een taxi naar de busstatie...

Daar tickets gekocht voor Heraklion en om kwart voor één zou er een bus vertrekken.

Die zit echter onmiddellijk vol en er wordt sito presto een extra bus georganiseerd.

Prachtig gedaan, en wij dus rond den enen op de baan naar onze laatste stop in Kreta, Heraklion...

De rit duurt, met regelmatige haltes om mensen te laten afstappen en anderen te laten opstappen, anderhalf uur, en we hebben "chans" want 't busstation ligt vlak bij de terminal van de ferries.

"Onze" boot ligt er al.

We eten een kleinigheid in 't busstation en Bettina gaat in Heraklion op zoek naar 10.000 stappen voor vandaag.

Ik lees een beetje en snuffel wat op tinternet en zo passeert de tijd ook...

Tegen de zevenen gaan we naar de Blue Horizon van Blue Star Ferries, die ons deze nacht naar Athene zou moeten brengen.

Er zijn reeds mensen en voertuigen aan boord aan het gaan/rijden, en ik ga, met onze voucher onze tickets halen.

Niet het minste probleem, en wij aan boord...

Twee roltrappen brengen ons naar dek 7, waar we zeer vriendelijk worden ontvangen en vanaf waar een bemanningslid ons begeleid tot aan onze kajuit 303 op dek 8.

Mooi zicht op zee, proper badkamerken, en er wordt omgeroepen dat de restaurants reeds geopend zijn...

Wij gaan meteen naar het à la carterestaurant en zijn er de eersten.

Vlotte bediening, lekker eten, een fris wit wijntje er bij , dus we kunnen er tegen.

Iets na negen, we hebben net afgerekend, weerklinkt de scheepshoorn meermaals en we kiezen het ruime sop.

Met pijn in het hart en ook in het been verlaten we Kreta, fase 2 van onze eilandentocht...

Ook al heeft mijn rechterbeen, waar ik meestal geen hinder van heb, mij parten gespeeld, het is mooi en goed geweest, en we hebben weer veel nieuwe zaken en plaatsen gezien en ontdekt.

Hopelijk betert mijn knie/been snel, en anders zien we het wel...

We dobberen verder, richting Athene...

Foto’s