Tour du Méditerrannée, dag 5

Autorit in de wijde omgeving van Sciacca.

Aangezien we ook wel eens wat dorpjes in het binnenland van "ons" Sicilië wilden bezichtigen, en daar geen openbaar vervoer komt, hebben we hier in Sciacca vanaf vandaag voor 2 dagen een auto gehuurd.

Auto's huren is in de nasleep van de coronacrisis vrij duur geworden, maar bij Gulliver travel in Sciacca heb ik toch een redelijke deal kunnen maken. 

We betaalden 30% voorschot via overschrijving, lang leve de Eurozone..., en deze morgen hadden we binnen de kortste keren de sleutels van "onze" Lancia Ypsilon.

We hadden er eerder al zo eentje gehuurd, degelijke auto's en niet te groot.

Wij dus op pad, onze goeie ouwe Tomtom kent ook de Siciliaanse wegen, dus op dat vlak zitten we ook goed...

Onze eerste bestemming vandaag was Caltabellotta.

Het was behoorlijk druk qua verkeer in Sciacca, maar voor rest was er niet te veel verkeer.

De hoofdwegen in Sicilië zijn behoorlijk, ze worden geregeld opgelapt, vergelijkbaar met onze Vlaamse en Belgische wegen, maar eens je op secundaire wegen terecht komt, dan zitten er soms serieuze "boebels" in, en als er waarschuwingsborden staan omtrent wegdek in slechte staat, dan kan je maar beter je snelheid onder controle houden, of je gaat tegen het dak.

Enfin, de weg was rustig, we waren quasi alleen, en we bereikten vlot het leuke plaatsje Caltabellotta.

Het was een lange klim naar 949 meter.

Boven het dorpje steekt er een enorme rots uit, en aan de voet er van staat een vrij grote kathedraal,  zeker voor zo een stadje.

Deze dateert uit 1090, da's dus behoorlijk oud...

Het uitzicht van aan de kathedraal was magnifiek, van op de rots hoogstwaarschijnlijk nog indrukwekkender, maar, ondanks de aanwezige trappen naar de top, lieten we deze kelk toch aan ons voorbij gaan.

De kathedraal is 's maandags niet toegankelijk, en dus daalden we doorheen de smalle straatjes af naar het dorpsplein, waar we onze auto achterlieten.

We hebben daar een kleinigheid gegeten en iets gedronken, om vervolgens terug bijna tot op zeeniveau af te dalen.

Onze volgende bestemming was Sambuca di Sicilia, waarvoor we weer naar 364 meter moesten klimmen, allez, onze auto had die opdracht...

Ook een mooi dorpje, waar ze serieus aan het werken zijn aan hun imago én hun dorpsplein.

We maakten een toffe wandeling doorheen de smalle straatjes, en klommen tot aan de beide kerkjes.

Beide zijn in niet al te beste staat, maar wel mooi, maar de hoofdkerk staat in de steigers.

Of dat betekent dat ze deze aan het restaureren zijn is niet zeker : toen ik begon te werken in 1981 stond de koepel van het justitiepaleis in Brussel ook in de steigers, en da's nog zeker voor vele jaren het geval.. 

Het was alleszins een bezoekje waard, Sambuca...

Nadien reden we weer verder naar onze volgende bestemming, het dorpje Montevago...

Dit dorp is er eentje zoals pakweg Denderbelle, mijn excuses, tongeslijpers, maar het zou nooit iets te betekenen hebben gehad, ware het niet dat er in januari 1968 een immense aardbeving plaats had in deze streek, waardoor dit dorp compleet werd verwoest, en waarbij 90 inwoners omkwamen...

Dat is zeker geen unicum, spijtig genoeg, maar de ruïnes staan er nog steeds, zoals ze waren, er werd een nieuw dorp langs gebouwd, maar vrij recent hebben een aantal kunstenaars dit dorp uitgekozen om aan de hand van muurschilderingen dit spijtige voorval in herinnering te brengen.

Er werden dus in verschillende vernielde gebouwen prachtige muurschilderingen aangebracht, onder andere van een jongetje, spelend met een bal, dat het verhaal weergeeft van deze jongen die heel zijn familie verloor in deze tragedie.

Bij het einde van ons bezoek kwam een oudere Italiaan "zijn" verhaal vertellen, ik verstond er zo goed als niets van, aangezien mijn Italiaans ondermaats is en hij een resem tanden miste, waardoor zijn verstaanbaarheid nog daalde.

Ik had wel verstaan dat we nog even tot het uiterste van het vroegere dorp moesten om daar de vallei te bekijken.

De uitzichten waren er inderdaad prachtig...

Daarna reden we op ons gemak terug naar Sciacca, vonden vrij gemakkelijk een parkeerplaats, wat niet evident is, en gingen een verfrissing nuttigen.

Na een verfrissing op onze kamer zijn we vanavond nog een pasta frutti di mare gaan nuttigen, alle terrassen en eetgelegenheden zitten hier afgeladen vol, en maakten daarna nog een korte avondwandeling doorheen het prachtig verlichte stadscentrum van Sciacca.

Op zee zijn nog allerhande lichtjes te zien,vermoedelijk van vissersboten.

Het was weer een mooie dag, hopelijk morgen meer van dat...

Ciao, baaikes, salukes...