Tour du Méditerrannée : Dag 33

Een dagje treinen...

Vandaag gingen we dus op uitstap met de trein...

We hebben onze plannen lichtjes aangepast, in die zin dat we slechts één dorpje hebben aangedaan, namelijk Vivario, aangezien we gezien hadden dat daar alleen al 't één en 't ander te zien is, en anders zouden we ons moeten haasten hebben om de trein van 12uur35 te halen van Vivario naar Venaco...

Venaco zal dus moeten wachten....

Na een goeie nachtrust en een Frans ontbijt, koffie met croissant en stokbrood met confituur, met daarbij nog een fruitsapje en een potje yoghurt, was onze innerlijke mens versterkt.

Daarna was het terug wandelen van het hotel naar het station, bergaf en enkel met de dagrugzak, dat was makkelijker dan gisteren...

In het station was het aanschuiven geblazen...

De spoorlijn verloopt grotendeels op enkel spoor, maar in Corte wordt het spoor even ontdubbeld, en kruisen de treinen van en naar Ajaccio elkaar.

Er zijn 2 kruisende treinen, veel volk, in combinatie met de rol op de printer om tickets te printen die juist moest worden vervangen, dus tamelijke chaos...

Nu moéten we weer met de kaart betalen en de terminal werkt op Frans ritme, en bovendien geeft de loketbediende slechts een ticket voor één persoon, terwijl we duidelijk 2 hadden gezegd, zodat hij nog eens 't zelfde moest doen, maar 't kwam in orde.

De treinen waren op tijd, en wij dus richting Ajaccio, tot Vivario...

De trein zat goed vol, weer veel rugzak-wandelaars voor de GR20...

Drie stations verder moeten we er al weer af, we zijn in Vivario...

Het station bevindt zich "onderaan" het dorpje, dus moeten we aan een beklimming beginnen, maar de hellingsgraad is niet hoog, dus het gaat goed.

Ik vraag even de weg naar de ruïne van het fort, en een allochtoon toont de wandelwegwijzer...

Nu gaat het vrij steil omhoog, we gaan immers via een wandelpad dat een heel stuk afsnijdt,  maar we doen het rustig aan, we zijn in verlof, en we hebben tijd...

Wat verder kwamen we weer op de weg...

Boven het dorp is er een point de vue, van waar je een mooi overzicht hebt op het dorpje en de indrukwekkende bergen er rond.

Van daar af zie je ook de ruines staan van het "Fortin Pasciola", dat hoog boven de spoorlijn uit toornt, op een hoogte van 770 meter.

Het dateert van de 18de eeuw.

Vanaf het stationnetje kon je het zien staan, en we wandelen er heen.

We passeren onderweg een grafsteen van iemand van 32 jaar die hier in 2002 om het leven is gekomen...Rare plek om te sterven...

We komen aan bij de ruïne, en maken wat foto's van de indrukwekkende omgeving.

De bergen zijn impressionant...

Je ziet de kronkelende spoorweg, en helemaal beneden zie je ook het riviertje de Vecchio stromen.

Op de terugweg zien we beneden de trein van 12 uur 35 aankomen in het station van Vivario...

Precies een Märklin-treintje...

We hadden keuze tussen 3 treinen om terug te rijden, eentje rond half één, een tweede rond 10 voor 5 en nog één iets voor 7....

Voor de trein van rond half één zouden we ons hebben moeten haasten, maar die hebben we zien rijden, dus dalen we op ons gemakske af, richting dorp van Vivario...

We wandelen de hoofdweg een eindje af en nemen dan een klein paadje, richting kerk...

Zo zijn we al snel in het "dorpscentrum", waar toch een 2-tal winkeltjes zijn en 3 restaurants.

We opteren voor "U Campanile", daar staat het menu ons het meeste aan.

We hebben tijd zat, we hebben geopteerd voor de trein van 16 uur 49...

Een fles bruiswater van Orezza, en dan beignets met prei voor Bettina, salade campagnard, met schapenkaas en rauwe hesp, voor mij, vervolgens een hamburger voor Bettina, ik hou het op een rundsstoofpotje, en nadien nog een crème-glaceken, en, natuurlijk, un café, dat mag niet ontbreken...

Het was lekker eten,  op een mooi terras in een leuk dorpje...

Binnen zijn de mensen de "begrafenis van de eeuw" aan het volgen op teevee, terwijl ik nog niet eens dood ben...

We kunnen er weer tegen, en wandelen terug richting station, op een trein die hopelijk komt, en hopelijk ook nog stopt om ons op te pikken.

En jawel, zo goed als op tijd komt de trein uit de tunnel gereden, en stopt op perron 2...

Hij zit weer goed vol, dus we blijven recht staan gedurende de rit van 10 voor 5 tot 20 na 5....

Daarna nog een wandelingetje tot ons hotel, maar Bettina stelt voor, om de trappen te vermijden, over de parking van de universiteit te gaan.

We hebben de hele campus doorkruist, en kwamen uit vlak bij het café waar we gisterenavond nog een Ricard hadden gedronken.

Door die omweg kon ik er weer eentje gebruiken, en ik bestelde "2 ricards"...

De garçon kwam vrij snel af met 2 décas...

Misverstand snel opgelost...

Ze hebben gesmaakt, de Ricards...

Dan nog een baguette gaan kopen tegenover het café, bij de "Van Kerckhove" van Corte, aan de prijs te zien (geen ramp hoor, 't ging maar over 1 stokbrood, maar normale prijs maal 1,5), maar 't was lekker...

Nu nog wat verder schrijven, seffes nog iets gaan drinken, en dan de bagage klaarmaken.

Morgen nemen we weer de trein om 9 uur 46, en rijden dan naar Calvi, aan de Westkust, waar we opnieuw 2 nachten verblijven...

We hebben er weer een toffe dag van gemaakt, vlotte treinreis (leve de Corsicaanse spoorwegen, hopelijk blijft dat zo), zeer leuk dorpje, veel gezien, indrukwekkende uitzichten op de bergen, mooie wandeling, lekker middagmaal, we duimen dat het zo blijft de ons resterende dagen...

A demain...