Tour du Méditerrannée : Dag 28

14 september 2022 - Olmeto, Frankrijk

Daguitstap in de buurt...

Tijdens onze verplaatsing gisteren van Bonifacio naar Olmeto hadden we met de bus een stop gemaakt in Sartène, en dat zag er een leuk stadje uit.

Een beetje over gelezen, en we konden er vrij gemakkelijk met de bus naar toe.

Slechts een half uurtje rijden ongeveer.

Er zijn niet veel bussen, maar dat deert ons niet.

We moesten vandaag eveneens "verkameren", aangezien we 2 verschillende reservaties hadden.

Onze eerste nacht in Olmeto alleszins goed geslapen, we waren er op tijd ingedoken wegens gisteren vroeg opgestaan, en we waren vrij vroeg wakker.

Eerst onze bagage ingepakt, en dan naar het ontbijt.

Zeer uitgebreid, zeer verzorgd, vers fruit, lekkere croissants, fruitsapje en yoghurt, en dat met zicht op de Corsicaanse heuvels en de zee...

Dat was een stevige opener van de dag.

Daarna onze bagage in "deposit" gegeven, en een kort wandelingetje tot de bushalte, bij de vroegere "lavoir", ofte gemeentelijke wasplaats, waar de vrouwen vroeger de was kwamen doen.

Een gemeenteambtenaar was deze grondig aan het schoonspuiten, met het nodige commentaar er bij...

Het woord "merde" kwam er geregeld door.

Blijkbaar was dit in voorbereiding op de "jours du patrimoine", die volgend weekend in Frankrijk doorgaan.

Waarschijnlijk moet die brave man dit jobke elk jaar opnieuw doen.

Iets later krijgt hij assistentie, en beëindigen ze hun job.

Iets later verschijnt de bus ten tonele, zo goed als op tijd, en de chauffeur heeft liefst dat we met de creditcard betalen.

Het gaat vlot, en wij op weg...

De bus zit behoorlijk vol, en maakt een tussenstop in Propriano.

Achter mij zit een Engelstalig koppel, Amerikanen uit Florida, die op weg zijn naar Bonifacio, om daar de ferry naar Sardinië te nemen...

Ik geef hen wat praktische informatie mee, en zo belanden we in Sartène.

Even goodbye gezegd, en van de bus gestapt.

Er staat een wegwijzer naar de Info touristique, en we gaan er even langs voor een stadsplannetje.

We zitten onmiddellijk bij het oude stadscentrum, dat helemaal niet groot is.

Wel mooie huizen, en geregeld een prachtig uitzicht op de omliggende heuvels en de zee.

We bezoeken even een oude olijfolie-molen...

Prachtige weergave van hoe het er destijds aan toe ging.

De stad is tegen de heuvels aan gebouwd, voornamelijk door de Genuezen, om strategische redenen, en dat betekent heel wat trappen op en trappen af.

Het is inderdaad een gezellig stadje. Op het marktplein zijn lokale schoolkinderen aan het tekenen, en na een uitgebreid bezoek aan een pak straatjes, steegjes, de basiliek en een klein kerkje, belanden we weer op de markt, en nuttigen ons aperitief.

Een Spritz, ik krijg Italië maar niet uit mijn hoofd, en een pastis.

Daarna gingen we op zoek naar een middagmaal, en vonden dit bij Le Roi Theodore...

Heel lekker, eerst een charcuterieschotel als voorgerecht voor mij, Bettina had tomatencarpaccio met een mousse er op, daarna calamares à la Bonifacienne, en ik een soort rundsstoofvlees met pasta, en vervolgens had ik een moelleux van kastanjes, Bettina een soort kaastaart...

Een koffietje om af te sluiten, en dan de rekening gevraagd.

Deze kwam er snel aan, ik had de kaart al klaar, en dan kwam het : "le terminal ne fonctionne pas, seulement cash".

Ik heb nooit veel cash op zak, wel genoeg, maar 't is duidelijk dat ze in Corsica niet graag hebben dat er met de kaart wordt betaald.

Da's hun goed recht, maar dan moeten ze dat vooraf duidelijk maken aan de klanten...

Op mijn vraag hoeveel afwas ze staan hadden kreeg ik geen antwoord, en de kassier begon behoorlijk irritant te doen.

"Betaal gewoon cash, dan kan ik verder werken", was voor mij niet zo een gepaste opmerking.

Enfin, dat irritant ventje is mee kunnen lopen tot aan de dichtst bijzijnde geldautomaat, waar ik geld heb afgehaald, en nadat hij had weergegeven heb ik hem aangeraden zijn "bakske" aan te sluiten op de elektriciteit, wat niet eens het geval was.

Er stonden Belgen ook geld te cashen die hetzelfde was overkomen in een ander restaurant.

In Sicilië en Sardinië werkten de "bakskes" in de restaurants altijd.

De mentaliteit tegenover toeristen is hier naar onze mening minder hartelijk,  de mensen van Dilbeek hadden ook die indruk...

Enfin, geen man overboord, wij nog wat verder gekuierd, in de "Casino", een Franse supermarktketen, nog wat inkopen gedaan, want in Olmeto is slechts één winkeltje, waar je de meest noodzakelijke zaken vindt, en bij de lokale bakker kan je ook war drank kopen, vandaar dat we hier wat reserve indoen.

We wachten aan de "bushalte", een straathoek, waar prachtige platanen staan, maar die zitten vol vervelende bladluizen.

We verplaatsen ons wat, mensen kijken en een beetje wachten, en dan is de bus er.

Precies op tijd...

Zelfde chauffeur, zijn "bakske" werkte wel, en wij weer op weg.

Hij dropt ons in Olmeto meer in het "centrum", we gaan bij de bakker nog een baguette halen voor bij de kaas, en gaan in de Bar des sports nog een half literken Alba en een pastis drinken, en dan wandelen we naar ons hotel.

We verhuizen naar kamer 18, een ander hotelgedeelte, met een eigen zwembad.

De kamer is recenter en ruimer dan de voorgaande, en vlak bij het zwembad.

Onze bagage in de kamer gezet, zwempak aan, en het zwembad in.

Het was vandaag weer 32° geworden, en dus konden we een dergelijke verfrissing ook gebruiken.

De temperatuur van dit water is verfrissender dan dat van ons zwembad gisteren, vinden wij...

Als we juist in het water zitten, begint het licht te druppelen, en dat herhaalt zich enkele keren, maar 't was niet genoeg om 't stof weg te spoelen...

Swimming in the rain, zalig...

Daarna nog een uitgebreide douche, en deze avond ons baguette binnen gespeeld met wat kaas...

Lekker...

Morgen maken we er hier een verlofdag van : wat langer slapen, uitgebreid ontbijt, een zwempartijtje, een wandeling in de buurt om ons dagelijks minimum van 10 000 stappen te halen, iets gaan eten, ..., enzovoort...De kans op regen is morgen 54%, we zien het wel...

We hebben weer een mooi stukje Corsica gezien, vandaag, mooie omgeving en een leuk stadje...'t was leuk.

Bonsoir, et à demain...

Foto’s

1 Reactie

  1. Cathrina:
    15 september 2022
    La Corse… was ik al een paar keer. Prachtig eiland. Heel veel ruigheid, prachtige berglandschappen. En vele gaatjes in de verkeersborden.
    En ja idd de corsicanen hun humeur… zijn niet te simpelste. Er zijn vrienden van niet corsicanen verdwenen in de macquis …. Vele wilde zwijnen daar… het is iets aparts. Ik heb er ook mijn hart verloren. Uniek. Enjoy!