Tour du Méditerrannée : Dag 29

Een dagje Olmeto...

Deze morgen langer geslapen, en dat heeft deugd gedaan.

Dan een lekker en uitgebreid ontbijt, en wat "administratie" gedaan voor de volgende dagen : trein- en busuren, wat gelezen over bezienswaardigheden, en dan ons op vakantietempo klaargemaakt voor een wandeling in en om Olmeto.

We vertrokken in een richting die we nog niet kenden, op zoek naar een oud klooster...

Het was niet zo heel ver wandelen toen we de ruïnes van het 18de-eeuwse klooster ontdekten.

Na assistentie van een restaurantuitbater van restaurant "Le couvent" vonden we ook het weggetje om er naar toe te geraken.

Het was een korte, stevige klim tot de ruïnes, die evenwel nog duidelijk de contouren van het klooster duidelijk maken.

We zijn even de ruïnes van naderbij gaan bekijken, en wandelden toen verder in de richting van het dorpscentrum, maar dan wel op een weg die boven het dorp liep.

De "Komoot" van Bettina deed zijn werk en stuurde ons een klein paadje in, dat overging in een vrij steile trap met zeer ongelijke treden.

We belandden uiteindelijk tegenover ons hotel, en volgden dan een plannetje doorheen het dorp.

We kwamen weer uit aan de "lavoir", en daar tegenover is restaurant "La source", waar we eergisteren ook al gingen.

Het terras was aardig gevuld, maar er was nog plek...

2 Spritzen besteld, een fles spuitwater, en 2 pizza's oriental, met pepers, chorizo, tomaten, en dergelijke...

De Spritzen waren er vrij snel, en die smaakten weer.

Niet zo lang nadien werden ook de pizza's opgediend, maar geen paprika's te zien, geen chorizo, wel veel champignons en hesp en een spiegelei...

Dat was iets heel anders dan wat we hadden besteld, en ik riep er de diensten bij...

Als we duidelijk maakten dat we de chorizo, paprika's en dergelijke nergens terugvonden verontschuldigde ze zich meteen en gaf toe dat ze 2 "royals" had genoteerd in plaats van 2 "orientals".

Ze zou 2 andere brengen...

Wij zaten op ons gemak, met dien verstande dat wij nog geen eten hadden, maar de mensen die wel aan het eten waren werden belaagd door tamelijk wat vervelende wespen.

Tegen dat onze pizza's, de juiste deze keer, werden opgediend (heel lang hebben we niet moeten wachten), stonden er al bordjes met smeulend koffiepoeder, en dat hielp wel enigszins.

Deze morgen bij het ontbijt waren er ook al tamelijk wat van deze ongenode gasten...

Na de koffie en de afrekening gingen we weer op pad naar her bovenste gedeelte van Olmeto.

Leuke steegjes met toffe huisjes, sommige 15de-eeuws, en zo belandden we weer aan de Bar des sports, doch deze was gesloten, net als het bakkerijtje er tegenover.

We wandelden dus terug naar het hotel door de straatjes van het "benedendorp", waar geen mens te bespeuren was, wel katten...

Deze waren met vrij veel op wandel.

We gingen verder naar het hotel voor een zwempartijtje...

Rond ons hotel kuiert er ook een kat rond, een echte lamzak-mensenvriend, die je overal en in alle houdingen kan aantreffen.

Als er mensen in de buurt komen, dan komt ze evenwel goeiedag zeggen.

Ook als wij naar het zwembad gaan komt ze aangewandeld, en eens ik in het zwembad zat sprong ze op het ligbed, en nestelde zich in mijn t-shirt, en ze was meteen vertrokken.

Die t-shirt moet toch worden gewassen, dus geen probleem, maar ruim een uur later heb ik ze dan toch rustig van mijn t-shirt gedaan, ze heeft efkes opgekeken, en sliep verder...

Wat een leven...

Daarna nog wat gelezen, en daarna nog een avondwandelingetje gemaakt, en seffes maken we onze bagage in orde.

Morgen omstreeks kwart voor negen nemen we de bus, richting Ajaccio, de hoofdstad van Corsica, waar we 2 nachten logeren.

Bon soirée à vous tous...