Tour du Méditerrannée : Dag 27

Eerste verplaatsing op Corsica...

Na onze 2 overnachtingen in Bonifacio, na onze overtocht van uit Sardinië, reisden we vandaag verder op Corsica.

We trachten ons zo veel mogelijk met het openbaar vervoer te verplaatsen, en dat levert soms wat puzzelwerk op.

Normaal gezien zouden we ons vandaag verplaatsen naar Porto Vecchio, en daar 1 nacht logeren, om de dag nadien door te reizen naar Olmeto.

Voor de verplaatsing van Porto Vecchio naar Olmeto zouden we ergens 3 uur moeten hebben zitten koekeloeren, en daar hadden we geen zin in.

Dus zijn we van uit Bonifacio direct naar Olmeto gereisd, en hebben we in Olmeto een nacht bijgeboekt.

Gisterenavond nog een lekker laatste avondmaal genoten aan de haven in Bonifacio, en dan een iets kortere, maar goeie nachtrust gehad.

Onze bus vertrok immers reeds om 7 uur 10 aan het "busstation" van Bonifacio.

Aangezien we pas vanaf 7 konden ontbijten in ons hotel, hadden we geen ontbijt geboekt, en zijn we naar de bakker 200 meter verder dan ons hotel gewandeld.

Die man had duidelijk niet zo goed geslapen, kwam nogal nors over, maar zijn koeken waren lekker.

Een wandelingetje van een kleine 10 minuten tot het busstation  en als we daar even zitten komt er een soort schoolbusje aangereden.

De chauffeur stapt uit, en voor alle zekerheid vraag ik hem of de bus naar Olmeto/Ajaccio hier komt.

Hij zegt nog vrij vriendelijk dat hij de chauffeur van dienst is, en dat we eerst richting Porto Vecchio moeten.

Ik snap er niet veel van maar heb begrepen dat we met zijn busje mee moeten.

Ik vraag hem 2 tickets, en hij begint op zijn "bakje" voor de tickets te tokkelen...

Hij is binnensmonds aan het vloeken, het werkte niet goed naar zijn goesting, denk ik, en ik vroeg of we in Porto Vecchio moeten overstappen, of zijn bus verder rijdt.

Man, dat was te veel gevraagd, begint hij daar te razen dat 't altijd 't zelfde is met die toeristen...

Op dat moment rolt er een ticket uit zijn bakje, een ticket voor 2 personen, 19,20 € en ik geef hem 20,20 €...

Hij snapt er niets van, wil weer een tirrade afsteken, maar beseft dan dat ik willen helpen heb, en geeft 1 € terug.

De bagage moest op en onder de eerste zetel, maar dat was onmogelijk, wegens te groot, dus stapelde ik ze allebei op de eerste zetel...

Hij kon er mee leven...

Intussen was een man alleen opgedaagd die naar Bastia moest, en die durfde vragen of hij ergens moest overstappen...

Tegen mij was hij blijkbaar nog beleefd gebleven  de chauffeur. Wat die allemaal te horen kreeg...

Als die dan ook nog vroeg of hij met de kaart kon betalen, dan was 't hek helemaal van de dam...

Een over en weer geroep, we waren wakker...

Toen was er een Duitstalig koppel, dat dezelfde richting als wij uit moest, en dat uit alle reacties voldoende info had kunnen vergaren.

Intussen was er nog een vrouw alleen opgejaagd, een Nederlandse, zo bleek, met een kanjer van een rugzak, die eigenlijk nog niet goed wist waar ze heen wilde, maar die dan toch maar een bestemming opgaf, en haar ticket betaalde.

Blijkbaar iemand die niet zo goed voorbereid op reis was vertrokken, en bovendien zeer verstrooid, want haar ticket, dat ze nodig had voor de overstap, was spoorloos...

De chauffeur kreeg het nog eens op zijn heupen, we waren Intussen iets na 7 vertrokken, te vroeg dus, maar ze vond haar ticket snel terug.

De chauffeur bleef maar zagen en klagen, tijd dat hij op pensioen gaat...

We rijden een 20-tal minuten, tot we aan een afslag voor Porto Vecchio komen, Scopetto, zo blijkt, en die naam hadden we reeds ergens gelezen, en het merendeel van ons, behalve  de man voor Bastia, moesten uitstappen, en "attendre grand bus", in de "Middle of nowhere", in de graskant.

We hebben dat nog al meegemaakt, en 5 à 10  minuten later komt er inderdaad een "grande bus" aangereden, en hij stopt.

Deze chauffeur had beter geslapen...

Bagage ingeladen, en wijlen weg...

De Nederlandse moest er al snel uit, al wist ze niet waar ze was, en we reden verder, doorheen het prachtige binnenland van Corsica.

We komen door dorpjes waarvan je je afvraagt of het verantwoord is er een dergelijke bus door te laten rijden...

Er zijn er maar enkele per dag, bussen, dus dat valt mee.

We zien weer zee, rijden verder, en komen in Sartène, waar de 2 Duitstaligen uitstappen..

Leuk stadje precies...

We rijden weer verder tot Propriano, waar blijkbaar ook ferries toekomen, en pikken daar ook enkele passagiers  op.

De rit gaat verder, het gaat weer omhoog, en dan weten we dat we bijna in Olmeto zijn.

De chauffeur dropt ons aan de rand van het dorp, en vanaf dan gebruiken we onze routeplanner tot ons logement  voor de 3 volgende nachten, Villa des orangers.

Het was een 10-tal minuten wandelen, soms licht, soms wat steiler bergop.

Op 't laatste nog wat trappen, maar we waren er.

Onze bagage in bewaring gegeven, het was iets na 9 uur, en dan gingen we op verkenning.

Olmeto is een mooi dorp, tegen een bergwand aangebouwd, op 360 meter hoogte.

Het uitzicht op de beboste valleien, met af en toe een dorpje er tussen in, is prachtig.

We wandelen terug richting dorpsrand, gaan even langs bij het kerkhof, dat zeer mooi gelegen is, en zakken nog verder af  tot een bocht, van waar we een mooi uitzicht hebben op zee.

Het is hier mooi...

We wandelen terug, en waar de bus ons had gedropt is een bar/restaurant, die net aan het openen waren.

We konden er al iets drinken...

Dat deden we dus ook, dorstig weer nog altijd, en ik maakte een praatje met de pizzabakker van dienst...

Leuke man, fijn te zien dat niet alle Corsicanen even nors zijn, en we overtuigen er ons zelf van dat we zijn pizza's wel eens willen testen..

Daarvoor was 't nog te vroeg, dus nog even tot in 't centrum, en dan op ons gemak terug gewandeld.

Het was ruim na twaalven, en zijn houtgestookte pizzaoven stond heet.

Mooi plaatsje op het terras uitgekozen, zicht op het dorp en de vallei, en ik bestel nog eens een Spritz, da's al enkele dagen geleden, Bettina zweert in Frankrijk bij Ricard of andere anijsdranken...

Ik mag dat ook, maar da's te rap uit.

We bestellen allebei een pizza Corsica, met van alles en nog wat er op.

Hij was lekker, meer dan groot genoeg, de aperitieven waren ook in orde.

Daarna teruggewandeld naar 't hotel, want vanaf 13 uur konden we in onze kamer.

Daar aangekomen onze sleutel genomen, en naar onze kamer, en eens we daar waren viel de elektriciteit uit.

Algemene panne blijkbaar, maar dat kon mij niet deren...

Zwembroek aan en 't zwembad in...

Het water is niet echt verfrissend, de zon doet haar werk goed...

Hier logeert nog een Vlaams koppel, uit Dilbeek, die hier 12 nachten hebben geboekt en gisteren zijn geland in Ajaccio.

Gezellige babbel gehad, en zo weten we ook dat het restaurant van het hotel tijdelijk gesloten is wegens ziekte van de kok...

Het zwembad doet toch deugd.

Daarnet nog iets kleins gegeten en op het dorpsplein in het enige echte café, Bar des sports, een half literken lokaal bier geproefd.

Het heeft gesmaakt.

Aangezien we deze morgen reeds om 6  uur op pad waren, zal het niet te laat worden vanavond.

Bonne nuit...