Tour du Méditerrannée : Dag 15

Een dagje Filicudi...

Gisteren was een reisdag, maar we hebben hier geboekt voor 3 nachten, dus hebben we 2 volledige dagen die we hier kunnen besteden.

Bettina heeft gisteren nog wat was gedaan, en deze heeft de hele nacht kunnen drogen.

Na een heel goeie nachtrust hebben we ons eerste ontbijt hier genoten...

Het ontbijtbuffet wordt uitgestald bij het zwembad, leuk kader... Het is voldoende uitgebreid, de vers geserveerde cappuccino gaat er steeds in, een prima start van de dag...

We maken er een gevarieerde vakantiedag van.

We beginnen met een partijtje zwemmen, maar de weersvoorspelling voor vandaag  wordt bewaarheid...

Er komen regenwolken aandrijven en deze trekken zich samen rond de heuveltoppen van Filicudi.

Er hangt onweer in de lucht, en de ober van dienst waarschuwt voor mogelijke blikseminslag.

We nemen het zekere voor het onzekere, en gaan uit het zwembad, en we gaan naar onze kamer om de was nog wat op te plooien en weg te bergen  en iets later begint het effectief te regenen.

We zitten droog onder ons afdak, gezellig, de regen horen vallen, en ondertussen de Siremarferry en de draagvleugelboten van Libertylines zien aankomen en zien vertrekken.

De regen stopt al snel, en de zon verschijnt weer ten tonele...

Nog een beetje lezen, en dan gaan we een licht middagmaal eten.

In ons hotel heeft de kok van dienst er blijkbaar geen zin in op donderdag, maar we worden verwezen naar het naast gelegen hotel-restaurant La villa rosa...

Het is inderdaad vlak bij gelegen, en daar is de keuken wel open.

We bestellen een "traditional", pasta alla norma, met tomaten, basilicum en aubergine...

Hij is voortreffelijk klaar gemaakt...

We hebben weer energie, en deze namiddag gaan we op wandel, naar de andere "haven" van Filicudi, deze van Pecorini.

Eerst is het nog wat stijgen geblazen, door smalle steegjes. We lopen even verkeerd, maar de locals zetten ons op de goeie weg.

Vanaf dan is het enkel afdalen geblazen.

Eerst nog verhard, maar daarna gaat het over in een soort zandweg.

We hebben mooie uitzichten op zee en begroeiing. Prachtige bloemen, cactussen bij de vleet, het kerkje van Pecorini ligt in de verte...

Het gaat snel naar beneden, op het laatste verhard, met degelijke trappen van rotsblokken, maar de knieën hebben het weer gevoeld.

We komen vrij snel aan bij de "haven", maar veel meer dan een aanlegsteiger voor kleine bootjes is het niet.

Als we er aankomen zijn een aantal plaatselijke jongeren zich aan het amuseren met waterspellekes...

Onze jeugdbewegingstijd komt weer boven...

De emmers water vliegen duchtig in het rond, z'hemmen er deugd van, en bij deze temperaturen kan dat alleen maar deugd doen.

We treffen er ook het "Grand hotel Sirena" aan, een belevenis denk ik om er te logeren, maar ze hebben een leuk terras, vol veelkleurig geschilderde stoelen, én, ze hebben drank.

We hebben weer duchtig gezweet, en dus doen het biertje en de cola deugd.

Daarna vertrekken we terug richting hotel La Canna...

Ongeveer 4 kilometer langs de weg, én we prefereren deze optie, aangezien het traagst stijgt.

Het is weer puffen geblazen, maar het uitzicht is mooi.

We komen langs het kerkje, klimmen in totaal 180 meter, maar we komen er, mits geregelde pauzes, vlot.

Bij aankomst in ons hotel nog een biertje gedronken, en 't smaakte enorm.

Je neemt maar uit de frigo en noteert, het vertrouwen is groot, de afrekening volgt aan 't eind van de rit.

Daarna gaan we nog even afkoelen in en aan het zwembad, en we sluiten onze avond af in het hotelrestaurant  waar we ons lokale bereidingen van visfilet met daarbij lekkere groentenbereidingen laten smaken.

De kok kent haar job.

Een limoncello en doppio espresso om af te sluiten, en seffes gaan we weer naar dromenland.

We hebben weer een mooie dag beleefd, goed bewogen, lekker gegeten en gedronken  veel gezien.

De foto's op de reislogger zijn voor later, maar je kan wel al op Facebook bij "De reislustige genieters" gaan "proeven".

Tinternet is hier traag, het is met vakantie.

Morgen gaan we onze enige "missing link" op de Eolische eilanden, Alicudi, bezoeken, op daguitstap.

Er wonen 140 mensen, we zijn benieuwd...