Van Kalamaki naar Agia Galini

We reizen om te leren...

Sommigen vinden ons idee van een reis langs 3 van de grotere eilanden van de Middellandse Zee een gek idee, maar, wetende wat we deze eerste 2 weken al gedaan en bezien hebben deel ik die mening niet.

Jawel, het was ons 4de Cyprusbezoek, en, jawel, het is ook onze 3de keer op Kreta, maar het is toch telkens zo anders...

Op Kreta hadden we nooit eerder de Westkust aanschouwd en het is ook de eerste keer da'k Chania vrij intens bezocht heb.

Zuid-Kreta is voor ons allebei een nieuwe beleving.

Na ons ontbijt deze morgen en na het pakken van de bagage, Bettina had dat gisteren al gedaan, mijn vakantiegevoel had mij uitstel verleend tot deze morgen, pakten we onze biezen.

We hadden bij aankomst immers al afgerekend.

We moesten even wachten op een bus 21, maar deze verscheen uiteindelijk dan toch ten tonele.

Er was nog veel plaats, maar het was rond tien uur en blijkbaar trekken de meeste toeristen dan "Chaniawaarts".

Wij niet anders, maar 't was om andere oorden op te zoeken. De bus 21 zat goed vol...

Twee tickets gekocht voor de bus naar Rethimnon van 10 uur 30, en dan wachten op bus "63", zo vermeldde ons ticket.

De ene bus na de andere, voorzien vertrek 10 uur 30, verlaat de busstatie.

Een aantal toeristen, die blijkbaar een gelijkaardig busticket hebben, worden nerveus, en spreken een brave Kretenzer met een polooken van Ktel, da's "De Lijn" in Kreta, aan.

De nietsvermoedende man antwoordt : "He's a little bit late, I think"  waarmee ze meteen veel meer wisten.

Rond kwart voor 11 zwaait den 63 dan toch met gierende banden het busterrein op, en dan kan 't allemaal nie rap genoeg gaan.

Passagiers d'er af, bagage in de koffer, "tickets please", "Madam, your ticket!!!"...

Allez, iedereen aan boord, en rijen maar, chauffeur.

Baaibaai, Chania...

We gaan de snelweg op en alles gaat vlotjes.

Nog enkele stops om mensen in- en uit te laden  en we bereiken Rethymnon-busstation.

Onze bus gaat pas om14 uur 30, dus ruimschoots de tijd om de toerist uit te hangen.

Ik draag intussen een knieverband en strijk sinds gisteren Voltaren Forte aan mijne zere knie, maar mirakels gebeuren enkel in Lourdes, dus ik hou het rustig.

Bettina gaat eens op stap, 10.000 stappen, weet je wel... Ze loopt op de zeedijk richting fort en haven.

De tijd passeert, Bettina keert terug, oef, en onze bus komt er, deze keer op tijd, door...

Agia Galini, here we come...

De bus verlaat Rethymnon, dat aan de Noordkust van Kreta ligt, en rijdt naar Agia Galini aan de Zuidkust.

Dit is evenwel slechts 52 kilometer, Kreta op z'n smalst.

Dit is evenwel geen vlakke weg.

Het is doorlopend stijgen en dalen, en in principe zou dat traject op een goed uur afgelegd moeten zijn.

Het is een prachtige busrit, de brem staat weelderig in bloei, er staan weer massa's olijfbomen, schaapjes grazen dat het een lieve lust is om enorme hoeveelheden fetakaasmelk te kunnen produceren, af en toe laat er een geitje haar hoofd verschijnen...

Wanneer we Agia Galini naderen gaat de bus evenwel weg van de hoofdweg en passeert langs enkele prachtige dorpjes.

Een normaal mens denkt er niet aan om op dergelijke weggetjes te gaan rijden, met een bus voor 50 personen nog wel, in Kreta wel, dus.

Maar de chauffeur, hij doet dat goed, en intussen is hij doorlopend handenvrij aan 't bellen...

We komen uiteindelijk aan in Agia Galini-centraal...

We gaan op zoek naar hotel Astoria, maar 't is hier een wirwar van straatjes en ik gebruik mijn gsm waarvoor ik hem onder andere gekocht heb.

Direct verbinding "Are you at the busstation? Wait a moment, I'll pick you up"..

Na een tiental minuten verschijnt er een jonge Kretenzer in een aftandse Mercedes A-klasse, maar sito presto zijn we aan het hotel.

We krijgen een lekker niet-alcoholisch welkomstdrankje aangeboden, samen met een pak info...

We gaan naar ons kamer, ruim en proper, schoon balkongsken, deels zicht op zee, deels op de nog licht-besneeuwde bergen.

Ah, vakantiegevoel, daar doen we't dus onder andere voor...

Efkes ons kamer en terras keuren, inchecken op 't feestboek, ne mens is nooit op zijn gemak, en dan gaan we zien om ne Fiat Panda te huren.

In 't hotel hebben ze connecties, maar geen goei want 't is ne Nissan Micra voor 60 euro voor 2 dagen.

We zullen zien...

Ik had al gezien dat er hier massa's verhuurbedrijven zijn.

Concurrentie en geen hoog seizoen, dan zijn er koopjes...!!!

Op den hoek van "ons" straat is er ook Nick's car-rentals. Ik zeg "We zullen hier eens gaan zien"..."Aha,  Vlamingen" zegt die zeer-Grieks-uitziende persoon...

"Hoeweettegijda" antwoord ik hem, waarop hij repliqueert dat hij in Genk is geboren en terug naar zijn voorvaderlijke roots is gekeerd maar nog steeds Vlaams verstaat.

Bij hem was 't 55 euro voor ne Fiat Punto.

We komen in de buurt...

Nog wa verder, we zijn eigenlijk op weg om te gaan eten, zit er nog een kerel in zijn buroken van autoverhuur.

Ik vraag hem "ofdattem ne Fiat Panda beschikbaar heeft vanaf morgen, me handvitessen, wadatta moet kosten en of dattem een creditcard aanvaardt"?

Dan wel in tengels...

"Credit card, yes, Fiat Panda, yes, 45 jeuro for twoo days...", zeitem, en wijlem hemmen dan "Yes" gezeit...

Het was rap beklonken, en we mochten hem direct meepakken...

We hebben hem daar laten staan, zijn lekker gaan eten in restaurant "Onar", feta uit de oven met tomaten en ajuin voor mij en toast met tomaten en olijven en feta voor Bettina, en vervolgens voor haar gegrilde octopus en voor mij gegrilde zwaardvis met Metaxasaus.

Sunweb brengt elk jaar blijkbaar horden Vlamingen en Nederlanders naar Agia Galini en ook nu horen we onze moedertaal meermaals.

De "maitre" kent ook wat Nederlands, net zo goed als ik mijn Grieks, denk ik...

We sluiten af met een drietal raki's, ik dan toch, pikken onderweg naar 't hotel "onze" Panda op en Bettina parkeert hem vlak bij 't hotel.

"Well done, Bob"...

Nog een Keo Vsop, de voorraad slinkt,  op 't balkongsken, artikeltje tokkelen, en seffes doken doen.

De knie betert precies, 't kan ook met de raki te maken hebben, ons hotel is weer ok, lekker gegeten, we zijn nog steeds in verlof...

Tot de volgende....