Busje komt zo...

Vandaag is het busdag.

Trein en tram kennen ze niet in Cyprus, maar het openbaar vervoer bestaat uit een vrij uitgebreid bus-netwerk.

Er zijn enerzijds de intercitybussen die tussen de grotere steden, dat zijn Nicosia (de hoofdstad), Larnaca, Limassol en Paphos, pendelen, en anderzijds de regionale bussen die in en rond (en rond is ruim gemeten, tot meer dan 30 km) deze steden rijden.

Per traject betaal je 1,5 euro maar je kan ook dagkaarten kopen en dan gebruik je de bussen in deze regio die dag onbeperkt.

Vandaag hebben we ons zo een dagpas aangeschaft en zo zijn we om twintig voor elf deze morgen, na een stevig ontbijt, aan de bushalte voor ons hotel op de bus naar Polis gestapt.

Die rit duurde maar een goeie 10 minuten voor 6 kilometer.

In Polis hadden we om 11 uur verbinding naar Coral Bay, aan de Westkust.

Dat was een rit door de heuvels, langs soms vrij authentiek uitziende dorpjes, via wegen die tussen de wijngaarden, olijfbomen en graanakkers kronkelen, langs weiden waar de boeren reeds hooi en stro aan het persen zijn.

Na drie kwartier arriveerden we in Coral Bay.

We waren hier reeds eerder een 5-tal jaar geleden, toen we in Paphos logeerden, en kwamen hier toen snorkelen.

Deze keer hebben we een klein wandelingske gemaakt op het mooie strand, nostalgie noemt dat zeker? en daarna zijn we bus 615 opgestapt richting Paphos.

We kenden onze weg en busnummer nog. Deze buslijn verzorgt de vele hotels die van Paphos tot Coral bay zijn gebouwd, en er wordt nog lustig bijgebouwd zo te zien.

Ze hebben hier wat meer 65 kilometer kust, dus 't is nog niet zo waanzinnig als de Vlaamse kust.

We passeren ons vorig logement van 5 jaar terug, het Capital Coast resort, en eindigen aan het harbour station.

Aan deze halte beland je vlak bij het zeer toeristische haventje met een ruime variatie van restaurants, bars, toeristische winkeltjes,...,enzovoort.

Er is daar een serieus opbod qua happy hours, die aanvangen om 10 uur 's morgens en eindigen om half één de volgende morgen.

Op dat uur is de laatste straalbezopen Brexiter waarschijnlijk al afgevoerd.

Prijzen variëren van 2 euro tot 2,95 euro voor een halve liter.

Iets voor de volgende minivoetbaluitstap?

Het is er dus supertoeristisch maar er zijn leuke terrasjes, het haventje is leuk, er staat een fort van weleer en voor de cultuurfreaks zijn er zeer mooie Romeinse  mozaïeken te bezichtigen en iets verderop de Koningsgraven, eveneens uit de tijd van de Romeinen.

Wij hadden dit reeds vorige keer bezocht en beperkten ons dus tot kuieren door de stad en het eten van onze dagelijkse Greek salad met daaraan verbonden large Keo, deze keer van 't vat.

Daarna nog verder den toerist uitgehangen en dan bus 618 ingestapt naar het centrale busstation Karavela.

Het is zaterdag en er zitten vandaag maar weinig ouwe peten aan de cafetaria in Karavela.

Om 16 uur, na een klein half uurken wachten, vertrekt onze bus naar Polis, en na een goeie drie kwartier komen we 35 kilometer verder terug aan "onze" vertrouwde Noordkust.

Aangezien de volgende bus naar Latchi pas om 18 uur vertrekt, en wij intussen doorgedreven Cypruswandelaars zijn geworden, beslissen wij om niet in Polis te blijven rondhangen.

Nee, we gaan deze 6 kilometer, die Polis van ons hotel scheiden afwandelen.

Mijn benen wringen nog wel wat tegen na onze exploten van 2 dagen terug, maar, niet getreurd, wijlen weg.

De wandeling gaat vlot, in Prodromi houden we halt aan een minimarket voor een diepvriesBounty en -Snickers.

Daarna nog een viertal kilometer tot Souli beach hotel, maar bij het binnenwandelen van Latchi ontdek ik plots het Psaropoulos beach fish restaurant.

Het is intussen bijna 18 uur en na enig oponthoud beslissen we toch maar plaats te nemen op het terras aan het strand.

Mojito voor 4,5 euro, dat moét ge uittesten.

We krijgen het menu in handen en beslissen dat we hier gaan eten ook.

We bestellen eerst de Mojito's. De garçon van dienst vraagt aan Bettina "with or without alcohol", waarna ik hem bevestig dat ze misschien niet groot genoeg is, maar wel oud genoeg.

Hij was snel genoeg van begrip.

Bettina bestelt Tarama, dat typisch Griekse dipsausje gemaakt van viseieren en ik een tomato-fetasalad. De tomaten hier, zongerijpt, zijn overheerlijk.

Iets later daagt ons voorgerecht al op, man, een kom tomaten  niet te doen, en ne Mojito om u tegen te zeggen.

Duidelijk een goeie keuze.

Als hoofdgerecht hadden we allebei gegrilde calamari besteld, en deze was ook overheerlijk.

Een aanrader, dat restaurant, zeker te onthouden...

Daarna nog een goeie anderhalve kilometer verder gewandeld tot ons hotel.

Gin-tonicsken, zonsondergang bekijken van op ons balkongsken, tussen de palmbomen door, en een laatste verslagsken uit Latchi tokkelen.

Morgen in de voormiddag nog ontbijten, nog eens zwemmen, misschien nog een wandelingske maken en dan omstreeks de middag hier uitchecken.

Ons volgende hotel heeft een taxi voor ons geregeld, want op zondag rijden er geen bussen van Polis naar Miliou.

Daar logeren we vanaf morgen gedurende 4 dagen in het Ayii Anargiri hotel.

Dit is een voormalig klooster uit de 17de eeuw dat werd omgebouwd tot hotel met een Spa-en Wellnessgedeelte.

Vooral die "Spa" sprak mij onmiddellijk aan.

We zijn benieuwd...

Nog ne goeie zaterdag en een goeie verderzetting van 't week-end.