Tour du Méditerrannée : Dag 30

Van Olmeto naar Ajaccio...

Vandaag verplaatsen we ons nog eens.

Aangezien de bus naar Ajaccio normaal gezien om 8 uur 45 vertrekt in het "centrum" van Olmeto, hebben we geen ontbijt meer besteld in het hotel, aangezien je pas vanaf 8 uur kan gaan ontbijten, en ze leven hier op een zeer Zuiders ritme...

Dus zijn we bij de bakker in het dorp gepasseerd en hebben daar wat koeken gekocht.

Het was hier deze morgen aan het regenen, toen we gingen vertrekken heeft het een minuut gegoten, en 't was over...

We hadden net onze regenjassen boven gehaald.

10 minuten later helderblauwe hemel en volle zon...

We waren goed op tijd aan het bushokje, zodat we die ene bus in de voormiddag niet aan onze neus zouden zien voorbijgaan.

Ons ontbijt verorberd, de koeken waren lekker vers, en dan wachten...Iets later komt er een jonger koppel backpackers ons vervoegen.

Corsica is het mekka voor de bergwandelaars, vooral bekend om de GR20, 170 kilometer lang, en die algemeen erkend wordt in wandelaarsmiddens als zijnde de zwaarste van West-Europa.

Niet aan ons besteed. Tijdens onze rit van Bonifacio naar Olmeto zat een Duitstalig koppel die er uitzagen als geoefende wandelaars, en die hadden de GR20 gedaan in 10 dagen, terwijl er doorgaans 15 dagen wordt voor uitgetrokken.

De jongeman zei dat het een verkorting op zijn leven was geweest.

De Nederlandse op diezelfde bus had er 3 weken over gedaan en had zichzelf elke dag minstens 3 keer tegen gekomen, zei ze...

Dat was bladvulling, ik word per regel betaald, hé, zoals andere journalisten.

De bus kwam er aan tegen 5 voor negen, 10 minuutjes achter op het schema, maar 't is hem vergeven.

Het was dezelfde chauffeur die ons 3 dagen geleden van Scopetto naar Olmeto bracht, niet echt onvriendelijk maar ook niet meteen het zonnetje in huis...

Toen ik hem vroeg of ik met de kaart kon betalen, zoals zijn collega naar en van Sartène vroeg, kreeg ik een bitsige "il ne marche pas aujourd'hui, tu n'à pas assez de cash?", heb ik dan maar cash betaald. Op den duur weet je't niet meer.

Hij moest dan nog achter wisselgeld zoeken met zijn kin bijna op zijn gaspedaal...

Enfin, wijlen weg in Olmeto, en zijn kin is op zijn gaspedaal blijven hangen, want het ging goed vooruit.

Hij heeft na Olmeto niemand meer moeten oppikken of er uit laten, en omstreeks 10 na 10 waren we in Ajaccio in het busstation.

Onze "huisbazin" had intussen de toegangscodes om binnen te geraken in "ons" appartement voor 2 dagen doorgemaild.

Zo gaat dat, tegenwoordig.

Eerst een toegangscode voor de benedenverdieping, tot op het eerste, en daar hangt een bakje dat je met een andere code openmaakt en waar je de sleutels uit te voorschijn haalt.

Proper appartement, inderdaad op 200 meter van het busstation, zicht op de haven, en ook vlak bij het stadscentrum en het spoorwegstation, dat we zondag nodig hebben.

Er staat een wasmachine, dat wisten we, en dus hebben we onze laatste was gedaan.

We zijn immers in onze laatste week beland, volgende  week zaterdag vliegen we terug van Bastia naar Charleroi met Air Corsica.

Intussen wat inkopen gaan doen voor ons ontbijt, en ook voor een belegd broodje deze middag, deze avond gaan we in een restaurant eten.

Ook wat drank meegebracht, de frigo doet het goed.

Nadat we terugkeren nog even wachten tot de was gedaan was, deze opgehangen, en dan al een stuk van de stadswandeling van Euroreizen door Ajaccio gedaan.

Alles draait hier rond Napoleon Bonaparte, die in Ajaccio is geboren.

Het stadscentrum is niet zo groot, maar wel gezellig, en vrij druk, zeker vandaag, want het cruiseschip "Queen Elisabeth" (de eerste) ligt hier aangemeerd.

Er ligt ook een vijfmaster, echt een indrukwekkend zeilschip.

We gaan de citadel binnen, maar het merendeel er van is afgesloten voor het publiek.

Ook hier zijn het "Jours du patrimoine", openmonumentendagen, en alles is nog in voorbereiding.

Ik proef er een plaatselijk blond streekbierken, gene Leffe, ik weet de naam niet meer, maar 't was lekker.

We wandelden verder tot aan de haven, om te zien of we daar eventueel nog een boottocht zouden kunnen boeken naar Piana, naar 't schijnt iets heel moois qua rotsformaties.

Op tinternet lukte het niet voor morgen, en de vriendelijke man aan de verkoopkiosk wist te zeggen dat er morgen geen boottochten zijn wegens voorspelde ruwe zee...

Dat weten we dus ook weer.

Nog iets verder komen we langs restaurant L'Ardoise, waar ik via The fork voor vanavond heb gereserveerd.

De beoordelingen zijn goed, het menu ziet er ook gevarieerd uit.

Seffes nog een goeie douche, en dan wat eten en een avondwandelingetje doorheen Ajaccio.

Het bevalt ons hier...

Morgen hebben we hier nog een dag, we zien wel wat deze ons brengt...

Nous vous saluons dès la capitale de la Corse., Ajaccio...