Tour du Méditerrannée : Dag 13

Een dag op Vulcano...

Ons reistempo zakt even, we hebben hier 2 nachten voorzien, zodat we ons niet té veel moeten verplaatsen.

Ons hotel, Faraglione, valt uitstekend mee, het ontbijt in de caffeteria was zeer uitgebreid en verzorgd, en we kwamen goed uitgerust aan tafel.

Het vers geperst fruitsap, de cappuccino, de cornetto met heerlijke pistache, de broodjes met confituur, de start van de dag was uitstekend...

We zouden vandaag naar de vulkaan gaan, beslisten we deze morgen...

Deze is niet echt actief, maar geregeld zie je van uit de "fumaroles" wolken opstijgen.

De krater benaderen is verboden omwille van de giftige uitwasemingen.

Het is weer behoorlijk warm, maar we hebben onze voorraad drinkwater mee en hebben ons degelijk ingesmeerd.

Eerst lopen we het dorp uit via de asfaltweg tot het bord waar de beklimming naar de krater zou beginnen, maar tevens staat daar een afsluiting om te zeggen dat je niet mág klimmen. 

We gaan dan maar iets verder en daar vertrekt een weg die de vulkaan "omcirkelt".

De weg stijgt lichtjes, de ondergrond is fijn vulkaanzand, met er tussen in soms brokken lavasteen.

Na enige tijd horen we gemekker en het geluid van bellen...

We passeren een serieuze kudde geiten die rustig lopen te grazen.

We wandelen gestaag verder, blijven stijgen en krijgen meer en meer zicht op de veelkleurige rand van de krater, waar af en toe dampen uit opstijgen.

De rotsen zijn voornamelijk geel en rood gekleurd, door de mineralen, en er staat vrij veel begroeiing.

Het blijft klimmen, maar zachtjes aan. 

We lopen nu in een droge "bergbeek" en blijven maar verder gaan, tot we een mooi uitzichtpunt bereiken van waar we Panarea, Salina en ver weg ook Stromboli kunnen zien liggen.

De weg eindigt hier als het ware.

Rechtsaf kunnen we naar een vallei, maar er staan geen duidelijke wegwijzers.

Aangezien we al geruime tijd aan het stappen waren en de zon bleef branden, keerden we op onze stappen terug, en daalden rustig af, richting hotel.

Er zweefden 2 parapenters, eerst boven de heuvels, daarna boven de krater.

Het was een mooi zicht, en vermoedelijk hadden zij ook een mooi uitzicht...

Tijdens onze afdaling zagen we de herder zijn geitjes samen drijven...

Onderweg, korter bij ons hotel, nog even gestopt om onze drankvoorraad bij te vullen, nog een geluk dat hier genoeg water en andere dranken beschikbaar zijn, en dan naar onze kamer om alles te laten koelen in onze prima koelkast.

We nemen een siësta, zoals het hoort, eten een kleinigheid, ons ontbijt was goed gevuld, en gaan daarna nog even op wandel, in de omgeving.

Vroeger waren er modderbaden en natuurlijke warmwaterbronnen, maar deze zijn blijkbaar reeds geruime tijd voor het publiek afgesloten.

We eindigen onze wandeling aan de bar van ons hotel, en bestellen daar onze dagelijkse Aperols.

Deze waren zeer lekker, en de garçon van dienst bleef maar aperitivi aanbrengen...Eten en drinken tegelijk...

Daarna even het zweet en het vulkaanstof gaan afspoelen onder de douche, en daarnet nog een zuppa di cozze en een zwaardvismoot met gegrilde groenten gaan eten, waarna Bettina afsloot met een pannacotta met bosvruchten, terwijl ik het bij mijn traditionele doppio espresso hield.

Deze morgen hadden we reeds onze tickets voor de ferry van morgen naar Filicudi gekocht bij Siremar.

We nemen morgen de "slowboat", de gewone ferry, nu dat in ons schema past.

De draagvleugelboten gaan zeer snel, maar je ziet niet zo veel, aangezien je binnen moet blijven zitten.

Alles heeft zo zijn voor- en zijn nadelen, newaar...

We hebben eveneens reeds onze tickets voor zaterdag gekocht, wanneer we van Filicudi naar Palermo varen, deze keer opnieuw met de draagvleugelboot.

Het was een rustige maar mooie dag, maakten een mooie wandeling en hebben er weer van genoten...

Het vakantiegevoel blijft heersen...

Morgen op Filicudi is er een zwembad, en dat zal gretig worden gebruikt door mij, zeker weten.

Buona serrata..