Tour du Méditerrannée, dag 1 en 2

Buonasera, Belgio...

Als titel staat er "Tour du Méditerrannée", aangezien we vandaag begonnen zijn aan een rondreis van een 5-tal weken doorheen de Middellandse Zee, waarbij we een aantal eilanden die zich in deze binnenzee bevinden, zullen bezoeken. Deze behoren alle tot Italiaans of Frans grondgebied.

Er staat ook "Dag 1 en 2", omdat we gisteren de aftrap gaven.

Onze vlucht met Ryanair, naar Comiso in Zuid-oost-Sicilië steeg in Charleroi Airport immers reeds om 7 uur 10 deze ochtend op, en aangezien je best een 2-tal uur voor vertrek present bent, hadden we een overnachting geboekt in het Ibis budget hotel, kort bij de luchthaven.

Gisterennamiddag met de trein naar Charleroi-Zuid gespoord, daar bus 68 genomen en deze heeft een halte net voor de deur van dit hotel.

Deze ochtend om 4 uur uit bed, een ochtendwandeling van dikke 20 minuten, en dan de hele "rompslomp" op de luchthaven, maar alles ging vlot.

Om 7 uur 10 steeg de Boeiing 737 op, en na 2 en een half uur, gebroken door een ontbijtje en menige dutjes, zette deze Ryanairvlucht zijn wielen op Siciliaanse bodem aan de grond.

Comiso is een zeer kleine luchthaven, we waren er reeds eerder "te gast", en dus ging de bagagebehandeling zeer vlot.

We hadden een wachttijd van ruim een uur voor we een bus konden nemen naar Gela, onze eerste verblijfplaats op Sicilië. 

De bus was op tijd, 11 uur 40, en na 3 kwartier dropte hij ons aan het spoorwegstation van Gela.

Daar hebben we onze eerste dorst gelest met een frisse Birra Moretti.

Daarna moesten we bij onze B&B, die in het centrum gelegen is, geraken, en da's toch zowat 2 kilometer vanaf het station, in een temperatuur van 31°...

Te voet? Ik dacht het niet...

Geen taxi te bespeuren, maar als we toch wilden vertrekken te voet, vertrok er net een bus van AST, de Siciliaanse "De lijn".

Even geïnformeerd bij de chauffeur, en in mijn beste Italiaans kon ik uitgelegd krijgen waar we wilden geraken, en deze bereidwillige man dropte ons op een 200-tal meter van onze B&B.

Met wat assistentie van "locals" geraakten we vlot binnen, want het was zo een systeem met een kluisje dat je moet openen met een code, die ons via WhatsApp was doorgestuurd, om daar dan je sleutels uit te halen.

Het ging al bij al heel vlot, en zo konden we onze kamer betreden en ons wat verfrissen.

Daarna even op verkenning in de stad, de zee eens gaan bekijken van op een balkonnetje, en dan verder gekuierd, en zo terecht gekomen aan een barretje voor onze eerste Aperol Spritz.

Hier op Sicilië "no nonsense", Aperol Spritz, da's Aperol en prosecco, zeggen ze, geen ijs, geen water, geen tonic, dat kan,op verzoek...

Hij was lekker,en behoorlijk straf...De barman had gevraagd of we er een beetje "aperitivi", hapjes dus, bij wilden.

Wij zeggen zelden nee...

De brave man draafde op met 5 verschillende hapjes...We konden er tegen.

Daarna nog wat verder gewandeld, wat  fruit en drank gekocht, en dan naar onze kamer, voor een siësta, we waren immers al vroeg op pad.

Na deze verkwikkende middagdut zijn we nog eens gaan wandelen tot aan de zee, waar een stevige bries stond, zodat de zee woest was.

Daarna terug naar boven, om stilaan uit te kijken naar avondeten.

Het eerste restaurant was pas om 9 uur vanavond open, het tweede om 8 uur.

Daar konden we mee leven, dus gereserveerd en dan nog even een uurtje tot op de Piazza Grande, met uitzicht op de prachtige kerk, om er een tweetal biertjes naar binnen te werken, om de ruimschoots aanwezige dorst te lessen.

Tegen 8 uur zakten we af naar trattoria San Giovanni en mochten zelf een tafeltje voor 2 uitkiezen.

Het was er nog rustig, en toen we de kaart vroegen, kregen we als antwoord dat ze die niet hebben.

Er was antipasti en daarna pasta of vlees.

We bestelden dan maar 2 keer antipasti mixto en 2 keer pasta.

Na enige tijd kwamen ze opdagen met onze schoteltjes antipasti...

Dat bleef maar komen...Van alles wat: kazen, mortadella, salami, hesp, olijven, zongedroogde tomaten, andere tot nu toe voor ons onbekende Siciliaanse specialiteiten, alle om te lekkerder.

Daarna moest onze pasta met pistachenoten nog komen, maar deze was gelukkig niet te groot...

Het was een heerlijk eerste avondmaal.

Daarna de doppio espresso voor mij, en een limoncello voor allebei als afzakkertje.

Nog een terugwandelingetje naar Piazza Grande, berichtgeving doen, en seffes wat nachtrust inhalen.

Gela is een industriestad, het oude stadscentrum is leuk, maar de buitenwijken zijn vuil en verloederd, maar we zijn blij dat we er geweest zijn.

Onze eerste dag Sicilië zit er op, en we zijn blij dat we weer op pad zijn op "ons" favoriete eiland.

Morgen reizen we verder met de bus naar Agrigento...

Buonanotte, a domani...