Tour du Méditerrannée : Dag 31

Dagje Ajaccio...

Goed geslapen, na een heel lekker avondmaal gisterenavond...

Deze morgen moesten we voor ons eigen ontbijt zorgen, da's weer eens iets anders.

Daarna nog wat kleinigheidjes gaan kopen in de Carrefour, en dan zijn we op wandel gegaan.

Er ligt intussen een ander cruiseschip in de haven, dus weer een paar duizend extra-bezoekers.

We wandelen tot het punt waar we gisteren de stadswandeling hebben beëindigd en pikken daar weer aan.

We komen zo aan de place Charles de Gaulle, een ander Frans staatsman die hier en elders in Frankrijk wordt geëerd, maar alle aandacht gaat hier wel naar Napoleon Bonaparte...

Op de Place Charles de Gaulle staat er ook een standbeeld van Napoleon Bonaparte, omringd door 4 broers.

Hij staat nu met z'n rug naar zee, eerst was dat blijkbaar anders, maar ze hebben hem 180 ° gedraaid...

We wandelen verder een lange avenue af, lichtjes bergop, passeren een kleine botanische tuin, en komen daar, aan het einde van die laan met platanen, aan een parkje, met daarin, jawel, een standbeeld van Napoleon Bonaparte.

Hier staat hij op een vrij hoge sokkel, die je via trappen kan beklimmen, van waaruit hij een prachtig uitzicht heeft over Ajaccio.

Hier staat hij rechtop, zoals ik hem op school meestal afgebeeld gezien heb, maar zonder zijn hand in zijn binnenzak.

We zakken terug af richting centrum en stoppen even aan een winkeltje voor een drankje.

De poes ligt op de "lopende band" van de kassa, en de winkelier vraagt van waar we afkomstig zijn.

Als hij hoort dat we Belgen zijn vertelt hij dat hij ooit een bijna-privéconcerrt van Arno in Ajaccio heeft meegemaakt...

Wij hebben hem 2 keer zien optreden, Arno,  Bettina een keertje meer, maar 't was niet bijna privé, maar wel telkens super-goed...

Wij weer verder en we komen weer in het centrum, en gaan op zoek naar een crème-glaxeken, maar 't moet menthe-chocolat zijn, voor minder doen we het niet...

Wij vereenzelvigen deze groene ijscrème met stukjes chocolade er in met Zuidelijk Frankrijk, en in Bonifacio hadden we't al gezien, hier nog niet...

We zoeken verder...

We gaan weer door, en gaan in Bar Sampiero, vlak bij ons logement, iets drinken.

De Pietra van 't vat smaakt...

D'er zit heel wat cruisevolk op het terras, maar de brave barman blijft er stoïcijns kalm bij.

Engelsen hebben blijkbaar nog nooit van "vin" gehoord, hij kent de betekenis van "wine" dan weer niet, maar ze verstaan elkaar na een tijdje.

Daarna even een middagbreak...

Na die middaguren ons avondeten, en dan gaan we nog eens op stap, naar Les Sanguières, een groepje eilanden, 12 kilometer van Ajaccio, dat veelal wordt bezocht bij zonsondergang, omdat de schiereilandjes dan mooi worden belicht door de ondergaande zon.

Je kan er naar toe met bus nr. 5, dat wisten we al, en dat deze bij de kathedraal vertrekt ook.

Dus, een wandelingetje tot daar, en, wachten...

Na geruime tijd komt er een bus nr. 5 aan, en we vragen aan de chauffeur of hij naar Parata, de halte voor Les Sanguières, gaat.

"L'autre coté de la place" zegt hij, deuren dicht, en hij rijdt door.

Wij dus naar de andere kant van Place de Gaulle, en daar staat een bus nr. 5...Dezelfde chauffeur, manmanman, kon hij ons evengoed meegepakt hebben...

Enfin, om één of andere reden is deze bus gratis tot 22 september...Da's meegenomen.

Wij weg om kwart voor 7, 20 minuutjes rijden, en net op tijd voor de zonsondergang.

Niet "wauw", wel mooi, er vaart juist een vertrekkende ferry langs.

De buschauffeur had ons gezegd op te letten, want om 20 voor 8 vertrekt de laatste bus.

Wij goed opgelet, en op tijd beginnen terug gaan.

We zien een bus aankomen, hij draait zich en rijdt naar het bushokje en blijft daar staan.

Het is nog maar 19 uur 28, dus dat moet lukken, we zijn er bijna...

19 uur 30, de bus vertrekt...

Godverdomme, klootzakken...

Wij naar het bushokje, Bettina hoopte dat er binnen 10 minuten nog een bus zou komen.

De uurregeling gaf 19 uur 35 aan, hij was dus 5 minuten te vroeg weg, maar met vloeken geraakt ge natuurlijk niet in Ajaccio, 12 kilometer verder, en dat vinden we net iets te ver voor een gezonde avondwandeling.

Onze jeugdbewegingtijd indachtig, liften dan maar...

We steken onze duim uit, en de eerste auto stopt meteen...

Ze gaan richting Ajaccio, en we mogen mee...

Een gepensioneerd koppel uit een randstad van Parijs dat hier een weekje verlof heeft, met een hybride huurauto, waar de man amper iets van snapt, met een GPS er in met quasi hetzelfde probleem...

Voor ons geen probleem, we zijn onderweg naar Ajaccio...

Gezellige babbel, ze hebben ook een huis in Bretagne en ze vragen meer naar onze reiservaringen, en dat zijn er toch al wat.

Enfin, die mensen hebben ons afgezet op 200 meter van ons appartement, en na hen 1000 maal bedankt te hebben reden ze verder naar hun camping.

Wij zijn nu nog een "pinte", da's nen halve liter, en ricard aan het consumeren en dit dagverhaal aan het afsluiten.

Straks de bagage inpakken, nog een douchke, bed in en morgen, zondag reizen we weer verder.

We nemen de trein van 7 uur 41 naar Corte, een stadje op ongeveer 500 meter hoogte, waar we weer 2 nachten blijven...

Na ongeveer 2 treinuren zouden we daar moeten aankomen.

Bon soirée...