Daguitstap Modena

Vrijdag, onze laatste volledige dag in de provincie Emilia Romagna. We hebben hier 4 nachten, 3 dagen gelogeerd, en hebben ons dat niet beklaagd…Het Holiday Inn Express ligt een 2-tal kilometer buiten het stadscentrum van Reggio nell’Emilia, maar we kennen deze hotels van voorgaande reizen en hebben deze als zeer goed, prijs/kwaliteit, ervaren.

Er is ook steeds een degelijk ontbijt in de prijs begrepen, er is voldoende parkeergelegenheid, mede omdat ze buiten de stad zijn gelegen, en in de stad parkeren is hier een al even groot probleem als bij ons en het kost je tijd én geld, vandaar onze keuze…

Bovendien wordt het openbaar vervoer meestal afgestemd op dergelijke hotels, en ook hier in Reggio Emilia is dat niet anders. Buslijn nr. 9 die langs het treinstation passeert, heeft een halte op 50 meter van het hotel.

Gisterenavond zijn we nog een burger gaan eten in de nabijgelegen Retro-pub, en die heeft gesmaakt.

Vandaag ons dagelijks ontbijt omstreeks half negen, vervolgens ons dagrugzakje oppikken, en naar de bushalte, waar bus nr. 9 ons omstreeks 9 uur 03 oppikt. Een ticketje aftikken met de app en weg zijn wij.

Vandaag geen defect zoals gisteren onder de baan, en omstreeks 20 na 9 zijn we aan het station.

Parma hebben we eergisteren bezocht, dat verslag volgt nog wel, gisteren was Bologna de “gelukkige”, dat konden jullie reeds lezen, en voor vandaag hebben we beslist Modena te bezoeken…

Dit is de derde grootste stad in de buurt die perfect met de trein bereikbaar is, en we hadden ons voorgenomen naar deze regio te reizen om een aantal steden te bezoeken, vandaar…

Modena kende ik eigenlijk enkel als naam uit het Europees volleyball, aangezien ze op Europees vlak een topclub hebben, die reeds tegen Roeselare en Maaseik  heeft gespeeld.

Naarmate je beslist een bepaalde stad te gaan bezoeken, en je begint er over te lezen, dan ontdek je eigenlijk dat die stad meer bekende “zaken” telt dan je wist…

Zo kwam ik te weten dat de Balsamico-azijn, die bij ons toch al serieus “ingeburgerd” is geraakt, hier werd “ontwikkeld”, en ene Luciano Pavarotti, bij sommigen wel gekend, werd hier geboren…

Wie Italië zegt, zegt zon, lekker eten, heerlijke wijn, maar ook auto’s…

Fiat is het meest gekende Italiaanse automerk, maar ook Lancia en Alfa Romeo zijn gekende automerken, maar Italianen hebben ook iets met designauto’s en superbolides…

De genaamde Enzo Ferrari werd in Modena geboren, en zijn liefde voor auto’s heeft deze stad, die ook te maken heeft gehad met Maserati, een ander Italiaans “supermerk”, op de wereldkaart geplaatst.

Jarenlang waren zij de absolute toppers in de Formule 1 en de 24-uursraces van onder andere Le Mans…Onze landgenoot, Jacky Ickx, maakte enkele jaren deel uit van hun team.

Zij ontwikkelden ook voortdurend design-sportwagens voor budgetten waarvan de gewone man alleen maar kan dromen.

Tijdens ons stadsbezoek aan Modena wilden we de kans om het Enzo Ferrarimuseum te bezoeken toch niet aan onze neus laten voorbijgaan. Ik ben alles behalve een autofreak, verre van, maar ik moet zeggen, wat daar binnen stond aan wagens, niet de massa, maar de afwerking er van, het design, deed mij versteld staan. De presentatie was ook zeer verzorgd, met een uitgebreide weergave van de levensfilm van Enzo Ferrari en zijn wagens.

Ik heb er van genoten, en evenzeer van het vervolg van Modena. Het is een niet zo grote stad, maar de typische Italiaanse architectuur, waar ik toch wat “verliefd” ben op geworden, was weer alom tegenwoordig. De kerken en paleizen en de pleinen blijven mij verbazen door hun schoonheid, en, het moet gezegd, alles wordt onderhouden en/of gerestaureerd, er is respect voor de cultuur.

Het Palazzo Ducale is indrukwekkend qua omvang, maar de weg door het prachtige park er naar toe, was ook zeer prachtig, en het plein er voor oogt ook zeer mooi.

We kuierden verder doorheen de gezellige straatjes, met opvallend weinig toeristen, maar met veel keuvelende Italianen…

De Duomo was veel minder spectaculair qua binnenafwerking en fresco’s dan deze in Parma, dewelke bij mij een enorme indruk heeft nagelaten, maar de binnenkant van deze enorme kerk was op haar manier toch ook indrukwekkend, met een altaar in 2 verdiepingen, wat ik ook pas voor het eerst zag. De buitenkant, met de “torre” aan het Piazza Grande, was trouwens niet minder indrukwekkend. Ze hebben hier in Italië veel meer dan één scheve toren, zo heb ik al gemerkt…

We wandelden verder langs de Piazza Mazzini, Piazza Cavour en Piazza Garibaldi, genoemd naar de 3 “toppers”die in de 19de eeuw er voor hebben gezorgd dat Italië één magnifiek land, naar mijn beleving toch, is geworden…

In elke Italiaanse stad kom je deze namen denk ik trouwens tegen…

We genoten onder weg op een gezellig terrasje in de schaduw van onze eerste Italiaanse pizza van deze reis, en ’t was ne lekkeren, wees maar gerust…Ik had een “Tricolore” besteld, een pizza bianca, dus zonder tomaat als “onderlaag” maar met kaas, en daarop onder andere spinazie, kerstomaatjes en prosciutto, en dat alles op een overheerlijke pizzabodem…Bettina had er eentje met onder andere melanzane, aubergines dus, en een “tomatenbodem”… Het was weer "bonissimo", Viva Italia…

We wandelden verder terug richting station, langs een oude tabaksfabriek, die nu als stadsvernieuwingsproject wordt gerestaureerd, en het ziet er veelbelovend uit…

Modena is niet zo een grote stad, maar we hebben er volop van genoten…

Eens in het station terug gekeerd nog een fris watertje gekocht, het is hier nog steeds zowat 30 graden, en dan kan je beter niet voortdurend Aperol Spritz of Campari prosecco, zoals we als aperitief besteld hebben, blijven drinken…

Aan de automaat voor 6 euro 10 samen onze beide terugkeertickets naar Reggio Emilia gekocht, en de trein bracht ons in een dik kwartier terug naar onze verblijfstad, waar we al snel een bus nr. 9 terug namen tot ons hotel…

Morgen reizen we verder naar het Gardameer, waar we 7 nachten zullen verblijven in Tignale.

Ciao en arrivederci…