Italiëreis dag 26 - dag 4 in Toscane

Weer goe geslapen, we hadden onze wekker gezet aangezien we vandaag een wat langere rondrit gingen maken, maar we waren wakker vóór de wekker...

Lekker ontbijtje, en dan de baan op....

We gaan op pad voorbij Siena, magnifieke stad, maar die hebben we reeds eerder bezocht.

De rit gaat vlot en we arriveren in Monteroni d'Arabia.

Het is er blijkbaar marktdag... We lopen de markt eens af, van alles en nog wat, kleren op een hoop gegooid, uit te kiezen voor 5 €, mooie verse groenten, verse vis, er ligt een zwaardvis te pronken op de toonbank, allez, wat er van overschoot...

Voor de rest is er niet echt veel te beleven, een oude watermolen maar die is tijdelijk gesloten, dus rijden we verder naar Buonconvento...

Prachtige naam alleszins...

Bij het "binnenrijden" zien we het kerkhof, en dat ziet er speciaal uit.

Dus maken we een stop en gaan de lokale doden begroeten.

Kerkhoven zijn overal in de wereld anders, en ook hier is de "begraafcultuur" helemaal anders dan bij ons, vooral met de "muren" waarin de mensen worden "geschoven" na hun dood...

We rijden dan verder naar het oude stadje, waarvan een deel van de stadsmuren nog overeind staan.

We maken een wandeling door de leuke straatjes, die door de bewoners rijkelijk van planten en bloemen zijn voorzien.

Tof is dat vele huizen over de straatjes heen zijn gebouwd, wat je in sommige andere steden nog ziet, maar hier in Buonconvento komt dat opvallend veel voor.

Daar spaar je natuurlijk plaats mee, als je de straatjes overbouwt.

We zijn er vrij snel rond, groot is het hier niet, en we gaan ons een panino met mortadella kopen als "middageten", en we proeven de lokale droge worsten meteen ook eens.

Na een Aperol Spritz smaakt dat wel...

Na onze beperkte lunch rijden we verder naar Chiusure, maar onderweg maken we een stop aan de Benedictijnerabdij van Monte Oliveto Maggiore...

Deze keer geen ruïne, neen, een abdij waar nog échte monniken wonen.

Het staat goed aangeduid, er is plaats op de parking, en we wandelen doorheen het mooie park, richting abdij...

Onderweg passeert ons een witte pater, op zijn sandalen, maar veel van zeggens is hij niet.

We zijn er iets na 14 uur, en je kan ten vroegste vanaf half 3 de abdij bezoeken.

Dus wachten we even, 't is vrij goed weer vandaag, wel wat wolken, maar overwegend blauw aan de hemel.

Het is er zeer rustig, maar blijkbaar is de abdij toch gekend bij toeristen, want er komt wat volk aandraven.

Op de klokslag van half drie, en in een klooster is dat letterlijk te nemen, een klokslag, schuren de scharnieren van de abdijdeuren en de bezoekers mogen binnen...

We wachten rustig af en treden dan op ons gemak naar binnen...

4 € toegangsgeld, een brochuurtje er bij en we kunnen beginnen aan ons vrij bezoek.

We komen eerst op de binnenkoer, waar centraal een beeld staat van San Benedetto, Sint-Benedictus dus, wiens leer als maatstaf heeft gediend voor het oprichten van deze kloosterorde, de Oliveten...

Op de muren rond de binnenkoer is het leven van benedictus weergegeven in 36 magnifieke fresco's.

We wandelen verder doorheen de plaatsen die voor het publiek toegankelijk zijn, en komen zo langs bij de eetzaal, waar een monnik volop bezig is met het dekken van de tafels, en komen zo ook langs de bibliotheek.

Alle zalen zijn indrukwekkend beschilderd met fresco's, muren én zolderingen...

De bibliotheek is een prachtige zaal, vol middeleeuwse boeken, die wel zichtbaar zijn, maar afgeschermd voor vreemde mensenhanden door een soort kippengaas, en achteraan boven aan een trap tref je een soort laboratorium aan.

Het is zeker een aanrader, deze abdij, als je in de buurt zou zijn, en de abdijkerk, die vrij te bezoeken is, is ook prachtig.

We wandelen terug naar de auto en helpen een ouder Frans koppel bij het betalen van hun parkeergeld aan de automaat, en rijden verder naar Chiusure, een dorpje dat amper 2 kilometer verderop ligt...

Het is er doods, het is dan ook namiddag, maar buiten een vrouw die haar was op hangt hebben we geen levende ziel bespeurd.

Er zijn nochtans enkele horecazaken, maar deze zijn allen gesloten...

Het is nochtans dorstig weer...

Water dan maar...

We maken enkele foto's van de prachtige omgeving en van het klooster, van bovenaf gezien, en rijden dan verder naar Asciano...

Het is een kronkelend weggetje er naar toe, onzen Bernard slaagt tilt, maar we geraken er vlot...

Het is een leuk stadje, zoals er vrij veel in een dozijn zijn in het prachtige Italië, maar de weg er naar toe is prachtig qua landschappen...

Net als tamelijk wat andere toeristen die deze omgeving bezoeken, maken wij er een stop en gaan ons verfrissen...

Hier is de horeca wél bij de zaak.

Nadien zijn we verder gereden, nog enkele fotostops van het prachtige Toscaanse landschap gemaakt, en zo zijn we weer vlot in Colle di Val d'Elsa geraakt.

Nog een laatste avondmaal genoten, na nog een laatste Toscaanse Aperol Spritz... Ik heb nog maar eens ossobuco gegeten, Bettina pasta met zeevruchten, met daarbij een half litertje lokale witte wijn, en deze keer als afsluiter nog een dessert, een pannacotta met bosvruchten voor Bettina en een zuppa inglese voor mij...

Daarmee is ons Toscaans gedeelte van deze reis zo goed als afgesloten.

Het was weer een mooie dag, we hebben de voorbije dagen veel nieuwe dingen in Toscane gezien, en kijken dan ook tevreden terug op onze korte passage hier, het was een blij weerzien...

Morgen rijden we al een heel stuk noordwaarts, en logeren nabij het Comomeer, bij de Zwitserse grens,  gedurende 2 nachten, alvorens terug te keren naar België, op vrijdag...

Of we dat in één of twee dagen doen, dat is onder andere afhankelijk van het weer onderweg, de verkeerssituatie en ons zelf...

Salute...