Italiëreis dag 23, nog een mini-reisdag...

La vita è bella...

Da's iets waar wij van overtuigd zijn...

Zoals bij iedereen en overal zijn er al eens wat mindere periodes, maar voor veel mensen die in onze contreien geboren zijn, gaat deze zinspreuk wel op...

Vandaag maken we nog eens een vrij grote verplaatsing binnen dit zalige land, en we reisden van Cossignano in de Marken, naar Colle di Val d'Elsa in Toscane, zowat 290 kilometer, maar we maakten wel een ommetje via Arezzo...

Onze bagage was gisteren grotendeels klaargemaakt, een deel zat al in de auto, en deze morgen, na een wasbeurt en ons laatste Markenontbijt, laadden we de auto verder, zegden nog even gedag tegen onze huisbaas, die ons nog een fles witte wijn cadeau deed, en we startten onze Peugeot voor deze binnenlandse reis.

We opteerden voor de snelste route, die wel wat omweg en een klein stukje tolweg betekenden, maar anders hadden we ongeveer anderhalf uur secundaire weg moeten volgen, alvorens op de snelweg te komen.

Het was nogal bewolkt, en na een drie kwartier rijden begon het voorwaar te regenen, maar 't was niet zo enorm veel regen, en 't was ook al vrij snel "over"...

De rit ging al bij al vlot, we reden vanaf de Adriatische kust als het ware onder de Apenijnen door, via een aaneenschakeling van tunnels, waarvan sommige toch vrij lang waren.

Zo kwamen we uit bij Foligno, in Umbrië, dat bij ons bekend in de oren klonk.

In deze regio waren we reeds op vakantie, magnifiek ook, en we passeerden langs Assisi, Perugia, waar we even in de file hebben "gehangen", en reden langs het grote meer van Trasimeno, het prachtige Toscane binnen.

Het landschap ziet er weer heel anders uit : weer heuvels, deels begroeid met wijngaarden, maar geregeld duiken statige cipressen op, die neerkijken op machtige olijfgaarden, waarin dan die prachtige typische Toscaanse huizen verrijzen, met hun prachtige daken...

We maakten een "ommetje" via Arezzo, een zoveelste parel in Italië...

De titel van vandaag heeft te maken met deze stad, want de prachtige en aandoenlijke film "La vita è bella", film die reeds dateert van 1997, van en met Roberto Begnini, die 3 oscar won, werd grotendeels in deze schitterende stad gedraaid.

De stad is echt méér dan een bezoek waard... Misschien schrijf ik dat meermaals, maar Arezzo was voor mij tot gisteren onbekend, maar de pracht aan gebouwen op deze beperkte oppervlakte is fenomenaal, en dan zwijg ik nog over de Piazza Grande...

Dat plein is letterlijk groot, maar ook groots...

Het middenplein is in die zin speciaal dat het schuin naar beneden afhelt, maar de magnifieke gebouwen die er rond werden gebouwd, maken van dit plein toch wel één van de markantste die ik al heb gezien.

De vergelijking met de centrale plaats in Siena  en deze in Ortigia in Syracusa op Sicilië misstaat zeker niet...

Als we ooit nog eens deze omgeving uitkomen, en die kans is behoorlijk reëel, dan wil ik hier nog wel eens wat langer ronddolen...

Na dit relatief korte bezoek reden we verder richting Colle di Val d'Elsa, waarbij we Siena passeerden.

De staat van de "snelweg" was bij momenten erbarmelijk, een geluk dat onze "Partner" nog over een degelijke vering beschikt.

Uiteindelijk zijn we al bij al vrij vlot op onze bestemming geraakt.

We hebben dit stadje enkele jaren geleden eens bezocht, tijdens een autorit door Toscane, en beslisten er nu 4 nachten te verblijven.

Het is een prachtig stadje, boven op een heuvel gebouwd, maar wij logeren in het "nieuwe" stadsdeel, beneden de heuvel, maar 't is hier ook gezellig.

We hebben de ingang naar de ondergrondse parking vlot gevonden, zeer goeie wegbeschrijving, het inchecken in ons hotel verliep vlot, en deze avond hebben we een klein wandelingetje gemaakt naar het lokale dorpsplein,waar een gezellige sfeer heerste...

Er zijn 2 tegenoverliggende bars/caffeteria's, waarvan beide terrassen goed gevuld zaten, enkele toeristen, maar veel Italianen die er hun koffietje komen slurpen bij een gezellige babbel, gezinnen die hun dagelijkse portie gelato komen oppikken of uitlepelen, kinderen crossen met hun fietsjes over het grote verkeersvrije plein...

Wij houden van traditie, en bestelden ons een Aperol Spritz...Geen hapjes er bij hier, maar, geen nonsens zegt de barman, Aperol Spritz, da's 2/3e prosecco en 1/3e spritz, en dat op enkele ijsblokjes...Van spuitwater is er geen sprake...

Het was dus ne goeien...

Daarna gingen we eten in een restaurant vlak naast ons hotel, La Venezia...

Bettina had gezien dat ze er osso buco op het menu hebben staan, en da's één van mijn lievelingsgerechten in Italië.

Ze bevestigden dat ze osso buco in voorraad hebben,en 't was dus beklonken...

Eerst een pasta met zeevruchten voor ons allebei, de mijne was linguini, die van Bettina was sedani, best vergelijkbaar met penne...

Eenvoudig, maar heerlijk, met mosselen, venusschelpen en inktvisringen...

Daarna bestelde Bettina zuppa di cozze, mosselen dus, en ik de osso buco...

La vita è bella, eenvoudig maar zalig eten, met een half litertje witte sprankelwijn en spuitwater er bij, en nadien voor mij nog een doppio espresso en voor Bettina een limoncello...

Een meer dan waardige afsluiter van deze alweer prachtige dag in Italië...

De titel was niet misplaatst...

En, als je de film nog niet hebt gezien, zeker doen...

Nog een fijn weekend verder en tot de volgende...