Wandeling naar Baume-les-Messieurs

Vandaag blijft de auto geparkeerd in de Rue de la roche in Chateau-Chalon, we gaan wandelen.

Als ik ons blaffetieren open doe deze morgen is er weer veel blauw in de lucht, en zo was ons ook beloofd.

Een douchken, ontbijt, spieren losgemaakt, wandeltenue aan, en we gaan op pad.

Het is al niet erg vroeg meer, het zijn immers onze laatste vakantiedagen, en daar genieten we zo optimaal mogelijk van, op alle vlakken.

Als we net vertrokken zijn, komen de mistbanken uit het dal ons dorp binnen gewaaid.

Het voelt friskes aan, maar dat deert ons niet...

We zakken af richting Nevy-sur-Seille, langs het paadje,waar langs we zondag naar boven klauterden.

Het is wat glibberig, maar we hebben tijd, dus doen we't rustig aan.

Het is een prachtig zicht om Chateau-Chalon deels in de wolken te zien hangen.

Wij dachten dat de druivenoogst reeds voorbij was, maar in de wijngaarden zijn er toch plukkers bezig, zeker geen massa, maar 't is leuk om ze bezig te zien en te horen...De sfeer zit er duidelijk in.

We zakken verder af tot Nevy-sur-Seille, een leuk dorpje, gelegen aan dit kleine riviertje, dat ook door Voiteur stroomt.

We wandelen door het dorpje, en merken dat de wandelpaden naar Baume-les-Messieurs niet duidelijk zijn aangeduid.

We nemen dan maar de hoofdweg, veel verkeer is er toch niet, enkel af en toe toeristen die op weg zijn naar dit prachtige dorpje.

Het is een licht glooiende weg, die de Seille volgt tot Baume-les-Messieurs.

Het gaat vlot, we passeren een kudde schapen met een alerte herdershond er bij, en gaan verder, tot we in Baume-les-Messieurs arriveren. 

Mooi kerkje, maar dit dorp is vooral bekend voor zijn abdij, grotten en een waterval.

Aangezien we er bij aankomst al een tiental kilometer hebben opzitten, en de grotten en waterval nog eens 2,5 kilometer enkel wandelen zijn, dus 5 stuks heen en terug, en aangezien we ook nog eens terug moeten naar Chateau-Chalon, houden we het voor vandaag bij het leuke dorpje en de abdij...

Het is congé, newaar...

Er zijn in het dorpje 2 restaurants, waarvan er eentje op woensdag gesloten is, dus hebben we maar één mogelijkheid.

Het terras zit bij aankomst volledig vol, het was intussen één uur geworden, en ik vraag of er binnen plaats is.

Het antwoord is negatief, maar we kunnen wel reserveren voor 13 uur 45.

We hadden niet super vroeg ontbeten, dus sterven waren we nog niet aan het doen, en we hadden wel wat te knabbelen bij voor in noodgevallen, maar toch...

Maar met een lege maag terug wandelen, dat was ook geen leuke gedachte, vooral omdat er veel restaurants 's avonds sluiten wegens einde seizoen.

Wij dus rond gewandeld in de mooie abdij, mooi gerenoveerd, de werken aan de kerk zijn nog volop aan de gang. 

Tegen kwart voor 2 zijn we terug aan restaurant "Le café de l'abbaye", en we kunnen ons een plaatsje kiezen onder een parasol.

De mistbanken waren volledig verdwenen, en de zon gaf volle petrol...

Een herfstwoensdag in september, zalig...

Een Ricarken voor Bettina, ik neem mij eens een Kir...

We bekijken de spijskaart, en het menu bevalt ons wel.

Eerst een fris voorgerechtje met zalm, een fris slaatje, en zeer mooi geserveerd...Het was zeer lekker. Bettina at nadien nog eens forel, ik heb nog eens de saucisson de morteau, met een mosterdsausje er bij, geproefd. Beide streekspecialiteiten, maar 't is lekker, en volgende week kunnen we biefstuk-friet eten zo dikwijls we willen, als we't maar zelf klaar maken...

Beide waren heel mooi gepresenteerd, en zeer lekker bereid.

Nadien nog een panna cotta voor Bettina, ik hield het op een soort ijscrème met honing, met een expressootje er bij...

Weer zeer lekker, we hadden voldoende energie bijgetankt en vatten de terugweg aan.

Bettina had in haar Komoot, een wandelprogramma dat ze veel gebruikt, een deels andere terugweg opgeslagen.

Deze zou ons na iets minder dan 7 kilometer weer in Chateau-Chalon moeten brengen.

Het was inderdaad grotendeels een andere route, langs kleinere wegen met mooi uitzicht op koetjes die aan hun namiddagpauze bezig waren en op Chateau-Chalon, dat nu volledig uit de mist was opgedoken.

We naderen meer en meer, en hebben nu een route die veel gelijdelijker stijgt,  dan zondag.

Het laatste stuk blijft een stevige klim, maar we nemen een iets langer pad dat minder steil en minder glibberig is dan zondag...

We bereiken Chateau-Chalon en ik ga in een plaatselijk kaaswinkeltje nog een stukje Comté kopen en bij een wijnboer een flesje chardonnay voor bij de kaas seffes...Ook hier winkelhieren we...

Onze dag zit er bijna op, de zon is aan het onder gaan, onze Lillet rosé is al naar binnen, die hadden we wel verdiend na 18 kilometer wandelen, en nu ga'k mij een bad of een douchke pakken.

A la prochaine...Nog 3 keer slapen, en 'k mag naar huis...