Terug naar de bergen...

Na onze terugkeer gisteren uit het Troodosgebergte in Agros, keerden we vandaag terug naar het Troodosgebergte...

Onze eerste overnachting in Limassol heeft deugd gedaan...

Goed geslapen, en deze ochtend ons eerste zelf gefabriceerd ontbijt verzorgd.

We hadden onze inkopen gedaan, brood, koffie, fruitsap, yoghurt, melk kaas en dergelijke...

Het materiaal om het te nuttigen is voorzien, voldoende koeling ook...

We konden er tegen, en gingen op tijd op pad.

100 meter verderop konden we bus nr. 32 nemen tot het busstation, en na even wachten kwam er al eentje opdagen.

Een korte rit doorheen de smalle straatjes van Limassol, en we waren al snel bij het busstation aan het Old Hospital.

We waren er goed op tijd, en moesten dus even wachten op bus nr. 64 naar Troodos, die zich tijdig aanmeldde voor vertrek om 9 uur 30.

Troodos is de naam van een gebergte, maar tevens van de hoogste berg op Cyprus met zijn ruim 1.700 meter.

De bus deed onderweg een aantal dorpjes aan, en na ruim een uur en een kwart rijden, Troodos ligt zowat 50 kilometer verwijderd van Limassol, werden we gedropt op Troodos square, op ruim 1.700 meter hoogte dus.

Er zijn een aantal winkeltjes en barretjes, maar die lieten we links liggen.

Het was op die hoogte vrij bewolkt, maar met ongeveer 20° was de temperatuur ideaal om te wandelen.

Bettina had via Komoot een wandeling uitgestippeld die ons van Troodos naar Pano Platres zou brengen, en, ons gewicht indachtig hadden we geopteerd voor de weg bergaf...

Het traject was iets minder dan 8 kilometer lang, maar met een hoogteverschil van ongeveer 600 meter.

Bovenop de Troodos passeerden we een kleine kazerne van het Brits leger, die hier nog steeds een vestiging hebben, en ook een strategisch belangrijke luchtmachtbasis, vlak bij Limassol.

Een van de wachten, die zich wellicht stierlijk verveelde, zwaaide overtuigend van uit zijn wachthokje...

Als je de ligging van Cyprus op de kaart bekijkt, dan weet je meteen waarom Cyprus een goeie bondgenoot is binnen Europa...

Het pad was goed gemarkeerd, vrij goed aangelegd, maar bij wijlen was het oppassen geblazen op de losliggende keitjes en stukken rots.

Het was evenwel een prachtige wandeling door het groen, met indrukwekkende sparachtige bomen, en soms magnifieke uitzichten op de vallei.

We kwamen onderweg een Frans koppel, mét baby in de draagbuidel en een Duits koppel tegen die bergop wandelden, en een mountainbiker die downhill reed vloog ons ook voorbij...

Na ruim 2 uur wandelen, rust- en drankpauzes inbegrepen, bereikten we Pano Platres.

Het was rond 2 uur, en we wilden de bus van 3 uur terug nemen, dus hebben we een versnapering gekocht in de dorpssuperette, de uitbaatster moest voor ons haar haakwerk efkes aan kant leggen, en daarna wandelden we verder tot café-restaurant Veranda, waar de grote Keo, van 't vat nog wel, enorm smaakte.

De bus van 3 uur kwam er niet door, die van kwart voor 4 wel, en hij was goed bevolkt...

De terugrit verliep vlot, we zagen de zon stilaan achter de bergen zakken, en waren iets voor vijf in Limassol.

De bus dropte ons voor de deur van ons logement, dat was meegenomen, en we namen een verkwikkend voetbadje.

Efkes gerust, en tegen 19 uur had ik gereserveerd in taberna Meze, op zowat 500 meter van ons logement.

We begonnen met een Ouzo, om er in te komen...

Het was een voltreffer, eerst een indrukwekkend geheel van allerhande dipjes, brood, olijven, Griekse sla, pepertjes, en vervolgens een Stifado voor mij, een rundsstoofpotje met tijst, en voor Bettina Baboutsakia,  een soort Moussaka maar dan zonder aardappelen.

Er kwam nog een baklava van het huis bij, en het was dus meer dan af...

De zaak was zeer goed georganiseerd, ons eten kwam er snel aan, en dus was 't snel afgehandeld.

Nog een korte wandeling terug, en we kunnen gaan rusten...

Het was een leuke dag, maar eentje die we goed gewaar worden, maar we hebben er van genoten...

Geniet van jullie weekend, wij gaan dat hier ook doen...