Een dagje nostalgie...

We zijn gisteren weer op tijd gaan slapen, en bijgevolg waren we deze morgen goed op tijd wakker...

Na ons ochtendlijk verfrissingsmoment gingen we op wandel om te gaan ontbijten...

Het was vrij rustig in de ontbijtruimte : er stonden 2 bussen buiten klaar, vermoedelijk voor een daguitstap, dus die waren de revue reeds gepasseerd, en de langslapers, tja, die waren hun hobby nog aan 't beoefenen...

We namen onze tijd, en lieten 't weer smaken...

Daarna nog efkes naar de kamer om 't één en 't ander mee te pakken, en dan weer naar het gelijkvloers, om vlak bij ons hotel de eerstkomende bus 615 richting Coral bay te nemen.

De 615 rijdt elke dag tussen het havenstation en Coral bay, een toeristenplaatsje op een 6-tal kilometer hier vandaan, waar je goed kan zonnekloppen, snorkelen en zwemmen in de zee...

Wij namen bus 615, omdat je van uit Coral bay ook met bus 648 naar Polis kan, een plaatsje aan de Noordkust, waar we vorig jaar logeerden gedurende een week.

De 648 was op tijd en vertrok om 10 uur stipt, en reed door het binnenland, langs enkele kleine dorpjes, in iets minder dan een uur naar Polis...

Onderweg hadden we evenwel een mooi uitzicht op de heuvels, het Akamas-schiereiland, de zee, wijngaarden en dorpjes.

Eens in Polis aangekomen gingen we nog even rond in het vrij toeristische, maar leuke dorpscentrum...

De oudere bevolking zit gezellig te keuvelen op de terrassen van één van de meerdere barretjes, toeristen zitten hun English breakfast te verorberen na 11 uur, dat zijn dus de langslapers, anderen genieten van hun cappuccino, nog anderen zijn reeds bij het aperitiefmoment gekomen...

Ze brengen mij op gedachten, en, jawel een pint of Keo gaat er al in om half 12...

Eens ons aperitiefmoment voorbij wandelen we naar het busstationnetje, waar we om klokslag 12 uur met een minibusje van lijn 646 vertrokken richting Miliou...

Miliou is een piepklein dorpje, 60 inwoners, gelegen in een prachtige vallei, met onder aan die vallei een voormalig klooster, Ayii Anargiri, dat werd omgetoverd tot een kuurcentrum, en waar wij enkele jaren geleden logeerden.

De weg naar Miliou ging langs smalle, kronkelende weggetjes, bij momenten zeer steil, en 't is normaal dat deze rit met een minibus wordt verzorgd.

In die vallei staan massa's fruitbomen, voornamelijk sinaasappelen, en momenteel is het zicht magnifiek : het prachtige groen van de bladeren dat fel contrasteert met het oranje van de appelsienen...

De pluk is volop aan de gang, maar er ligt een massa fruit op de grond...Zonde...

Naast sinaasappelen staan er ook limoenen, mandarijntjes, pomelo's en vijgen, het is prachtig én lekker...

We wandelden eerst even rond in het "dorp", overschouwden de prachtige vallei, en daalden dan af in de vallei...

We gingen even langs het hotel, dat blijkbaar intussen een nieuw management heeft, met een serieus gevolg op de prijszetting, maar de goesting blijft bestaan om volgend jaar misschien nog enkele dagen hier te komen  logeren...

De ligging en het hotel zijn immers magnifiek... We zien wel, dromen is gezond, zeker?

We wandelden verder, en beslisten om,  in plaats van gewoon naar de hoofdweg te gaan die Polis met Paphos verbindt, en waar we bus 645 moeten nemen richting Paphos, en die op een goeie kilometer wandelen van hotel Ayii Anargiri ligt, verder te wandelen naar Yiolou, het volgende dorpje, dat ook vlak bij die weg Polis-Pafos is gelegen.

Het is ook een wandeling van slechts een kleine 2 kilometer, maar 't ging zeker in 't begin serieus bergop...

Rechts van ons lag de vallei van het riviertje dat bij het hotel langs komt, er zijn zwavelbronnen, die een helende werking hebben, en het uitzicht op wijngaarden en olijfbomen en die vallei zijn magnifiek.

We komen op  ons gemak, maar toch wel puffend aan in Yiolou... Vandaag is immers een weinig bewolkte, dus vrij warme dag, van de 30% kans op neerslag in de voormiddag is niets te merken geweest...

In Yiolou is "The pub" open , en een frisdrankje deed meer dan deugd bij dit warme weer.

Vervolgens wandelden we nog een kleine kilometer tot de hoofdweg, en wachtten daar een kwartiertje tot bus 645, die elk uur rijdt, kwam opdagen.

We waren gezeten, en iets voor vieren waren we bij Karavella...

Om 16 uur stipt vertrok er een bus 618 met ons aan boord naar het havenstation in Paphos, en na iets minder dan een kwartier waren we bij de haven van Paphos.

Even een T-shirt gaan kopen voor Bettina,  en dan naar de verkleurende hemel gaan kijken van op het terras van The harbour,  bij het nuttigen van een Caipirinha... Het is hier heel de dag Happy Hour...

Aangezien we deze middag maar wat kleins hadden naar binnen gewerkt, bleven we hier ons vervroegd avondeten nuttigen.

Lam Kleftiko voor mij, één van de Griekse traditionals , traag in de oven gegaarde lamsbout, Pitta gyros van kip voor Bettina...

We hebben hier tijdens voorgaande passages ook reeds gegeten, en weten dat spijs en drank hier in orde zijn,  en 't werd bij deze bevestigd.

Daarna nog even naar de winkel om wat voorraad bij te vullen, en dan terug met bus 615 tot bij ons hotel...

De cirkel was rond voor vandaag...

Het was weer een zeer mooie dag, lekker weertje, mooie natuur terug gezien, lekker gegeten, op tijd en stond verfrist, onze beweging gehad, het was weer precies vakantie zoals wij 't graag hebben...

Cyprus  is één van onze favorieten geworden binnen Europa, naast Sicilië, en de kans is zeer groot dat het overmorgen niet de laatste keer zal zijn dat we hier vertrekken...

Ons probleem is dat we vrijwel overal graag zijn en terugkeren, maar er bestaat zoiets als favorieten...

Morgen onze laatste volle dag in Cyprus...

Hoe we die gaan doorbrengen, dat zien we morgen dan wel weer...

Ne goeienavond, allemaal, en geniet van jullie weekend...