Een dag verlof...

Gisteren nog lang op ons balkonske gezeten, en daarna een heerlijke nachtrust genoten...

Niet dat we de voorgaande nachten niet goed hadden geslapen, maar dit bed is breder en "ligt" stukken beter, en bovendien is het hier beter qua temperatuur, dus 't heeft deugd gedaan...

Vandaag weer wakker zonder wekker, opfrissen en dan de trappen af om te gaan ontbijten...

Meer dan keuze genoeg, en, ondanks het feit dat dit geen klein hotel is en dat het aardig gevuld is, verloopt alles vrij vlot.

Het heeft weer gesmaakt, en daarna zijn we verder gegaan met onze dag verlof...

Terug naar de kamer om ons zwemgerief aan te trekken...

De hemel had vandaag een heel andere kleur : veel bewolking, en grijs was de hoofdtint, boven de bananenplantages (Kissonerga heeft hotels, appartementen, restaurants en uitgestrekte bananenplantages) ziet het zelfs bijna zwart, en plots begint het zowaar licht te regenen...

Het heeft, denk ik, 5 minuten geregend, en dan was de zon weer present.

Terug naar beneden, naar het mooie zwembad.

Het water voelde fris aan als je er in gaat, maar eens je enkele baantjes "getrokken" hebt, is 't zalig.

De meeste hotelgasten zijn goed getraind, en liggen of zitten aan het zwembad, het zwembad zelf is van "ons"...

Het is zalig, de zon schijnt weer volop.

Een hele dag nietsdoen is evenwel (nog) niet aan ons besteed, en dus gingen we op pad...

Ons abonnement moet er immers "uit komen"...

Terug naar de kamer dus, kleren aangetrokken, en naar de bushalte, 100 meter verder, waar we een 5-tal minuutjes moesten wachten tot er een "615" opdaagde...

De bus zat al aardig vol, en er stond vrij veel volk aan de halte, maar we konden er probleemloos bij...

Ook aan de volgende haltes stapte er veel volk op, zodat de bus goed volgestapeld zat, maar na een goeie 25 minuten bereikten we het haven-busstation.

Na minder dan 10 minuten wachten waren we alweer weg met bus 631, richting Petra tou Romiou, een plaatsje op ongeveer 45 minuten "bussen" van Paphos, bekend om de Rots van Aphrodite.

Heel het verhaal van Aphrodite en Dionysus uit de Griekse mythologie speelt zich eigenlijk af op Cyprus, en de legende zegt dat Aphrodite bij deze rots uit de golven zou zijn geboren...

Onderweg er naar toe begon het vrij hevig te regenen, maar tegen onze aankomst was het weer droog, maar er was wel een gedeelte van een regenboog zichtbaar.

We waren hier reeds eerder 10 jaar geleden, maar wilden deze indrukwekkende rotspartij nog eens terugzien.

We vertoefden er eigenlijk niet heel lang, mede omdat we er reeds geweest waren, en een volgende bus 631 overtuigde ons om snel terug te keren naar Paphos.

Op de terugweg kreeg de bus weer een stevige plensbui over zich heen, en nu was een volledige regenboog zichtbaar boven Paphos.

Bij onze aankomst in het busstation was het weer droog, en aangezien we wat later hadden ontbeten, waren we deze middag ook nog niet gaan eten, en dus gingen we in de late namiddag lunchen en dineren tegelijk (het woord "brunch" bestaat, voor mix van breakfast en lunch, maar ik weet of een "lineetje" reeds bestaat, voor het samengaan van een lunch en een diner...).

Aan de haven van Paphos is dat geen probleem, een hele dag happy hour, breakfast tot de middag, en middag- of avondeten in de late namiddag, concurrentie genoeg...

We wandelen de verschillende restaurants langs de promenade eens af, bekijken de menu's op ons gemak, overtuigen de "lokkers" dat we zelf kunnen lezen, en beseffen dan nogmaals dat het aanbod overal eigenlijk identiek is, en dat de prijzen eigenlijk ook grosso modo identiek zijn.

We beslissen dan maar te gaan zitten op een terras waar nog niet te veel volk zat, en waar ze niet té opdringerig waren.

Bettina koos een schotel van gegrilde vissoorten en zeevruchten, en ik ben haar daarin gevolgd...

Een mojito als aperitief voor Bettina, ik ben voor een pint Keo gegaan... 

Intussen was de zon aan het zakken in de zee, en met de vele wolken gaf dat een prachtig kleurenpalet van roos, oranje en grijs...

Onze drank kwam er snel aan, ons eten eigenlijk ook : zeer verzorgd, met frietjes, rijst, brood en groenten, en de visschotel mocht er ook zijn, namelijk zwaardvis, zalm, sardientjes, reuzengarnalen en mosselen, allemaal goed gegrild...

Hoe het elders zou geweest zijn weten we niet, maar hier was 't dik in orde.

Daarna wandelden we terug naar het busstation, en er verscheen vrijwel onmiddellijk een "615" op het appel...

Niet zo veel volk deze keer, en de chauffeur deponeerde ons na een dikke 20 minuten rijden netjes aan Theo sunset bay hotel...

Efcharistó en kalinichta gezegd tegen de vriendelijke chauffeur, en we gingen toch nog even langs in de bar om een piña coladaatje te nuttigen, alvorens naar ons balkon te verhuizen.

Het was een dag "verlof", maar we hebben onze beweging gehad, genoten van het zwembad, en op tijd en stond lekker gegeten en gedronken, het was dus vakantie...

Kalinichta, ook aan jullie...