Een uitstap naar Ercolano om af te sluiten

Deze morgen wakker geworden en direct kom ik tot de constatatie dat het vandaag mijn nonkel René zijn verjaardag is... Hij zou 72 jaar geworden zijn. Helaas waren het er maar 60... Reden te meer dat we moeten genieten van het leven en dat doen we ook. Zo ook deze laatste volledige dag van deze rondreis, weliswaar elk op zijn manier. We beginnen hem samen met een heerlijk ontbijt in onze B&B Le Villanelle. 

Gerd besluit om vandaag niet op stap te gaan en hem op de kamer te amuseren met van alles en nog wat. Ik daarentegen wil van deze dag gebruik maken om een uitstap te maken die we twee jaar geleden niet gedaan hebben. Ik wil Ercolano bezoeken. 

Ercolano of Herculaneum was een stadje uit de Oudheid, gelegen tussen Napels en de Vesuvius die bij de uitbarsting van de vulkaan in 79 na Christus door 19 meter lava en modder werd bedolven. Ik ga de wikipedia niet overtypen, ik ga het gewoon bezoeken... 

Ik heb gisteren op internet gelezen dat er een trein, de circumvesuviana, vanuit Napels naar Ercolano rijdt dus ga ik naar het station en koop aan de automaat een enkele rit naar Ercolano. Ik volg de pijlen richting circumvesuviana en daar aangekomen staat een vriendelijke meneer die me duidelijk maakt dat mijn ticket van een andere maatschappij is en niet geldig is op de circumvesuviana. Maar geen nood, die vriendelijke meneer legt mij uit waar ik de trein kan nemen, linea 2, binario 1.

Zo gezegd, zo gedaan kom ik op het perron van spoor 1 van lijn 2 toe en de trein richting Salerno staat er al. Efkes checken bij de vrouwelijke garde of deze trein stopt in Ercolano en na een knikkende bevestiging stap ik op. Ik zet me aan de linkse kant in de trein want dat is de kant van de Vesuvius. Deze vulkaan is geen onbekende voor mij want in september 2017 heb ik hem overwonnen, nog geen jaar na mijn knieprothese. Nu kijk ik er alleen maar naar en na enkele stops kom ik aan in Portici Ercolano, het andere station van Ercolano, gelegen op een tweetal kilometer van de site. 

"Portici" en ik denk onmiddellijk aan "De stomme van Portici", de opera waar iedereen al wel van gehoord heeft. Het doofstomme vissersmeisje Fenella komt blijkbaar uit Portici, een havenstadje dicht bij Napels... Dus wel degelijk dit Portici. Maar daarvoor ben ik hier niet... 

Bij het verlaten van het station zie ik op mijn linkerkant een kerk staan. Nu ik hier toch ben, kan ik evengoed eens binnengaan. Een man begint in het Italiaans te vertellen over de kerk. Ik begrijp er geen jota van, maak hem dat ook duidelijk maar hij gaat toch verder. Hij laat me een binnenkoertje zien en nog een kapelletje. Wat ik begrepen heb is dat de drie heiligen in deze kerk Pasquale, Antonio en Franciscus heten en bij deze woorden verlaat ik hem al dankend de kerk. 

Efkens Google maps raadplegen en ik ben vertrokken in de goeie richting. Het pijltje van Google maps draait dol maar het krijgt mij niet zot. Op een gegeven moment geeft hij nog 1 km 200 aan wat volgens mij niet kan. Dus vraag ik het aan een meneer in de straat en hij doet teken in welke richting ik moet gaan en dan naar links. Ik doe dat en op 2 minuten sta ik al aan het begin van de site. Dus geen 1 km 200... Het zal voor de GPS ook warm zijn zeker? 

Want warm is het alleszins... Op weg naar den entree heb ik al een overzicht boven de oude stad. Ik betaal mijn toegangsticket en loop daarna in de straatjes van de oude stad. Het is eigenlijk mooi bewaard gebleven, je ziet nog heel goed de constructies van de huizen en hier en daar zijn er nog gedeeltelijke fresco's te zien... Mooi... 

Ik heb eigenlijk geen idee hoelang ik daar rondgelopen heb. Ik vermoed anderhalf uur... maar bij het verlaten van de site zegt mijn stappenteller dat de 10.000 stappen binnen zijn dus besluit ik dit keer wel gebruik te maken van de circumvesuviana.

Op weg naar dit station loop ik door de straten van het hedendaagse Ercolano en zie de plaatselijke markt. Ik loop er even doorheen en vervolg dan mijn weg naar het station. Ik koop daar mijn ticket naar Napels en wacht op de trein. Het ticket is 80 cent duurder dan deze morgen en deze trein is vuil en stinkt... Je zou het omgekeerde verwachten maar dat was dus niet zo... 

Terug in Napels ga ik naar onze B&B waar Gerd zich nog altijd zit te amuseren. Hij heeft al een taxi gereserveerd die ons morgen naar de luchthaven zal brengen en heeft ook al onze B&B afgerekend. 

Na een uurtje rust ga ik weer op stap in Napels en doe enkele straatjes die ik gisteren niet gedaan heb. Er is veel volk op toer en ik dwaal af naar een rustige buurt en ontdek nog een mooie kerk, de Chiesa dei Santi Severino e Sossio. Op de terugweg kom ik op de Via Duomo en besluit nog eens de wondermooie kathedraal binnen te gaan. Ik zoek een plekje op de achterste bank en begin aan het reisverslag van de dag. Het is hier lekker koel, op de achtergrond hoor je de gezangen en mensen komen af en aan maar allen heel sereen... 

Er komt een meisje binnen met blote schouders en ze wordt teruggeroepen door een meneer dat ze deze moet bedekken. Blijkbaar heeft ze dat niet bij en ik bied haar eventjes mijn gilet aan waarvoor ze me heel dankbaar is... Na een tiental minuten krijg ik mijn gilet terug en ben ik blij dat ik iemand geholpen heb... 

Half zes... Stilaan tijd om terug te keren naar onze B&B voordat ze mij als vermist opgeven. Ik stap de Via Duomo uit, sla links af richting Piazza Garibaldi maar op het voetpad is het alsof ik op een rommelmarkt loop. Allez ja, voor mij rommel, voor die mensen hun broodwinning.. Op de Garibaldi loop ik nog een apotheek binnen want onze paracetamol is al danig geslonken. Ik heb niet graag van die bruistabletten maar hoe moet ik dat uitleggen dat ik pillekes wil? Het leven kan simpel zijn. Ik neem ne paracetamol uit mijn tas en toon deze aan de mevrouw en de klus is geklaard, enkel nog betalen en weer weg... Nu uitkijken naar het winkeltje waar we gisteren onze drank gekocht hebben. Ook dat vind ik terug en een half uur later nadat ik de kathedraal verlaten heb, ben ik terug bij Gerd die zich amuseert met hotelletjes te zoeken voor één van de volgende reisjes... Ik laat hem maar doen, hij weet het altijd goed uit te zoeken en te vinden. Dat heeft hij deze congé weer meermaals bewezen... 

Ik amuseer mij met foto's te kopiëren naar de tablet, ik maak een selectie voor op de reisblog...dan nog verder schrijven aan het reisverslag tot het tijd is om me klaar te maken. We gaan samen terug naar hetzelfde restaurant van gisterenavond, "O Scugnizzo"., waar we een lekkere pizza gegeten hebben, nadat ik weliswaar mijn champignons aan Gerd gegeven heb. Om af te sluiten nam ik nog maar eens een lekkere limoncello, Gerd ging voor een Amaro en nen doppio expresso. 

Terug aan de B&B nam Gerd de ouderwetse lift die pas in beweging komt als je er 10 cent insteekt... 

Nu nog onze bagage vliegensklaar maken en op tijd gaan slapen want morgen zal onze wekker om zes uur zich laten horen... 

Het belooft morgen weer een drukke dag te worden. We reizen naar huis, ik zwier mijn kabas daar af en vertrek dan naar de wei van Werchter waar ik hoop mijn vriendinnen terug te vinden. Daar ga ik voornamelijk genieten van Snow Patrol en Fleetwood Mac en misschien ben ik nog op tijd voor The Pretenders... We zien wel!