Tour du Méditerrannée : Dag 20

Een dagje Alghero en omgeving...

We hadden gisteren na aankomst in Alghero al een kort wandelingetje gemaakt doorheen het gezellige, maar kleine centro stórico van Alghero, en dus wilden we vandaag nog iets anders doen...

Bettina had in één van de folders die hier in onze B&B liggen, tijdens ons zeer lekkere ontbijt, gezien dat er hier in de buurt "La grotta di Nettuno" te bezoeken is.

Een grot, dat lijkt ons wel wat...

Je hebt 2 manieren(als je geen auto ter beschikking hebt) : ofwel ga je met de "beachbus" die hier elk uur rijdt, en die ook daar een stop heeft, of je gaat met de boot, van uit de haven van Alghero.

Ik had gelezen dat, als je met de bus gaat, je 624 trappen naar beneden moet(en dus ook naar boven, achteraf), en alleen dat al was een argument, maar vooral, op een eiland moet je zoveel mogelijk van op zee bekijken...

We opteerden dus voor de boottocht, en wandelden op ons gemak naar de haven.

We waren er iets voor 11 uur, maar de boottocht van 11 was blijkbaar volgeboekt, dus kochten we maar tickets voor de "toer" van 12 uur, bij NaviSarda.

Vóór het vertrek kuieren we nog wat rond, ik oefende mijn geliefkoosde bezigheid uit, mensen gadeslaan van op een bankje, en iets na half 12 konden we al aanmonsteren.

We kozen goeie plaatsjes, aan de rechterkant van de boot, stuurboord dus, zodat we de kust best konden zien, aangezien we wisten dat we Noordwaarts zouden varen.

We waren maar net gezeten, of het begon zowaar te druppelen...

Ook gisterenavond, op de terugweg naar onze B&B hadden we al enkele hemellichten gezien en enkele druppels gevoeld...

Deze middag heeft het een 5-tal minuutjes gedruppeld, en 't was weer over...

Klokslag 12 worden de trossen losgegooid, en we zetten volle bak koers naar de "Grotta di Nettuno".

De boot heeft heel wat "power", dus het ging vooruit, het ging verbazend goed vooruit...

We passeerden mooie rotspartijen en prachtige kliffen.

De zon was intussen weer volop gas aan het geven.

De uitzichten op zee, maar vooral op het vasteland, met al die niveauverschillen, was meer dan het bezien waard.

Na een goed uur arriveerden we aan een hele hoge klif, waar onderin blijkbaar de toegang tot de grot te vinden is.

Er waren kapers op de kust, want er lagen nog 2 boten rond te dobberen, die "hun" lading toeristen in de grot moesten deponeren.

We bleven dus nog effekes rondvaren, maar toen trok de schipper zijn registers nog eens open, en we konden aan wal.

Ons toegangsticket voor de grot nog gekocht, en dan konden we op wandel.

De uitleg werd wisselend in het Italiaans en Engels gedaan, maar we hadden meer dan onze bezigheid met rondkijken.

We dienden slechts een goed aangelegd pad te volgen, maar 't was echt een mooie en leuke grot om te bezoeken.

Af en toe wel bukken en smal maken, maar 't viel mee.

De stalagtieten, die de bovenhand hadden, waren bij momenten indrukwekkend, maar de stalagmieten mochten er ook zijn, hoor...

De wandeling in de grot duurde een 40-tal minuten, en toen konden we, na opnieuw efkes wachten, weer aan boord.

De terugweg verliep vlot, we konden nogmaals genieten van het uitzicht, en tegen een uur of 3 waren we terug in de haven.

We hadden nog geen middageten gehad, en dus gingen we op "zoek".

Niet echt moeilijk in zo'n stad die van het toerisme leeft, maar vele restaurants sluiten toch om een uur of 3, tot 'avonds.

We hebben er snel eentje gevonden waar de keuken nog actief was, en hebben daar een menuutje besteld, pasta met mosselen voor Bettina en daarna gegrilde gamba's, ik hield het bij pasta met mosselen en kleine inktvissen in een tomatensaus, en daarna nog maar eens mijn favoriete vis, zwaardvis.

Het spuitwater ging weer vlot naar binnen...

Een lekker fris wijntje er bij, een koffie en limoncello/ grappa nadien, en we konden er weer tegen...

Daarna gingen we nog een eindje wandelen in de oude binnenstad, eerst op de oude stadswallen, een trouwer gefeliciteerd, een mooie kerk van binnen gaan bekijken, want de duomo was niet toegankelijk wegens een begrafenis, en op de terugweg naar onze B&B stopten we nog even voor een gelato artigianale...

We zijn nog steeds in Italië, het land  van de crème-glace...

Het was verdomd weer ne goeien, we nemen altijd speciale smaken, dus de naam blijf ik jullie schuldig.

We wandelden verder naar onze B&B en gaan daar een deugddoende douche nemen, maar eerst nog wat ijsblokjes kopen voor bij onze gin en tonic.

Grote honger hebben we niet, dus 't zal een rustige avond worden.

Morgen gaan we weer op tijd op pad, we reizen door naar Olbia aan de Oostkust van Sardinië, eerst naar Sassari met de bus en van daar met de trein.

Ciaokes...