Een reisdag, van 't Gardameer in Italië naar de Franse Jura, via Zwitserland

Deel 4 van onze grote vakantie begint vandaag...

Na een week in de Cevennes in Générargues, 3 dagen aan de Ligurische kust in Chiavari, 4 dagen in en om Reggio Emilia en een week aan het Gardameer in en om Tignale, verplaatsen we ons een laatste keer, vóór onze terug-naar-huisreis volgende week zaterdag, naar onze laatste verblijfplaats in de Franse Jura, in Chateau-Chalon.

Tignale en ons laatste logement liggen ongeveer 600 kilometer uit elkaar, maar het zijn zeker allemaal geen snelwegen.

Ik heb vorige week alle verschillende mogelijke opties bekeken en hun kostprijs, en was tot de conclusie gekomen dat een rit via Zwitserland, over de Simplonpass de leukste en meest betaalbare optie was.

Fréjustunnel en Mont-Blanctunnel zijn vrij dure passages  aanschuiven aan een autotrein voor de Simplontunnel of de Sankt-Gothardtunnel, daar had ik geen zin in...

De Simplonpass, of de "Passo del Sempione" in het Italiaans, dus...

Aangezien ik vreesde dat een pak toeristen uit de Gardameer-dorpen vandaag huiswaarts zouden keren, zijn we goed op tijd opgestaan.

Het alarm wekte ons om half zeven, vrijwel alles was gisteren ingepakt, en na een kattenwasken en een snel ontbijtje, moest de auto nog worden geladen.

Het begon aardig klaar te worden, maar er was vrij veel bewolking...Tijd dat we hier weg zijn...

De eindschoonmaak was betaald, de keuken netjes achtergelaten en de vuilbakjes geledigd, sleutels op de deur, en omstreeks 20 voor 8 was de Peugeot Partner aan het bollen, den berg van Tignale af...

Her was nog lang niet druk op de baan, en we geraakten vlot weg van de Garda-kust. Vorige week bij onze aankomst was er een serieuze file...

De GPS wijst ons vlot de weg naar de autosnelweg richting Milaan, en net daarvoor tank ik nog eens bij tot een volle tank, zodat we zonder problemen op onze bestemming komen.

Het is vlot rijden op de snelweg, we komen langs het vliegveld van Bergamo, waar juist een Ryanair-vliegtuig de lucht in gaat...

Da's ook nog een denkpiste, Bergamo, Milaan, Turijn, voor een combi-citytrip...

We rijden verder, en iets voor Milaan begint het verkeer te sputteren, maar we blijven bollen...

Drie chauffeurs hebben elkaar iets te graag gezien blijkbaar en zijn bij elkaar op bezoek gegaan...

De "slachtoffers" waren hun verzekeringspapieren aan het invullen.

Net vóór Milaan moesten wij van snelweg veranderen, richting Noorden, richting Sempione...

Het was daar voorwaar beginnen te regenen, maar dat duurde niet lang...

Een paar korte stops voor een paar péages, en wij weer vlot weg.

De snelweg ging over in SS33, SS staat voor Strada Statale, Rijksweg dus,  we stoppen nog even op Italiaanse grond om ons sanitair te ontlasten en een focaccia tot ons te nemen, en vervolgen de SS33,  en deze brengt ons tot Gondo, waar we la Bella Italia voor deze keer achter ons laten en zonder enige formaliteit het niemandsland inrijden.

Er is weinig verkeer richting Zwitserland, richting Italië is er meer trafiek.

Een eind verder komen we aan de Zwitserse grenspost.

We hadden nog geen wegenvignet voor Zwitserland, en ik parkeer even om te vragen in mijn beste Duits, ik heb net een Duits taalbad achter de rug van een week, dus kein probleem, aan de Zwitserse douanier of dat  bij hen te koop is,  en, jawohl, voor 40 Zwitserse Franken mag ik in 2021 zoveel ik wil op de Zwitserse snelwegen rondhotsen...

Het gaat allemaal vlotjes...

We stijgen aan een gezapig tempo, enkele haarspeldbochten, maar zeer mooie weg, én de hemel is intussen stralend blauw.

De zon is volop van de partij, we rijden door tunnelgalerijen en aanschouwen prachtige landschappen zoals op postkaartjes...

Alpenweiden met grazende koeien, inclusief koebellen, mooie huisjes en al gauw bereiken we de 2005 meter hoge Simplonpass.

We stoppen voor een paar foto's en beginnen aan onze afdaling.

Er wordt blijkbaar duchtig gewerkt aan een uitbreiding van de snelweg vanaf Brig, waar je de Simplonpass beëindigt, richting Siestre, van waar de snelweg richting Lausanne begint.

Ook de secundaire wegen zijn prachtig in Zwitserland. We rijden door Wallis waar ook enorme wijngaarden zijn, blijkbaar...

Het is echt aangenaam rijden, prachtige landschappen, en zo komen we langs Lausanne, met prachtig uitzicht op het meer...

Waar hebben we dat nog gezien, een meer? Het blijft leuk om naar te kijken.

Het blijft vlotten en voor we het beseffen is er een afslag richting Besançon in Frankrijk.

We rijden weer de Europese Unie binnen, maar worden even opgehouden door onze voorligger, een andersgekleurde medemens die met een auto met Zwitserse nummerplaat Frankrijk binnen rijdt, en prompt een grondige controle opgesolferd krijgt.

Wegens de publiciteit op onze auto voor het Rugbytornooi van de Dendermonde Rugbyclub kom ik er van af met een praatje over het Rugby met de douanier van dienst...

We rijden verder over secundaire Franse wegen, het is een heel ander landschap, met veel bossen en heel veel grazende koeien in de weiden, en zo naderen we ons einddoel voor deze dag, Chateau-Chalon.

We komen omstreeks 4 uur deze namiddag aan, maar het is behoorlijk druk in dit dorpje dat ook titelvoerder is van de vermelding "Plus beau village de France".

Het ziet er inderdaad aardig uit, even de weg gevraagd naar "la maison Adèle", waar we een week gaan logeren, en eens in de Rue de la Roche aangekomen spreekt een man ons aan en zegt: "Ik denk dat jullie mij zoeken". Hij had onze Belgische nummerplaat gezien en de link gelegd.

Zijn madam geeft ons de sleutels, een uitvoerige uitleg over wat er te doen en te zien is, toont ons het gezellige huis en prachtige tuin, en we laden alles uit.

Dan nog gaan winkelen naar de Intermarché van Lons-le-Saunier, thuisstad van La Vache Qui Rit, en op de terugweg nog even halt gehouden in Voiteur, het dorpje vlak bij Chateau-Chalon, waar je in den "Atac", de plaatselijke superette,  van alles en nog wat vindt.

Wanneer we aankomen stijgt er net een warmeluchtballon op in Voiteur, die vrij laag over de prachtige wijngaarden, die aan de voet van Chateau-Chalon (dat op een rots is gebouwd) liggen, vliegt.

Mooi om zien.

Onze aankopen in de koelkast gestopt, een eerste wandeling door "ons" dorp gemaakt, en daarnet een kaas-en wijnavondje gedaan, met een flesje dat we in Italië hadden meegekregen.

Nu eindig ik voor vandaag, ik voel da'k lang met de auto heb gereden, maar het was een wondermooie, ontspannende rit, en 'k ben blij dat we voor dat traject hebben gekozen.

Bonne nuit, et à demain...