NAJAAR 2019 IN ZUID-EUROPA: Rondreis Sicilië – Malta – Gozo – Comino

13 november 2019 - Dendermonde, België

Voor de niet-facebookers… hier het volledige verslag van onze 11daagse reis naar Sicilië, Malta, Gozo & Comino…

Voor onze volgers op facebook… als jullie zin hebben, de verslagjes op facebook zijn hieronder bijeen gebundeld en bijgewerkt…

Vrijdag 1 november 2019

Hier gaan we weer... Eerst een paar dagen naar ons vertrouwde Sicilië en daarna enkele nieuwe eilanden gaan ontdekken zoals Malta, Gozo en Comino...

We vertrokken met de trein naar Brussel-Zuid maar voor we daar geraakten hadden we al op drie treinen gezeten. Wegens spoorwerken hadden we een overstap in Jette en in Brussel-Noord maar na een uurtje zijn we dan toch aangekomen in het Zuidstation van Brussel. Daar namen we de bus naar Brussels South Airport (Charleroi). Alles verliep zeer vlot op de luchthaven en om 16:55 stegen we op richting Comiso… Sicilië… onze favoriete bestemming.

Buiten de luchthaven van Comiso vonden we algauw de man die ons zou vervoeren naar ons logement in Donnalucata en daar aangekomen stond de huisbaas van ons appartement “Terrazzo sul mare” ons al op te wachten.

We kwamen binnen in het appartement en zagen dat het goed was. De fles wijn die we van het huis kregen werd genuttigd op het grote terras met zicht op zee… alhoewel, het was al donker maar we hoorden de golven klotsen dus we waren er gerust in dat we aan de zee zijn…

Zaterdag 2 november 2019

Het vakantiegevoel is er weer... Opstaan en de terrasdeur openen... een mooi gekleurde hemel boven de zee. Samen naar de bakker en de winkel en Gerd die zijn kopje koffie drinkt in een bar.

Na het ontbijt gingen we de bus op naar Modica, de chocoladestad in barokstijl. Vorige keer deden we de bovenstad, nu was de benedenstad ons doel... zeer mooie stad. We zagen de spoorlijn liggen en zochten het station. Misschien was er een mogelijkheid om de trein naar Scicli te nemen… Slechte uren dus toch maar terug met de bus naar Donnalucata.

In Donnalucata ging Bettina nog wat wandelen in het dorp en op den dijk. Samen keken we naar de zonsondergang en maakten we ons daarna klaar voor het avondeten... We reserveerden in het restaurant “Retro” dat op de dijk ligt… Met een plaatsje op het buitenterras genoten we van onze eerste Aperol Spritz vergezeld van heerlijke mosseltjes en sardientjes en vervolgens kwam er voor elk nog een lekkere pizza. Bettina haar ogen waren groter dan haar maag want ze kreeg er maar de helft van op…

Zondag 3 november 2019

De weersvoorspellingen beloofden weinig goeds vandaag. Er werden serieuze regenbuien verwacht... De dag begon met dreigende wolken die van over zee landinwaarts trokken. Bettina maakte een time-lapse van deze wolken maar moest noodgedwongen stoppen omdat het begon te regenen. Deze regen duurde echter maar drie minuten. Daarna kwam stilletjes aan de zon er door en ze is niet meer weggeweest... Weg met die voorspellingen, we zien wel wat er komt...

En het was een mooie dag, een lekker luie zondag... Hij gaf ons precies het gevoel dat we in verlof zijn...

Ontbijten deden we in Bar Ristorante Pizzeria SottoSopra want enkel daar verkopen ze ‘cornetti’ (het Italiaanse woord voor croissants) en Gerd drinkt graag zijn zjatje Italiaanse expresso. We wandelden langs de zee, we kochten aan een kraampje van die heerlijke verse pitloze mandarijntjes, gingen aperitieven en aten een kleinigheid op het appartement. Daarna gingen we nog wat wandelen langs de andere kant van het appartement op het strand en verwenden we onszelf met een ijsje. De keuze van ijscrème was enorm groot bij Blue Moon. Naar het schijnt is het daar de beste in Donnalucata... Nadien genoten we terug van de zonsondergang…

’s Avonds gingen we terug bij Retro eten. We beperkten ons ditmaal tot 1 gerecht. Gerd ging nog eens voor de pizza en Bettina koos een pasta met zeevruchten.

Nog wat genieten van de frisse zeewind op ons terras en dan slapen…

Maandag 4 november 2019

“Il silenzio” weerklonk in Scicli, herdenking van de wapenstilstand Wereldoorlog I in Italië… Een feestdag waar wij geen rekening mee hielden.

Bijgevolg reed onze bus van 10:00 niet. Daar stonden we dan aan het bushokje, de eerstvolgende bus was pas om 13:30. Het stadje ligt op 8 km van Donnalucata en we hadden gisteren gezien dat de weg er naar toe niet echt aangenaam is om te wandelen. Dan toch maar te voet vertrokken in de hoop dat er iemand ons wil meenemen naar Scicli. En ja hoor, na enkele keren onze duim te hebben uitgestoken stopte er een ouder koppel in een wit Fiat Pandake van 16 jaar oud en ze namen ons graag mee. Madam ging spontaan op de achterbank zitten samen met Bettina en Gerd kreeg zo een plaatsje vooraan naast de chauffeur. Na efkes klauterwerk om in dat Pandake te geraken waren we weg… De chauffeur en Gerd probeerden een beetje te converseren, hetzij in het Italiaans, hetzij in het Engels maar ze verstonden elkaar toch… Na een goeie tien minuten werden we gedropt midden in het centrum van Scicli, één van onze favoriete stadjes in Sicilië…

Twee jaar geleden lag dit stadje op onze autorondrit ”In de ban van Commissaris Montalbano”. We stopten toen een half uurtje en wisten meteen, hier komen we weer.

Nog steeds dat gezellige pleintje met oude mannen, zittend op een bank en nog steeds de prachtige gebouwen in het barokke stadje. Maar er is meer dan dat… we gingen ditmaal de heuvel op naar Chiesa San Matteo en Chiesa Santa Lucia en daarboven kregen we een heel mooi zicht over de stad… Terug beneden lekker gaan eten in het Millenium-café en dan met de bus terug naar Donnalucata.

En voor onze laatste avond op Sicilië hebben we nog eens genoten van de zonsondergang… Morgen gaan we nieuwe horizonten verkennen…

Dinsdag 5 november 2019

Onze huisbaas bracht ons van Donnalucata naar de haven van Pozzalo alwaar we de catamaran namen naar Valletta op Malta. De catamaran is gemaakt in Tasmanië en hij is de tweede grootste ter wereld waar 900 mensen in kunnen. We waren wel niet met zoveel die de oversteek maakten maar we waren zeker niet alleen... een kleine twee uurtjes over zee en we kwamen aan in de haven van Valletta.

Direct kregen we een goeie indruk over Valletta. Vanaf de haven gingen we met de bus richting de stad. Het Osborne hotel, waar we de komende nacht zullen verblijven ligt op wandelafstand van het busstation. Valiezen op de kamer en dan naar het mooie centrum van de stad want het gouden uurtje was begonnen, dus tijd om te fotograferen. In 2018 was Valletta één van de Europese culturele hoofdsteden. De opgeknapte gebouwen werden mooi belicht door de ondergaande zon. We zagen de catamaran die ons naar Valletta bracht terugvaren naar Pozzallo.

Na zonsondergang gingen we eten in het Ranieri restaurant... gestoofd konijn klaargemaakt in rode wijn met een vleugje look... een heel lekkere specialiteit hier op Malta. Na het eten dachten we in een Engelse pub nog iets te drinken maar er was geen plaats meer om te zitten, dus zijn we naar het hotel gegaan en hebben ons in de bar nog iets besteld… ze hadden geen Aperol spritz, wel Limoncello-Spritz… geprobeerd en goedgekeurd door Bettina. Voor Gerd werd het een gin-tonic… En we deden nog een tweede rondje…

Woensdag 6 november 2019

Na een goede nachtrust trokken we naar de ontbijtruimte waar we genoten van een lekker Engels ontbijt. Eitjes, bonen in tomatensaus, worstjes, spek, warme tomaten, rösties, enkel de champignons ontbraken voor Gerd...

Voldaan gingen we onze valiezen oppikken in de kamer en trokken te voet naar het busstation. Bus 41 kwam juist toe en bracht ons in ongeveer anderhalf uur tot Cirkewwa. Daar zijn regelmatig ferry’s naar het eiland Gozo en op 25 minuten varen, stonden we in Mgarr. Bus 322 die wij moesten nemen naar ons logement was juist weg, dus was er een wachttijd van anderhalf uur tot de volgende. De zon begon al danig te branden… Uiteindelijk hebben we de goeie 5 km met de taxi afgelegd tot ons logement DGolden Valley Boutique & Breakfast... Goeie ontvangst door de gastheer en we kregen een gratis upgrade naar een kamer met zicht op de vallei in plaats van aan de straatkant... Mooie kamer en mooi zicht op de zwembaden en de groene vallei…

Voor onze beweging gingen we op stap naar Marsalforn, gelegen op 2,1 km van ons logement. Het ging in dalende lijn zodat we al wandelend een mooi uitzicht hadden over de baai. Marsalforn is eigenlijk het Blankenberge van Gozo waarheen de Maltezers in de zomer op vakantie komen. Nu is het er rustig en zo hebben wij het graag...

Het was de bedoeling om bij Koh-i-noor Indisch te eten maar de kok was in pauze. In hetzelfde restaurant konden we wel nog Mediterraans eten… Overheerlijke zuppa empatata di cozze (mosselen dus) voor ons allebei, gevolgd door zwaardvis voor Gerd en gegrilde kalamari voor Bettina. Geen Indisch dus maar wel heel lekker... We keerden terug met de bus en genieten nu volop na op ons terras, in alle stilte onder een kleine sterrenhemel...

Donderdag 7 november 2019

We zijn deze dag gestart met een kopje warme muntthee onder een grijze en grauwe hemel...

We hadden gelezen dat het ontbijt hier super was, en dat was het ook. Je kon bovenop het standaardbuffet nog 1 gerecht kiezen. Zo koos Gerd voor het Engels ontbijt en Bettina voor een dikke pannenkoek met blauwe bessen en honing. Alleen hadden ze zich vergist en was de honing veranderd in Nutella… maar het was ook lekker.

Na het ontbijt vertrokken we met de lijnbus naar de haven en vandaar lieten we ons voeren met de hop-on – hop-off bus om Gozo te verkennen.

De wolken trokken weg, de zon kwam er door en we ontdekten een mooi eiland met veel groen, een mooie kustlijn, veel kerken en de leuke hoofdstad Rabat, ook wel bekend onder de naam Victoria... We stapten af in Dwejra om te genieten van de zee en de rotsen. De “blue window”, de bekendste attractie in Gozo, was er niet meer na de hevige storm van maart 2017, toch was het er nog steeds mooi…  In Victoria gingen we eerst de innerlijke mens versterken in It-Tokk Gozo Traditional Food en daarna bezochten we de prachtige citadel die stamt uit de late middeleeuwen en vrijwel vanaf het hele eiland zichtbaar is.

We eindigde de hop-on – hop-off tour aan de megalithische tempels van Ggantija, de oudste tempels van Europa. Ze zijn gebouwd in 3600 en 3200 voor Christus dus meer dan 5000 jaar oud. Sommige stenen wegen meer dan 50 ton en er is lang gedacht dat de tempels het werk waren van een reuzin – Ggantija betekent ‘reuzin’ in het Maltees.

De tempels lagen op 1,7 km van ons logement en we gingen dan ook te voet terug. We passeerden het centrum van Xaghra. Het is één van de eerst bewoonde plekken op Gozo en heeft een mooie kerk. Het was dan ook rap beslist dat we hier een aperitief met zicht op deze kerk gingen drinken…

Aangezien het vroeg donker was (zon gaat onder om 5 uur) en het internet hier sterk was, heeft Bettina een klein ‘Thuis’ marathon gehouden via VRT nu.

Vrijdag 8 november 2019

Na alweer een lekker ontbijt gingen we naar de kamer, wierpen een laatste blik op de groene vallei en trokken gepakt en gezakt naar de bushalte. De bus bracht ons naar de haven waar we de ferry namen naar Cirkewwa op Malta.

De lichte regen tijdens deze overtocht van Gozo naar Malta was te verwaarlozen. Algauw trokken de donkere wolken weg en kregen we een blauwe lucht met witte wolken... Van aan de haven was het slechts een korte busrit, 2 haltes verder. Aangekomen in het Labranda hotel was de kamer nog niet klaar. Dus gingen we naar de pier rechtover ons hotel. Even wachten op een boot en wij weg naar het vierde eiland van deze reis... Comino.

Eerst wandelden we naar de Blue Lagoon en dan verder over het rotsachtige eiland naar de 17de eeuwse Santa Marija Tower. Langs alle kanten kregen we prachtige vergezichten... Mooie rotsen pronken in groenblauwe zee…

De terugkeer verliep nogal chaotisch... de bootmaatschappij doet dagelijks de overtochten van Comino naar Malta en Gozo en toch verloopt dit niet georganiseerd. Bij ons noemen ze da "dèsteren" … Maar allez, we zijn toch in ons hotel geraakt en hebben een mooie kamer met zicht op zee en de zwembaden...

In het hotel zijn verschillende restaurants… Je kan er kiezen uit de Italiaanse, Chinese of Libanese keuken of aanschuiven aan een zeer gevarieerd buffet. Wij kozen deze avond voor de Libanese keuken… Als voorgerecht kozen we allebei voor de falafel. Dit hebben we voor de eerste keer gegeten in Sucre-Bolivië en dat beviel ons toen zo goed dat de keuze deze avond niet moeilijk was. Als hoofdgerecht koos Gerd voor lamsvlees en Bettina voor kip…

Om de dag af te sluiten gingen we aan de bar nog een Mojito drinken… Deze werd met zeer veel zorg klaargemaakt door de barman en smaakte dan ook verrukkelijk!

Zaterdag 9 november 2019

De dag begon mooi…

Na een heerlijk ontbijt maakten we ons klaar om de bus te nemen naar Mdina en Rabat. Ongeveer halverwege moesten we overstappen en we hadden direct een volgende bus. In de buurt van Rabat zagen we Mdina al liggen.

Mdina was vroeger de hoofdstad van Malta en ligt ingesloten tussen de stadswallen. Het is er mooi en gezellig om rond te lopen.

Eens Mdina buiten liepen we richting Rabat. De wind kwam opzetten en de dreigende wolken deden ons besluiten om eerst iets gaan te drinken.

Wat hoorden we daar? Was het een vliegtuig, was het een vogel, neen dat was het niet... Het was ook niet Mega Mindy, maar het waren mega donderslagen en het begon eerst te druppelen, dan te regenen en dan te gieten.

Met de Aperol Spritz in de hand zochten we een schuilplaats, Gerd onder een grote paraplu en Bettina onder een afdakje. In een mum van tijd stonden de straten blank.

We besloten om de bus terug te nemen, eerst naar Mosta en dan naar Marfa bay, en de rest van de dag “verlof” te nemen...

De buitenzwembaden van het hotel waren niet meer in dienst maar ze hebben ook een binnenzwembad, verwarmd met zeewater. Voor Bettina was het water toch nog aan de frisse kant maar er was ook nog een groot bad met echt warm water wat veel aangenamer was en een jaccuzi (mocht ook wel iets warmer)…

’s Avonds gingen we naar het Chinese buffet… Gerd vroeg er hem een glaasje rode wijn bij… De dienster kwam hem zeggen dat hij zoveel mocht drinken als hij kon (gevaarlijk…), het was allemaal in de prijs inbegrepen. Bettina hield het bij cola en spuitwater…

Zondag 10 november 2019

Op onze laatste dag trokken we naar het vissershaventje Marsaxlokk, gelegen aan de andere kant van Malta. Het is er zondagsmarkt dus we waren niet de enigen die dat idee hadden. Eerst namen we de bus naar Valletta die algauw overvol was. In Valletta was het aanschuiven om de bus naar Marsaxlokk te nemen, maar mits het neertellen van een meerprijs van 3 euro konden we al snel mee met de meute in de “snelbus”. Daar aangekomen dachten we: "Ai, nee, het begint weer te regenen", maar het waren uiteindelijk maar enkele regendruppels. Oef... al gauw scheen de zon en het decor van Marsaxlokk werd prachtig. Allemaal gekleurde vissersbootjes op een mooie blauwe zee...

We liepen langs het water, over de markt, op het kerkplein en stapten het restaurant T'Anna Mari binnen, dat zo aanlokkelijk was... "a taste of Sicily in Malta". Eerst kozen we een bordje met allerhande visspecialiteiten van het huis. Handgemaakte pasta met een halve kreeft voor 18 euro, dat kon Bettina niet laten voorbijgaan. Gerd koos voor pasta “paccheri” met zeevruchten. Het eten was verrukkelijk...

Op de terugweg bleven we nog een tijdje in Valletta en bezochten nog het een en ander dat we op de eerste dag in Malta niet gedaan hadden en keerden met een goed gevoel terug naar ons hotel...

De waszak is gevuld dus tijd om naar huis te komen. Het is weer mooi geweest, we hebben het geluk gehad leuke en mooie plekken op deze aardbol te mogen bezoeken. We hebben er hartelijk van genoten.

Straks om 02:15 worden we met de taxi naar de luchthaven gebracht en om 05:20 stijgen we met Air Malta op richting Brussel...

Maandag 11 november 2019

Half twee en de wekker loopt af…

We waren gisteren rond half negen in bed gaan liggen en hebben uiteindelijk toch enkele uurtjes geslapen. Om iets na twee uur gingen we naar het onthaal want onze taxi zou daar om kwart na twee zijn. Uitchecken en de chauffeur stond er al. We lieten hem eerst zijn kopje koffie uitdrinken en zijn sigaretje oproken en vertrokken dan richting luchthaven. De man sprak goed Engels en wist ons te vertellen dat zijn broer in Gent woont, samen met zijn Belgische vrouw. Na een 40-tal minuten stonden we al aan de luchthaven. Tja, op dat uur van de dag (nacht) was er heel weinig verkeer…

Ook hier verliep alles heel vlot zodat we al snel aan de gate waren… Twee croissantjes naar binnen gespeeld en dan op het vliegtuig… Een kwartier later dan voorzien stegen we op richting Brussel met Air Malta. Het eerste uur hebben we nog een uiltje gevangen. Na een kleine drie uur vliegen verliep de landing zeer goed en op tijd. Nog even wachten op de bagage en dan de trein op naar Mechelen en vervolgens naar Dendermonde… wegens zondagsdienst en spoorwerken duurde het toch ruim twee uur na landing vooraleer we de sleutel in de voordeur konden ronddraaien…

Foto’s