Gerd in Miliou en Bettina naar Theletra

Het is hier inderdaad reeds onze laatste volledige dag.

Onze 4de en laatste overnachting staat voor de deur.

Evenwel eerst nog efkes overlopen.

Gisterenavond waren er in onze gang nog 2 zwaluwen op de uitkijk.

Hun nest hebben ze gebouwd boven op de noodverlichting. Schitterend om zien, maar of 't verstandig is van die beestjes weet ik nog zo nie.

Misschien hebben ze wel van die blinddoekskes gelijk as g'op de vlieger krijgt bij lange-afstandsvluchten.

Alleszins, deze morgen waren ze al vroeg actief, samen met hun collega's mussen.

Het gebouw, in kloosterstijl, leent zich uitstekend met de vele afdaken, en er hangt hier dan ook een pak nesten.

We hebben zeker gene last van die beestjes, misschien hebben zij meer last van mijn lawaai, maar we hebben alleszins goe geslapen.

Weer een heerlijk ontbijt naar binnen gewerkt en daarna maakt Bettina zich klaar om "tot aan da kerksken boven op den berg" te gaan.

Mijne knie is weer wa beter, maar ik ga zeker nog niks forceren.

Koekskes, water, druivensuiker, gsm en camera mee, en de vogel is gevlogen.

Ik ga eerst nog wat opzoeken op tinternet in verband met ons transport morgen in Chania vanaf de luchthaven naar ons hotel in Kalamaki (Kato Galatas), dat een vijftal kilometer van Chania-stad is gelegen.

Eens dat "werk" is volbracht trek ik de zwembroek aan en ga wat baantjes trekken in 't zwembad en genieten van de omgeving, de zon en de zwaluwen die komen drinken of verfrissen in 't zwembadwater.

Leutig om te zien...

Bettina is ondertussen aan 't zwoegen naar de top van den berg naar 't kerksken van Theletra.

Uit solidariteit, en om mijne knie te testen trek ik ook mijn stapschoenen aan en ik ga op wandel, richting hoofdweg  waar we morgen de bus gaan nemen naar Paphos.

Het is intussen 30° geworden, geen wolksken aan de stralend blauwe hemel, dus mijn klak komt van pas.

Het is maar een kleine anderhalve kilometer tot de hoofdweg, en enkel de eerste 200 meter gaan goed bergop, daarna gaat het snel bergaf, gelukkig niet met mij.

De knie doet het behoorlijk.

Ik ga tot aan de baan, neem een korte rustpauze, en doe hetzelfde traject in omgekeerde richting.

Nu is 't dus meestal bergop en wat puffen, maar 't is niet te ver.

Terug aan 't hotel, de knie heeft de test doorstaan, ga ik mij weer verfrissen in 't zwembad.

Bettina is op terugweg maar zal nog een tijdje onderweg zijn.

Rnd vier uur is ze terug en trekt haar badpak aan voor een verfrissend zwemmeken.

Ze heeft er meer dan 25.000 stappen opzitten vandaag met haar korte beentjes, dus graag een staande ovatie...

Daarna was 't tijd voor een andere verfrissing, een colaken voor Bettina hare groten dorst en daarna ne mojito van goesting, bij mij 2 keer ne Keo van goesting.

Nog efkes napraten en nagenieten en dan gaan we onze laatste beurt in 't Spagedeelte "opgebruiken".

't is weer diezelfde bitch van eergisteren die de handdoeken overhandigt en de bubbelbaden en -toestanden bedient (mensen die niet graag werken of leven zijn dus zeker geen typisch Belgisch verschijnsel), maar dat kan ons niet deren.

Er is weinig volk vandaag, enkel een viertal jonge, vriendelijke Cypriotische deernen, naast de 2 Belgen.

Het heeft alleszins weer deugd gedaan, en tegen dan is het alweer tegen den achten.

Dus, tijd om ons benen onder tafel gaan steken.

Vandaag beginnen we met ne quiche Lorraine, en daarna gaan wij allebei voor de gegrilde zeebaars, gevolgd door een lekker chocoladegebak.

Afsluiten doen we zoals elke dag met een brandy als spijsverteerder.

We maken daarna onze bagage al grotendeels klaar, want morgen sluiten we episode 1 van onze omzwervingen langs een aantal van de grotere Middellandse Zee-eilanden af.

We vertrekken hier morgenvoormiddag, nemen aan de hoofdweg de bus naar Paphos.

Daar gaan we nog iets eten en om 15 uur 50 lokale tijd stijgen we op in Paphos Airport voor een vlucht van een uur en vijftien minuten om hopelijk om 17 uur 05 in Chania Airport te landen.

Het is onze vierde keer dat we Cyprus bezochten en veel zegt mij dat het niet de laatste keer geweest is.

Cyprioten zijn aangename mensen, het klimaat is hier in het voorjaar en het najaar zaaaalig, en je eet en drinkt hier goed, en als Belg wordt je hier niet bestolen met je inkomen.

Als je van rust houdt dan was zeker ons laatste hotel hier in Miliou een voltreffer, aan een schappelijke prijs, als je uit je doppen kijkt (en dat is één van mijn hobby's).

Maar ook al de rest is ons hier ten zeerste bevallen.

We sluiten episode 1 dan ook met een schitterend gevoel af.

Kalinichta...