Daguitstap Bologna

Eerste idee was volledig met een inhaalbeweging te werken, en dat blijft bestaan, maar er is een “change of plan”’, dus vanaf vandaag een nieuwe reeks dagverslagen van onze reis naar Frankrijk en Italië, met vandaag een verslag van onze daguitstap naar Bologna, en de rest van de voorgaande 10 dagen ongeveer volgt dan, eerstdaags..

Gisterenavond speelde Italië in het Mapei-stadion, ongeveer 500 meter van ons hotel verwijderd, maar aangezien het “slechts” tegen Litouwen was, was er ook geen massa volk…We hebben het op TV gevolgd, en ‘”ons mannen” hemmen met 5-0 gewonnen…Viva Italia…

We hebben een goeie nachtrust gehad in ons reuzegrote bed in de Holiday Inn Express, en deze morgen zijn we rond half negen gaan ontbijten…Rekening houdend met de Coronamaatregelen vraagt men om je ontbijt-uur door te geven, zodat er niet te veel volk tegelijk in de ontbijtruimte aanwezig is, en dat werkt…

Je kan je keuze doorgeven aan de mensen achter den toog, en alles wordt op je plateau gedropt, fruitsapje, cappuccino, spek en eieren, broodjes, yoghurt, de glimlach vanachter het mondmasker gratis bijgeleverd…

Ach, Corona, we hebben het tot op heden doorstaan, maar ik zal toch blij zijn als we de mensen ‘helemaal’’ terug zien…

Daarna efkes terug naar de kamer, ons dagrugzakje met een flesje water, mondmasker, bril en reishandboek oppikken en dan terug naar beneden, naar de bushalte van bus nr. 9, die net voor ons hotel vertrekt en ons deponeert aan het treinstation van Reggio Emilia Centrale(er is ook een hogesnelheids-station, niet zo ver van ons hotel).

De bus komt er met enkele minuten vertraging aan, maar da’s geen probleem, we hebben tijd, we stappen op en “tikken”netjes de tickets af, die we hebben ge-upload via de Muver-app…We zijn  late vijftigers, maar we zijn mee, he…Allez, bij mij ging dat zonder problemen, Bettina moest hare smartphone eens herstarten, maar ’t is gelukt…Onderweg is er een soort busstation, en daar heeft onze bus ergens iets geraakt, en ’t was er mee afgelopen, hij startte niet meer…Geen probleem, overgestapt op bus nr. 2 die ook naar het station gaat, en we zijn goed op tijd.

Aan het loket efkes moeten wachten, maar toch vlot aan onze tickets geraakt van 6 euro elk, enkel naar Bologna per persoon…

De trein komt aan perron 4 en is netjes op tijd, er is meer dan voldoende plaats, de mondmaskers zijn geplaatst, en wijlen weg…

Ongeveer 50 minuutjes naar Bologna, met 1 tussenstop, en het gaat vlot…

Eens in Bologna is het wel even zoeken, onze neus volgen, en in een caffeteria efkes de weg vragen, en we komen er wel…

Na enige tijd, aan een groot kruispunt zien we de contouren van het Centro Storico, en wij daarheen…

Bettina, die hier enkele jaren geleden reeds was, heeft herkenning…We wandelen tot aan de hoge toren en komen dan op de Piazza del Nettuno, het centrale plein van Bologna dat grenst aan de Piazza Maggiore…Op die Piazza del Nettuno, staat een pracht van een beeldhouwwerk, dat van de hand is van Giambologna, een “Vlaams” beeldhouwer. Ik ben alles behalve een “kunstkenner”, maar als ik iets dergelijks lees, dan ga ik achteraf toch op tinternet eens op zoek naar wie bepaalde personen wel zijn of waren…Deze beeldhouwer was blijkbaar afkomstig uit Douai, dus wat nu Frans-Vlaanderen is…

Het beeld is mooi, het plein nog indrukwekkender, en de Piazza Maggiore is dat al evenzeer.

We stappen de toeristische dienst binnen, worden daar in een degelijk Engels bediend, en stappen trots met een stadsplan mét uitgestippelde route langs de meeste bezienswaardigheden naar buiten, en stellen  vast dat 1) het intussen ruim elf uur is gepasseerd, 2) er een mooi terras is met een prachtig zicht op dit plein en 3) ons vader al lang nekeer gedronken zou hebben, en dus placeren we ons en bestellen 2 Aperol Spritzen…Het is congé, begot…

Hij smaakt, alweer, en dan beginnen we aan onze rondgang doorheen deze magnifieke en leuke stad…

Eén van de voordelen, zo had ik ergens gelezen, is dat er in Bologna zowat 40 kilometer wandelgalerijen zijn. Ik heb mijn stappenteller niet gebruikt daarvoor, maar, inderdaad, vrijwel elk gebouw is onderdeel van een wandelgalerij, en de schaduw die deze bieden bij zowat 30 graden en stralende zon, komen van pas…

Na de Piazza Maggiore met zijn aangrenzende gebouwen uitvoerig te hebben bekeken, kuieren we  doorheen de prachtige straten, langs mooie kerken, kleurrijke steegjes, voorbij uitnodigende terrasjes vol keuvelende en lachende Italianen en toeristen, en voelen op en top dat dit vakantie is…

De oude binnenstad van Bologna, de oudste universiteitsstad van Italië is wondermooi, gezellig…

We gaan langsheen de universiteitsbibliotheek, met een magnifieke inkomhall, naar de Piazza San Domenico met daaraan de gelijknamige kerk, maar, wat bizar is, met 2 lijkkisten in een soort kapel op dit plein…Daarna gaan we doorheen het Quadrilatero district, vol gezellige straatjes en pleintjes, en besluiten op het supergezellige Piazza Minghetti plaats te nemen op één van de almaar sneller vollopende terrassen…

Italianen eten ’s middags buitenshuis en er zijn toch wel aardig wat toeristen…Het heeft gesmaakt, Italië is niet alleen wondermooi, je eet er ook lekker, eenvoudig en voor relatief weinig geld…

We vervolgen onze stadswandeling en komen langs het indrukwekkende Piazza Santa Stefano, met daaraan 7 aan elkaar grenzende kerkjes, en het plein op zich is ook al wondermooi…

We gaan verder langs de 2 torens, waarvan er eentje nog schever is, denk ik, als deze van Pisa, die ik nog nooit in ’t echt aanschouwde, maar dat komt hopelijk nog, en de andere die hoog boven allle andere torens die de stad rijk is, uitstijgt.

We wijken even af van de uitgestippelde route, gaan langs de universiteitsbuurt, die prachtige gebouwen ten toon spreidt, en zakken dan stilaan weer af naar het station, via de Piazza del XX Settembre…

We kopen ons terugticket naar Reggio nell’Emilia aan de automaat van Trenitalia, en dat gaat supervlot, en betalen gaat met de kaart en contactloos, wat zijn wij toch gelukkig dankzij Corona…

De trein heeft 5 minuutjes vertraging, maar wij zijn meer gewoon, en hij dropt ons vlot in het station van Reggio Emilia…

Nog een Chinees supermarktje binnen voor wat koele drankjes en dan bus nr. 9 terug naar ons hotel…

Als je je een beetje voorbereid dan is het leven van een toerist, ook in Italië, een lachertje…