Dag 22 - Colombia : Wandeling Camino Real - Barichara naar Guane

14 maart 2020 - Barichara, Colombia

Vandaag blijven we in en om Barichara.

Dit dorpje ligt op 1280 meter hoogte, en het is hier rond de 25° rond de middag.

Vorige nacht hebben we weer goed geslapen onder ons muskietennet.

De muggen zijn hier present, dus dat komt van pas.

Deze morgen eerst een zalige douche in onze buitenbadkamer en daarna weer een lekker ontbijt met onze fruitkeuze, ananas en meloen, vers geperst fruitsap, lekkere Colombiaanse koffie.

We kiezen daarbij allebei voor huevos fritos, spiegeleitjes.

Die worden perfect gebakken door onze gastvrouw.

Daarbij lekker brood met confituur.

We staan er sterk op...

Daarna boek ik een nieuwe terugvlucht, een dag eerder dan voorzien en annuleer één hotelovernachting.

Vervolgens gaan we op pad om de Camino Real te wandelen.

Dit is een wandeling van Barichara naar Guane, een naburig dorpje. 

De wandeling is ongeveer 5 kilometer lang en er wordt beschreven dat je er een tweetal uur moet voor uittrekken...

Het vertrekpunt is niet zo ver van ons logement gelegen.

De beschrijving vertelde ook dat het een verhard pad is met zeer ongelijke stenen.

Dat blijkt al snel een understatement...

Het gaat vrijwel doorlopend naar beneden, maar de "stenen" zijn inderdaad zeer ongelijk gelegd, zodat je goed moet opletten waar je je voeten zet.

Het is een mooie wandeling waarbij we van het landschap kunnen genieten, af en toe vliegt er een vogel voorbij, in een boom zit een soort fazanten, koeien schuilen onder de acacia's, want de zon komt geregeld door de lichte bewolking en het wordt behoorlijk warm.

Gelukkig hebben we voldoende water bij.

We kruisen enkele keren de hoofdweg, soms zitten er pittige stukjes bergop in de route, maar we nemen geregeld een rust-, drank- of schaduwpauze.

Enkele andere wandelaars kruisen ons pad...

We gaan op ons gemak verder en bijna twee en een half uur na ons vertrek arriveren we in Guane.

Ik koop een empanada con carne, met vlees dus deze keer, met een pepsi d'er bij.

We wandelen verder tot op het mooie dorpspleintje...Allemaal koloniale huisjes, prachtig gewit, met een leuk kerkje in baksteen.

Enkele dorpelingen zitten onder een boom te keuvelen, de dorpsgek komt ons iets uitleggen, maar wat, dat kan ik je niet vertellen, 't was compleet onverstaanbaar, en dat had niets met mijn kennis van 't Spaans te maken...

De brave man deed geen vlieg kwaad.

Nog efkes rondgelopen in het dorpje, nog een spuitwatertje gekocht, en dan gewacht op het busje.

Die 5 kilometer terug bergop over die ongelijke rotsblokken in deze warmte?

Daar passen we voor, 't is voor ons ook zaterdag...

Om tien over 2 doet het busje zijn intrede, er is er één per uur, we stappen op, maken nog een kort toertje door Guane, op zoek naar meer passagiers, en dan zijn we ribbedebie naar Barichara.

De rit duurt een dikke twintig minuten langs een zeer bochtige baan.

Eens in Barichara nog even naar het winkeltje om drank te kopen en de klaarstaande tuktuk brengt ons wat graag naar boven tot aan ons logement...

Daar gaan we gebruik maken om ons te verfrissen in ons privé-zwembadje.

Alles is hier privé, we logeren hier immers alleen.

Het zwembadje is niet zo groot, maar het heeft veel "jets" om tegen de stroom in te ploeteren, 2 ligplaatsen om te jacuzzi-en, en de temperatuur is zaaalig...

Da's genieten...

Ons logement en de tuin zijn prachtig en doordacht ingericht, het is hier schitterend verblijven in dit wondermooie dorp of stadje.

Ik zoek efkes op Tripadvisor naar een aangeraden restaurant, en ik kom uit op "Elvia", dat hele goeie beoordelingen krijgt.

Het is op een 5-tal minuten wandelen van"Casa Barichara Feliz", zo heet ons logement, gelegen en ik maak een telefonische afspraak voor 19 uur 30, hun openingsuur.

Ik moet zeggen, de beoordelingen waren er niet naast. Zeer vriendelijke bediening, een open keuken, dan zie en ruik je wat er bereid wordt, een niet té uitgebreide kaart, maar toch voldoende keuze...

Bettina koos een stoofpotje van rundsvlees, ik ging voor rundsvlees met een mengeling van gestoofde groentjes, met onder andere broccoli...

Het was enorm lekker.

Daarna hebben we ons nog een pannacotta met rode vruchten en pistachenoten laten welgekomen. Om duimen en vingers af te likken.

Afgerond met Colombiaanse koffie.

Dit was genieten.

We hebben altijd al goed gegeten tijdens deze reis, maar dit was de max...

We hebben meteen gereserveerd voor morgenavond...

Morgen gaan we wat langer slapen, ontbijt is gereserveerd tegen 9 uur, en dan gaan we Barichara eens uitpluizen en ook nog eens van ons zwembadje genieten voor onze laatste dag hier.

Hier is er nog geen sprake van een lockdown, al worden cruiseschepen intussen niet meer toegelaten, en ik meen te weten dat afreizen van uit Europa naar Colombia ook niet meer toegelaten is.

Massa-evenementen zoals bij ons bestaan hier niet echt, en er wordt ook veel meer in eigen dorp/straat gewerkt, zodat verspreiding zoals in België en Europa, denk ik, hier minder snel gaat.

Media bestaat hier ook, en via de sociale media kunnen we de evoluties in Belgenland ook volgen.

Sinds ons vertrek 3 weken geleden is de Corona-crisis in een enorme stroomversnelling terecht gekomen, en we voelen, onrechtstreeks tot nu toe, de gevolgen hier ook nu...

Hopelijk wint het gezond verstand het van sommige knotsgekke toestanden, waarbij men de landsgrenzen oversteekt om toch nog pinten te kunnen drinken, en daarbij een potentiële dosis Corona mee importeert, of waarbij men tot de laatste snik zijn pint wil drinken in het stamcafé, of waarbij men de winkels leegplundert.

Wij hebben van hier uit gemakkelijk praten, dat weet ik, maar als er dergelijke maatregelen niet zouden worden genomen in Europa, dan blijft het aantal besmettingen zodanig toenemen, dat ziekenhuizen hun taken niet meer deftig kunnen vervullen. Wat dan als er van je familie of vrienden ernstig getroffen worden door dit virus?

Dit is voor niemand leuk, maar sommigen beseffen blijkbaar de ernst van de zaak nog niet.

Toon je respect voor de mensen uit de zorgsector niet enkel door het massaal te schrijven op Facebook, dat mag ook, ik respecteer die mensen ook zonder Coronavirus, maar vooral door je handelingen.

Wij zullen dit ook doen, eens we terug in België zijn. 

Van op afstand komt dit echt zeer eigenaardig over, geloof me....

Mijn eerste pint bij Marleen zal ook smaken, wees maar zeker, eens daartoe opnieuw op een gezonde manier de mogelijkheid bestaat, maar een tijdje zonder, voor ieders bestwil, zal niet noodlottig zijn, denk ik.

We beseffen ook hoor, dat dit voor velen een moeilijke periode is, in vele sectoren.

Vanaf volgende week zitten we er, begrijp mij niet verkeerd, hopelijk ook in...

Groeten uit het verre Colombia..

4 Reacties

  1. Marc:
    15 maart 2020
    Geniet nog van jullie reis en denk maar niet te veel aan het Corona virus. Maar dat is helaas nog amper mogelijk. Jammer te lezen dat jullie ook al vroeger moeten terugkomen. Maar ik hoop toch nog enkele leuke reisverslagen te kunnen lezen en van de mooie foto’s te kunnen genieten. Want dat is dan een teken dat jullie er ook nog van genieten...
  2. Gerd Moonen:
    15 maart 2020
    Marc,
    Jullie zijn dus niet kunnen vertrekken, en da's superjammer....
    Doe ene dag vroeger trugkeren zal het niet maken.
    Eetst nog afwachten hoe en wanneer we terug geraken, of onze nieuw geboekte vlucht wel doorgaat...
    Intussen.schrijven en fotograferen we verder...
  3. Freddy De Boodt:
    15 maart 2020
    Marleen is ook gesloten tot en met 3 april!!!
  4. Gerd Moonen:
    15 maart 2020
    Freddy,
    Dat had ik ook zo begrepen. Ik begrijp wel dat België, en meer en meer de rest van Europa, momenteel een rare situatie meemaakt, maar ik kan, als het moet, en nu moet het blijkbaar, wel een tijdje zonder mijn stamcafé.
    We zullen nog moeten afwachten hoe en wanneer we teruggeraken.
    Hopelijk gaat onze nieuw geboekte terugvlucht nog door. Tot de volgende...