Dag 10 - Colombia : daguitstap Guatapé

Ons hotel is weer ok, we hebben goed geslapen.

We hebben gisteren via onze "bagagedrager" een uitstap geregeld naar Guatapé.

We zouden worden opgepikt tussen 7 uur en half acht. Onze naam werd niet gevraagd, er werd geen voorschot gevraagd.

Enfin, we zien wel, we kunnen geen geld verliezen maar zouden toch graag vandaag naar Guatapé gaan.

Wekker gezet om 6 uur, douchken en dan gaan ontbijten.

Dat kan hier vanaf 6 uur, dus geen probleem.

Er zijn nog enkele vroege vogels.

In onze uitstap zit ontbijt en middageten begrepen, maar we spelen op zeker, en nemen hier een "basisontbijt" met vooral fruit, yoghurt en fruitsap.

De keuze is weer enorm, de koffie is zalig.

Na het ontbijt gaan we naar beneden en de "bellboy" van dienst kent dat systeem van reservaties en zegt dat het tussen 7 en 8 is dat er opgepikt wordt.

Er zit nog een Duits koppel te wachten, blijkbaar op hetzelfde.

Iets voor 8 stopt er een auto en de chauffeur brabbelt 2 namen. De duitser meent de zijne verstaan te hebben, de andere verstaan we op de duur als "Gerd Roger". Roger is mijn tweede naam, en die sloeber van een bagagedrager is gisteren vermoedelijk op de copie die van onze pas is genomen bij het inchecken gaan kijken.

We hebben dit al eerder meegemaakt dat ze "Gerd Roger" afroepen.

Enfin, wijlen weg, de wagen is krap voor 4, de duitser heeft bijna mijn volume, maar ver is het niet.

We worden gedropt aan een bus, moeten instappen, en we zijn weg.

De gidse, een zeer goed tweetalige Spaans-Engelssprekende Colombiaanse begint haar uitleg.

Eerst rijden we ongeveer anderhalf uur, onder andere door de 8,2 kilometer lange "tunel de oriente" die pas vorige zomer werd geopend en die de reistijd van Medellin naar Rionegro met ongeveer een half uur heeft ingekort.

Eens door deze tunnel verlaten we de snelweg en rijden verder op kronkelende secundaire wegen. Na een tijdje stoppen we aan een baanrestaurant, waar we ons ontbijt voorgeschoteld krijgen. Een tortilla met een stuk lokale kaas, gebakken banaan, boter en roerei. Daarbij chocomelk(door ons gekozen) op basis van rietsuiker, niet met melk.

Een ander ontbijt, maar zeker niet slecht.

Daarna rijden we verder naar nueva Peñol, waar we een moderne kerk in de vorm van een rots gaan bezoeken. Er was een mis bezig.

Het begint begot te regenen.

De stop daar duurde maar een kwartier.

Daarna reden we verder naar La Rocca, niet de dancing, maar een monoliet die boven het landschap uittorent.

Je kan deze beklimmen, 220 meter hoog en 650 treden naar boven en hetzelfde aantal naar beneden, en dat allemaal binnen één uur.

De protheses vonden dit geen puik plan.

We hebben dat dan ook niet gedaan, het was trouwens nog aan het regenen.

We hebben een wandelingetje in de buurt gemaakt en het stuwmeer en omliggende bergen en hun begroeiing bewonderd.

Dit stuwmeer is ontstaan door de bouw van een stuwdam die Medellin van stroom voorziet.

Medellin is na Bogotá de 2de stad van Colombia met 2,4 miljoen inwoners, 3,2 miljoen met de "randgemeenten" er bij.

Die hebben dus wat electriciteit van doen, temeer dat er veel industrie is.

Door de bouw van die dam moest het dorp Peñol verdwijnen en werd er een nueva Peñol gebouwd.

Na het bezoek aan die rots reden we verder naar Guatapé, het dorp waarvoor we voornamelijk deze uitstap boekten.

Intussen was de regen verdwenen en verscheen de zon stiekem...

Het is een klein dorp, waar vorige eeuw een kunstenaar het idee had zijn huis kleurrijk te schilderen en op de onderste band "zocalo's" aan te brengen.

Dit zijn schilderijtjes die iets vertellen of iets voorstellen.

Zijn dorpsgenoten vonden dit leuk en volgden zijn voorbeeld.

Het resultaat is een zeer leuk, kleurrijk dorp.

Je kan er  per tuktuk doorheen toeren, maar wij hebben onze benen laten werken...

Het is prachtig om te zien. Efkes een verfrissing genomen op het toffe dorpsplein, en dan de bus in naar ons middagmaal-restaurant.

We hadden onze keuze, in ons geval respectievelijk rundsvlees voor mij en kip voor Bettina, op de bus doorgegeven en we werden pijlsnel bediend.

Er was rijst bij, gebakken banaan, dat serveren ze hier bij bijna elke schotel, en is zeker te pruimen, een slaatje en lichtbruine bonen. Ook niet slecht, hoor, en ze hebben resultaat...

Een lokaal drankje zat ook in het menu, een soort limonade, maar wij hebben ons een "extraatje" veroorloofd voor onze maandag.

Daarna weer de bus op naar een replica van het oude ofte vieja Peñol, het dorp dat onder water verdween door de bouw van de stuwdam.

De replica was wel mooi, maar allemaal winkeltjes die allemaal dezelfde prullaria verkopen.

Na een kort bezoek aan dit Bokrijk gingen we aan boord van een boot voor een tochtje van ongeveer een uur op het stuwmeer.

Het was eigenlijk een leuke tocht waarbij we de natuur en omgeving van op het water konden bewonderen, terwijl er leuke, meeslepende Zuid-Amerikaanse muziek werd "gedraaid".

Als je nog geen vakantiegevoel had, dan moest het er nu zeker zijn...

Wij hebben hier niet moeten op wachten, maar de muziek creëerde een zeer leuke sfeer aan boord...

"Ayayayaay, que bonita está este vida..." was één van de liedjes die uit de luidsprekers schalde, en dat gevoel werd daardoor nog gestimuleerd.

Een "local" die op de boot werkt zong op een leuk ritme een soort afscheidslied om alle deelnemers te bedanken.

Heel goe gedaan van die gast.

Het was leuk geweest. Anderhalf uur terug in de, voor mijn benen niet zo comfortabele, bus naar Medellin.

Daar aangekomen stond onze chauffeur van deze morgen ons op te wachten, en leverde ons af aan ons hotel.

Het is een leuke dag geweest. Blij dat we deze uitstap hebben gedaan.

Medellin is een zeer moderne stad, veel hoogbouw, tegen de bergflanken aangebouwd(deed mij denken aan La Paz in Bolivia, maar daar zijn het huizen).

Een echt historisch centrum is er niet. Wijlen Pablo Escobar zwaaide hier jaren de plak met een waar schrikbewind om zijn drugskartel in stand te houdën.

Er werd blijkbaar sinds de eeuwwisseling met de zeer grove borstel kuis gehouden door de lokale en nationale overheden, met blijkbaar vrij veel succes. 

De werkloosheid, armoede, en daaraan gekoppeld de criminaleit dalen snel, maar er is nog veel werk aan de winkel.

Enfin, dergelijke hypermoderne grootsteden liggen ons niet echt.

Morgenavond vliegen we naar Cartagena, zo vermijden we een busrit van ruim 15 uur. Dat was zo in ons schema voorzien.

Daar blijven we 5 nachten, maar morgen landen we er pas kwart voor 8 's avonds, dus voor we in ons hotel en ingecheckt zijn zal het wel al vrij laat zijn.

Er is blijkbaar veel te zien, leuke stad en ook eens "adempauze", was doen, ..., enzovoort.

Seffes nog iets gaan eten misschien en morgen zien we wel wat we doen in Medellin.

Nu ga ik ons inchecken voor onze vlucht morgen om 18 uur 39 met Avianca.

Misschien morgen ons hotelzwembad eens testen, wat langer blijven liggen? Wie weet...

Alleszins morgenvroeg het uitgebreide ontbijtbuffet optimaal benutten...

U hoort nog van ons...