Colombia, dag 2 - Reisdag : Bogotá naar Villavieja

Vandaag is onze eerste reisdag. Gisterenavond waren we murw, de lange vliegreis, de korte nachtrust daarvoor, en eigenlijk had Iberia ons voldoende vliegtuigkost geleverd, zodat een volgende maaltijd in het hotel teveel van het goede zou zijn geweest. We bleven dus op onze kamer, we hadden allebei lichte hoofdpijn, en dronken iets uit de minibar, samen met een snackje uit diezelfde minibar, en dat kon volstaan.

Ik had mij niet gerealiseerd dat Bogotá op 2.680 meter hoogte gelegen is, en vermoedelijk had die hoofdpijn te maken met die hoogte (of was één gin-tonic niet voldoende, dat kan ook....)

Enfin, we hebben goed geslapen, maar waren ook vroeg wakker. De bagage was vrijwel onaangeroerd, dus daar was geen werk aan, maar het douchken deed wel deugd...Het ontbijt werd reeds geserveerd vanaf 5 uur 30, dus dat was ook geen probleem. Zeer verzorgd ontbijtbuffet met veel vers fruit, ananas, watermeloen, papaya, druifjes, banaantjes, verschillende soorten yoghurt, broodjes, eitjes, sauciskes,..., enzovoort. Ne goeie start van de dag.

Daarna naar de kamer om de bagage op te halen en nadien afrekenen en een taxi bestellen naar de busstatie...

De taxi was er meteen, en de terminal was op slechts 4 kilometer van het hotel gelegen. Zo een terminal is iets anders dan de busstatie in Dendermonde. Hier in Zuid-Amerika zijn er tientallen privémaatschappijen die alle uithoeken van Colombia aandoen met hun bussen.

De boel is evenwel goed georganiseerd, terminal 1 is voor het Zuiden, terminal 2 voor het Noorden, en vermoedelijk zijn er dan ook nog terminals 3 en 4, maar die hangen allemaal aan elkaar. Een mondje Spaans is wel handig natuurlijk, maar onze taxichauffeur wist dat we in terminal 1 moesten zijn. Daar zagen we meteen de loketten van Coomotor, waar ik vorige week online tickets trachtte te bestellen, maar de betaling lukte niet aangezien enkel Colombiaanse creditcards werden aanvaard. Na een chatversie met één van de medewerkers werden de 2 eerste zitjes op de bovenste rij van deze dubbeldekbus voor ons gereserveerd. En, jawel, daar stond mijn naam op hun scherm. Enkel nog betalen, hier lukte dat wel met de creditcard, online niet...

De bus vertrok iets na half 9, en reed doorheen Bogotá naar een andere terminal, waar hij nog volk oppikte. Ondertussen zagen we al één en ander van de drukte in deze grootstad. Zondag morgen worden grote delen van de avenida's die de stad doorkruisen afgezet voor fietsers, lopers en wandelaars. Leuk om te zien, en er wordt gretig gebruik van gemaakt.

We verlaten Bogotá en beginnen te zakken. Onze bestemming Villavieja ligt op slechts 430 meter hoogte, dus we zakken vandaag ruim 2.200 meter. De hoofdweg maakt aardige kronkelingen, maar het zicht op de groene bergen met koetjes en kalfjes, afgewisseld met bossen, is leuk om te zien. Onderweg een paar opstoppingen, onder andere voor een wegversmalling waar een verongelukte motorrijder werd afgevoerd. Hij had zijn laatste rit gereden. Vooral de brommers en moto's vliegen als gekken tussen de auto's, bussen en vrachtwagens, soms met dit spijtige resultaat.

De rit gaat verder, we krijgen een flesje water en iets om te knabbelen, maar we hadden deze morgen in de terminal wat bananen, koekjes en water gekocht, omdat we wisten dat deze eerste rit 6 uur zou duren.  Eens uit de bergen werd de weg een pak minder kronkelend en ging het sneller, richting Neiva. 

Daar kwamen we aan omstreeks 14 uur 20, dus goed geregeld, om 14 uur 30 reed de bus verder naar Pitalito, zijn eindbestemming.

Wij stapten dus uit in Neiva, en moesten dan op zoek naar transport naar Villavieja. We wisten dat er heel de dag door minibusjes vertrokken, maar deze vertrekken pas als ze vol zitten. We kochten onze tickets en vroegen wanneer de bus zou vertrekken..."Zet u maar, en we zullen wel omroepen wanneer er een bus vertrekt"...Ok, doen we...Na een 20-tal minuten nog niks gehoord, en dus ging ik eens informeren.

"Als er 4 bijkomende passagiers zijn, dan vertrekt het busje..." Oei, dat kan nog lang duren...Iets later komen er 2 rugzaktoeristen, leeftijdsgenoten schat ik, en gaan naar hetzelfde loket. Ze kopen 2 tickets, kommen onze richting uit, en ze blijken ook naar Villavieja te gaan. Nog 2 slachtoffers te gaan, dus. Nu, zo een ticket kost 8.000 peso, da's zowat 2,5 euro.

Ik vraag aan de Fransman, dat hadden we reeds ontdekt, of hij goesting had om lang te wachten, en het antwoord was duidelijk neen.

Ik stelde hem voor de 2 resterende plaatsen op te kopen, elk eentje, en daar konden ook zij mee leven. De tickets gekocht, en we dachten dat we onmiddellijk zouden kunnen vertrekken. Madammeken achter het loket zegde dat we toch nog wat moesten wachten op nog meer passagiers, maar ik denk dat mijn gezicht dermate veel boekdelen sprak dat ze dan toch maar de chauffeur heeft opgeroepen om te vertrekken. Wij dus op weg, voor een rit van ruim 50 kilometer, doorheen een zeer afwisselend, groen landschap. Onder de baan kwamen we nog één of andere happening tegen, waarbij een massa mensen, families eigenlijk, aan het zwemmen waren in de rivier, en waarbij de frigoboxen en barbecues gretig werden gebruikt...Simpel, maar leuk, vermoed ik, er was alleszins ambiance...

Veel weiden, maar stilaan verschijnen er meer en meer cactussen in het landschap.

Onze bestemming, Villavieja, kozen we uit omdat dit stadje aan de rand van de Tatacoa-woestijn gelegen is, en die willen we morgen gaan bezoeken. Deze woestijn is niet echt een woestijn, want het regent er veel, zoals we onder andere nu ondervinden. Hij heeft wel het uitzicht van een woestijn met veel gekleurde rotsformaties.

Nu, de banen lagen goed nat, met af en toe grote plassen, dat zagen we onder de baan reeds, en bij aankomst hier begon het opnieuw te regenen. Bij aankomst in Villavieja namen we een onvervalste tuktuk om ons tot aan ons hotel te brengen, en morgen zouden we eventueel met diezelfde tuktuk de woestijn in kunnen...

De kans is evenwel groot dat we morgen de woestijn niet in kunnen, aangezien het te nat is en de ondergrond door de bezoekers zou worden beschadigd. Vandaag zijn er geen bezoeken kunnen doorgaan, vertelde onze hotelbaas, voor morgen zien we het morgen vroeg wel.

 Geen probleem, 't zou spijtig zijn, maar dan komen we wel eens terug. Villavieja is een leuk stadje, we logeren in een tof hotelletje,en dit is een goede onderbreking, want anders zaten we tot deze avond weer in de bus.

Nu reizen we morgen van hier uit, via Neiva, naar San Agustin...Dat ligt opnieuw op ongeveer 1.800 meter hoogte, en 't is er koeler dan hier, vertelden de Fransen, die van uit San Augustin naar hier zijn gekomen. Want, ook al regent het hier, het is hier vrij zwoel...

Ah ja, Mongsken, ik heb mijn eerste Colombiaans pintje geproefd bij aankomst hier, maar 't was er eentjen uit blik, en dat hemmek nie zo graag, en de smaak was nie slecht, maar 't was toch geen groot succes. We zien wel, de volgende dagen, en anders is't een maand zonder alcool... 

Saludos de Villavieja a todos...