Azoren, Sao Miguel, Maandag 20 juni 2022

Vandaag maken we er een verlofdag van.

Niet dat we een dag gaan niets-doen, daar zijn we nog niet aan toe, maar wel een dag op ons eigen tempo...

Na onze georganiseerde uitstap van gisteren waren we het er over eens dat we Ribeira Grande wel eens meer in detail wilden gaan bekijken, en dus planden we dat gisteren meteen in voor vandaag.

We hebben op het toeristisch bureau een overzicht meegekregen van de autobuslijnen die er zijn op Sao Miguel, en van de uurregelingen...

Naar Ribeira Grande, dat op slechts een 20-tal kilometer van Ponta Delgada is gelegen, gaan er geregeld bussen.

Geen wekker vandaag, "vanzelf" wakker geworden, een douchke genomen en dan weer energie gaan opdoen aan het rijkelijk voorziene ontbijtbuffet...

Het heeft weer gesmaakt, dan verder klaar maken, en we gaan op pad, richting haven, waar de bussen vertrekken.

Onderweg stappen we de hoofdkerk binnen, die we zaterdag als toerist niet mochten betreden, aangezien er een mis bezig was, en wandelen er even rond.

De buitenkant is eigenlijk indrukwekkender dan de binnenkant, maar we moesten het toch wel eens gezien hebben, newaar...

We wandelen verder tot aan de bushokjes...Er staan er 3, en elk daarvan is voorzien voor één van de 3 private maatschappijen die elk een aantal buslijnen uitbaten.

Wij moesten terecht bij Caetano, Raposo en Pereiras  op de bussen afgekort tot CRP.

Er staan een 3-tal Hollanders te kreften over de mondkapjes, die hier op de bus, in openbare gebouwen en ook in het vliegtuig nog verplicht zijn, maar zij stappen al gauw een bus naar 7 Cidades op, zodat het weer rustig wordt.

Er komt dan een bus van CRP aan, en ik vraag of het "de onze" naar Ribeira Grande is, maar de chauffeur zegt dat we de overkant moeten gaan staan. 

Iets verder op staan er inderdaad ook bushokjes aan de overkant, dus dat weten we ook weer...

De bus van 11 uur komt er aan iets vóór elven, en hij kent veel succes, zowel bij toeristen als bij "locals".

Vooraf tickets kopen kan hier niet, dus moet de chauffeur van iedereen ontvangen en weergeven...2,67 € voor elk van ons, dus 5,34 €, en ze rekenen hier nog met centjes, dus moest hij op mijn 10 €-briefje 4,66 € weergeven.

De brave man bleef ijzig kalm, had genoeg klein geld, en handelde alles vlotjes af. Gelukkig waren er locals met 10-rittenkaarten, die hij nog moest knippen met een tang, zoals de gardes dat destijds op de trein moesten doen met die roze coupons bij ons, of met een abonnement...

10 na elf vertrokken we, en hij moest nog geregeld mensen op - en afladen onder de baan.

Het was bijna middag toen we arriveerden, maar dat kon ons niet deren : we zijn in verlof, de zon schijnt en we zijn in beweging.

Het busstation in Ribeira Grande is vlak bij de zee gelegen, en dus gaan we naar 't zeetje...

Er staat een stevige wind en er zijn dan ook serieuze golven...

De schakeringen van wit en blauw, het is open hemel met wolkjes vandaag, zijn prachtig.

We kuieren verder langs de dijk, komen langs een prachtig openbaar openluchtzwembad, en wandelen dan verder, met een serieus klimpartijtje er bij, naar een hoger gelegen uitzichtpunt.

Van daar uit hebben we een prachtig uitzicht over de zee en een aantal kliffen.

Dit is echt rustgevend...

Ik neem een aantal keren de tijd om de zwevende meeuwen te volgen...

Da's relaxeren...

Nog wat verder staan er een paar indrukwekkende rotspartijen in de zee, en er is ook een watervalletje...

We hebben intussen al een eind gewandeld, en we keren terug, richting centrum van Ribeira Grande.

Het is, net als Ponta Delgada een stadje met in het centrum lage huisjes in koloniale stijl, en ons doet dat denken aan Sucre in Bolivia of Antigua in Guatemala, die ook dit uitzicht hebben...

Misschien is dat de reden waarom we zo snel aangepast zijn hier...

We komen dus in het oude stadscentrum terecht, en belanden bij de hoofdkerk, de Igreja Matriz, die evenwel gesloten is wegens restauratie binnen in...

Er voor ligt er een leuk pleintje, met daarop een kiosk en een standbeeld van één of andere kloosterling die destijds het lumineuze idee had de geschiedenis van de stad neer te pennen.

Op datzelfde pleintje stonden ook 2 uitnodigende parasols van Super Bock, met daaronder al even uitnodigende terrasstoelen...

We namen de uitnodiging in dank aan, en namen plaats...

We wilden iets bestellen om te drinken, maar de garçon vroeg of we ook wilden eten...

Het was intussen ruim na één uur, en dus konden we wel iets gebruiken...

Voor het menu moesten we binnen zijn : een groot bord gaf met krijt beschreven weer wat er te bikken viel vandaag.

Bettina opteerde voor gegrilde sardines, ik bestelde een steak, met in mijn gedachten al die koeien die we hier al hebben zien grazen, dat kan niet slecht zijn.

En slecht was het niet, gewone, plaatselijke kost maar heerlijk klaar gemaakt...

De witte kaas met een pikant tomatensausje, als aperitiefhapje, op een lekker stukje brood, was ook meer dan welkom. Daarbij een half literke "Especial" in de schaduw, want 't zonneke gaf petrol bij momenten vandaag, méér moet da nie zijn...

Nadien nog een espressoken voor mij, koffie maken kunnen ze hier ook, en onze middag was weer in orde.

Na onze rekening te hebben vereffend gingen we verder door het leuke stadje, over het plein waar het mooie gemeentehuis staat met daarvoor indrukwekkende bomen, en er naast een prachtig parkje, waardoor de Ribeira Grande zich een weg baant naar de oceaan, zo een 200 meter verder op...

De lokale bevolking zit er onder de bomen rustig te keuvelen, de leuke terrasjes zijn goed gevuld...

We kuieren verder door de straatjes, gaan nog een mooi gedecoreerde kerk binnen, en dan zijn we intussen weer kort bij het busstation, waar we de eerstvolgende bus terug namen naar Ponta Delgada.

Ik had mijn klein geld al geselecteerd, en kwam aan 6,35€, en, wonder-boven-wonder, de prijs was weer 6,34 €...

De buschauffeur was een gelukkig mens, omdat ik hem het leven zo gemakkelijk had gemaakt...

De terugrit verliep vlot, onderweg zijn we een paar keer ingedommeld, en, eens in Ponta Delgada aangekomen, stapten we kort bij ons hotel af, en keerden terug naar "do Colegio".

Ik heb "ons" zwembad eens getest, behoorlijk fris, maar ook zeer verfrissend, en de Aperol Spritz en de gin-tonic(met een lekkere, lokale, gin, Rocha Negra, "zwarte rots", genoemd) waren ook verfrissend.

Morgen gaan we weer met de bus op pad, richting 7 Cidades, maar de weersvoorspellingen zijn niet zo goed...

We laten het niet aan ons hart komen, we zijn in verlof, het is hier prachtig, eten en drinken ok, aangename mensen, alles zeer rustig...

Ik zèn hier nog altijd geiren...

Saluu...