Azoren 2022, Sao Miguel, dag 5

22 juni 2022 - Ponta Delgada, Portugal

Vandaag hadden we weer een "vrije dag", dus niks "georganiseerd" gepland...

We wisten via de weersvoorspellingen dat vandaag zeer wisselvallig zou worden.

"Four seasons in one day", de song van Crowded House is ook op de Azoren naar verluid dikwijls van toepassing...

Niets kan ons evenwel deren, we zijn in vakantie en willen één en ander zien en toch wel wat in beweging blijven...

Dus : geen wekker deze morgen, wakker worden "vanzelf", en dat was deze morgen een beetje later dan gisteren, maar zeker niet superlaat...

Even opfrissen, en dan weer naar het gelijkvloers om daar ons ontbijt te gaan verorberen.

Je zag meteen dat we iets later waren, het was immers rustig, maar alles wordt goed opgevolgd en voldoende aangevuld, en we konden ons buikje weer rond eten, en dat wil wel wat zeggen, in onze termen...

Dat het weer heeft gesmaakt moet ik waarschijnlijk niet vertellen...

Nog even naar de kamer, en dan weer afzakken richting haven, om daar de bus naar Sete Cidades van 20 voor 11 te nemen.

Het druppelt in Ponta Delgada, maar er zit ook blauw in de lucht...We zien wel...

De bus komt er aan om 10 uur 35, de chauffeur heeft weer genoeg klein geld en geduld, en iets na 10 uur 40 zet hij zich "in gang".

Hij is weer aardig gevuld met een mix van locals en toeristen...

We rijden langs het vliegveld, waar een paar vliegtuigen klaar staan, da's voor ons voor vrijdag, en de bus vervolgt zijn weg, én maakt een ommetje door het leuke dorpje Fereitas.

De landschappen zijn mooi, massa's hortensia's langs de baan, andere veelkleurige bloemen en planten, leuke huisjes, groene, golvende weiden met daarin serieuze kudden koeien, en na enkele hop-on/hop-off-stops houdt de bus na een klein uurtje rijden halt bij een kerkje, en de chauffeur roept : "Sete Cidades, Terminal de bus"...

We zijn er dus, ik vraag nog even waar we de bus voor terugkeer moeten nemen, en de vriendelijke chauffeur wijst naar een bushokje aan de overkant van de straat...

We zijn gerust, nu...

Gelovig als we zijn gaan we eerst het kerkje van Sao Nikolao, de patroonheilige van dit dorp blijkbaar, binnen, maar waarschijnlijk hebben onze offergaven hun doel gemist, want als we buitenkwamen uit de kerk, en hoe korter we bij de meren,er zijn er 2 in deze krater, zie eerdere verslagen, kwamen, hoe harder het regende...

Boven de meren zat alles potdicht. 

Dit dorp ligt op ongeveer 260 meter hoogte, maar de kraterrand liggen 170 meter hoger, en de wolken hingen dus in de krater...

Er kwam een klein beetje blauwe lucht piepen, maar je kon zo zien dat er niet onmiddellijk beterschap op komst was.

We beslisten de eerstvolgende bus terug te nemen, aangezien we op de volgende een 4-tal uren zouden moeten wachten, en, naast de meren is er niet zo veel te zien...

We zijn bij deze dus veroordeeld nog eens terug te keren naar Sao Miguel om Sete Cidades bij helder weer te zien. We hebben ook reeds zo een afspraak met de Etna, we houden vol...

De bus had wat vertraging, maar kwam er toch door...Een hardnekkige Duitse toerist wilde mij niet geloven toen ik hem uitlegde waar hij de bus terug moest pakken, maar was wat blij dat de bus daar uiteindelijk toch halt hield...Moeilijke mensen vind je overal...

Wij dus terug naar Ponta Delgada, weer een uurtje "bussen", maar we konden weer genieten van het landschap, de andere kant nu...

De blauwe vlekken in de lucht werden groter en groter, en bij aankomst in Ponta Delgada was de hoofdkleur in de lucht overwegend blauw.

Er was heel wat bedrijvigheid in de haven : containers laden en lossen, vrijwel alles wordt over zee aangevoerd, vissers varen af en aan, en het Noorse cruiseschip dat gisteren lag aangemeerd(maar waar we eigenlijk weinig hinder van hebben gehad, wat we op andere eilanden of steden al wel anders hebben meegemaakt) was blijkbaar alweer vertrokken.

Tegen dat we terug waren was het reeds ruim na enen, en dus gingen we eerst iets eten.

We zagen een restaurant met zicht op de haven, en mochten tafelen als we even geduld hadden.

Geduld dat hebben we wel even, en al gauw mochten we onze voeten onder tafel steken...

We bestelden een voorgerecht, allebei iets uit de zee, limpets ofte zeeslakken voor Bettina en een mix uit de zee voor mij, en daarna een linguini met zeevruchten voor Bettina en een tonijnsteak voor mij.

Alles heel lekker klaar gemaakt, een biertje en een cola er bij, een espresso achteraf om af te sluiten, en we hadden weer brandstof.

We wandelden verder langs de havenkaai, tot het einde, en begonnen toen te klimmen door de gezellige straatjes van Ponta Delgada, via een eerste kerkje, tot aan de hoogst gelegen kerk van Ponta Delgada, deze van de Madre Deus...

Het uitzicht van daar uit was prachtig, en toen we daar waren bleek dat we eigenlijk niet zo ver verwijderd waren van de enige ananaskwekerij die Sao Miguel, en vermoedelijk ook de Azoren, rijk is...

We wandelden dus verder, vonden deze gemakkelijk, en bezochten deze.

Indrukwekkend was het niet, maar eigenlijk is het wel de eerste keer dat ik ananasplanten heb gezien met vruchten er op...

Na het bezoek aan de serres kregen we nog een ananaslikeurtje aangeboden, en konden we allerhande ananasproducten aanschaffen, al werden er geen agressieve technieken gebruikt...

We wandelden terug, we hadden intussen wel al wat kilometers afgelegd, en toen ik had gezegd da'k er ergens ene ging drinken, viel mijn oog, allez, alle 2, op een onvervalste Irish pub...

Die tref je over de hele wereld aan, zo ook dus hier...

De Guinness werd goed getapt, hij mocht er best wezen, de sweet cider voor Bettina ook...Ook de tweede was van hetzelfde goed jaar, en nadien hadden we weer energie voor een laatste wandeling tot ons hotel, doorheen de leuke straatjes van deze prachtige stad...

Het was weer een leuke dag, ondanks het "mindere" begin, maar regen of wind slaan ons niet uit ons lood ...

Morgen hebben we een uitstap geboekt naar de oostelijke gedeelten van dit prachtige eiland. We moeten er dan weer wat vroeger uit.

Het leven van een toerist is niet alles...

Slaapwel, en tot de volgende zitting...

Foto’s

1 Reactie

  1. Lutgart De Mol:
    22 juni 2022
    De moeite om het leven van een toerist te lezen!!!